Gisteren gezien: The world according to Garp. Oftewel: een trip down memory-lane.
Amsterdam, 1983. Elsje gaat bij nicht Ina logeren, die daar aan de VU studeert. Zij woont op Uilenstede. Samen gaan zij naar de film: Ina wil graag naar Garp. Waar Elsje eigenlijk nog te jong voor is. En niet alleen omdat het de late avondvoorstelling is. Met de laatste tram reizen zij terug naar de studentenflat. Elsje zit rillend van de vermoeidheid naast Ina, zo laat is ze nog nooit naar bed gegaan. Op de studentenkamer staat een prachtige klok, waarin metalen kogeltjes rollen en op die manier de tijd aangeven. Elsje slaapt op een matras op de grond naast het bed van Ina.
Voor de buis was Elsje weer even terug in die studentenkamer waar de klok, die ze was vergeten, ineens uit de krochten van haar geheugen boven kwam drijven. Mooie herinneringen.
zondag 12 oktober 2008
Meer filmnieuws
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
9 opmerkingen:
Hé, wij keken naar dezelfde film!
En even wou ik dat de Velvet Underground een universiteit was... ik zou meteen weer gaan studeren!
'k zag er 'n stukje van
gister
op de BRT
wilde 'm snel weer uitzetten
want het boek is zóveel beter...
maar kon 't toch niet
tja
overigens blijft Hotel New Hampshire toch wel de meest belabbertste verfilming van een Irving boek. Met die nare jongen, hoe heet 'ie ook alweer ?
Fickin' Åmal heb ik hier nog ergens (op video), over Lilja 4-ever staats iets anders onbenulligs opgenomen. Tja, zo ging dat. Vroegah. Met videobanden : (
Maar zo is er hier in huis nog een aanmerkelijk archief, Scandinavische (jeugd)films, dus wanneer je nog iets zoekt...
fuckin' moet dat zijn
natuurlijk : )
@Marc: 'we'? Heb ik iets gemist? En zo zie je maar: zelfs Ollanders kijken af en toe naar de Belg :-)
@Anders: helemaal eens: het boek is zoveel beter. Vooral in het begin doen ze maar wat in de film. Ik heb het boek 6 keer gelezen en nergens is zijn vader een echt issue. En dat vliegtuig in het huis vind ik ook niet passen. Maar als je dan blijft hangen overtuigt het spel van Robin Williams weer en wordt de sfeer van het boek op het eind wel goed benaderd.
Die jongen in Hotel New Hampshire heet Rob Lowe en zijn zus wordt gespeeld door Jodie Foster. Een matig boek trouwens, dat gedoe met die beren komt je neus uit.
Overigens is The Ciderhouse Rules een (nog) veel betere film, maar ja 'Lasse Hallström hé' (citaat VdH). Het boek wordt niet helemaal gevolgd maar de sfeer wordt heel goed geraakt.
@ anders: de BRT... Dat kan tellen als jeugherinnering.
@anders: dank voor het aanbod maar een video heb ik niet (meer)! maar mocht je in de verleiding komen eea op DVD te zetten dan houd ik me aanbevolen :-)
Gaf ik je niet eens mijn bed? Die gastvrijheid kende toch zijn grenzen ;-)
@ sjaak: 'we' als in jullie daar en ik hier... natuurlijk ;-)
Leuk toch, dat een film vergeten herinneringen weer kan opwekken.
De film zelf zag ik lang geleden, maar vond ik toen maar niks.
Een reactie posten