zaterdag 1 december 2007

Het Imelda-syndroom



Elsje is over de schreef gegaan en niet voor de eerste keer. Ze heeft geprobeerd het feit nog te verdoezelen door het corpus delictum onder het bed te verstoppen, maar daar bleef het roepen: "Trek mij aan, trek mij aan!" Net zolang tot Elsje niet langer weerstand kon bieden...

Daarom zal Elsje maar een bekentenis afleggen: ze heeft nieuwe schoenen aangeschaft. Alweer. En ook dit keer zijn het schoenen die enkel en alleen elegant zijn. Met als gevolg zero ruimte voor comfort of degelijkheid. Maar zo mooi: mokka-kleurig suede pumps met een donkerbruine strik op de bovenkant, zeer hooggehakt! In de winkel ging Elsje zo vlot akkoord met de suggestie van de verkoopster dat het wel leek alsof ze dringend schoenen nodig had! Pah!

Ooit schreef Elsje six weird things over zichzelf. Ze is bang dat haar schoenen er bij zullen moeten. Bij elk pak een apart paar schoenen, het lijkt wel een verslaving. Het Imelda-syndroom ligt op de loer.

Een greep uit de collectie: zwarte en lichtbruine hooggehakte sandaaltjes, bruinrode hooggehakte pumps, blauwzwarte zeer hooggehakte pumps, bruine lage puntschoentjes, zandkleurige en veelkleurig zomerse maar toch elegante instappers, donkergrijsblauwe espadrilles, hooggehakte bruine hoge laarzen, zwarte korte laarsjes. En dan heeft Elsje ook nog een aantal verstandiger paren schoenen: wandelschoenen, gympies, kurken sandalen, regenlaarzen, sauna - en teenslippers, sloffen...

Het is dat de schoenmaker een paar hooggehakte donkerbruine enkellaarsjes verprutst heeft, anders was er in de kast vast geen plek geweest voor de nieuwste aanwinst...

Wanneer is Elsje rijp voor een bezoek aan de sofa van de shrink? Als ze vijftig paar schoenen heeft? Bij honderd paar? Bij duizend paar?

1 opmerking:

Anoniem zei

Too many shoes? Onmogelijk!