De goden verzoeken

Elsje heeft het deze dagen druk met andere zaken (waarover vast een andere keer meer) dus van bloggen komt niet zoveel. Maar zojuist las ze op de voorpagina van het tweede katern van de Volkskrant een stukje dat haar vingers direct in actie bracht.

Het stuk gaat over principieel onverzekerden. Een voorbeeld wordt gebruikt van een gezin uit de biblebelt. Onverzekerd want de Heeeeree zorgt wel voor hen. Dit klinkt allemaal principieel hoor, maar er zijn me toch een paar makkelijk te ontwaren gaten in deze principes!

Ten eerste: er is een soort fonds voor christenen in geldproblemen, ook als gevolg van gezondheidsproblemen. Dat is toch eigenlijk een verkapte verzekering.

Maar vooral de gristelijke naastenliefde als hoogste goed presenteren, als 'de chrisenplicht' wordt het zelf omschreven, irriteert Elsje in hoge mate. Gezin, onverzekerd. Oomlief komt in het ziekenhuis terecht met kanker. Krijgt alle nodige, peperdure behandelingen. En opeens is daar de anonieme, barmhartige Samaritaan die aan de balie de rekeningen voldoet en weer verdwijnt. Ja, dág!

Als deze mensen echt principieel zouden zijn, zouden ze erop vertrouwen dat de Heere ze ook wel beter zou maken en dus helemaal niet eens het ziekenhuis indraaien. En dat zou de maatschappij ook weer goed doen: het zou kun levensduur aanmerkelijk kunnen beperken. En hoe minder van dit soort lieden op den aardkloot rondlopen, hoe liever het Elsje is.

Note to self: ga NOOIT in Barneveld wonen. Barneveld blijkt volgens het artikel de plaats te zijn met het hoogst aantal onverzekerden wegens geloofsredenen: 1 op de 20 inwoners.