Vandaag liep Elsje nietsvermoedend door de automatische schuifdeuren die het kantoorpand waar zij werkt scheiden van de Boze Buitenwereld toen zij tegen een muur van Walgelijke Luchten botste. Het bleek alweer oktober te zijn, de tijd waarin naast kantoor een oliebollenkraam zijn vettigheid aan de man/vrouw probeert te brengen. Jakkes, wat heeft Elsje daar toch een enorme hekel aan. Eén keer per jaar weet ze één zo'n goor geval weg te krijgen met een flinke slok champagne, maar eerder dan 1 januari, 0.00 uur moet ze er niet aan denken. Later ook niet trouwens.
Niet alleen vormt deze kraam een aanslag op het reukorgaan, ook de gehoorzenuwen dreigen schade op te lopen door de abominabele muziekkeuze van de uitbater. Maar vandaag was die juist als balsem voor de ziel: door het vrolijke gezang van de dames van Nolans kreeg Elsje zin om een dansje te doen. Maar dan wel bovenwinds van de oliebollenkraam.
vrijdag 10 oktober 2008
I'm in the mood
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
3 opmerkingen:
maar allé, Elsje, oliebollen zijn zo lekker! Ik zal er eens voor je bakken.
Oliebollenlucht EN de muzak van de Nolans! Dan kun je wel wat champagne gebruiken zeg.
@elke: echt, doe geen moeite. mijn hele leven nog nooit kunnen genieten van een oliebol (sorry). doe mij maar een ijsje! :-)
@branwen: nog een geluk dat ik wel dol op champagne ben (sprak zij bekakt ;-) )
Een reactie posten