Alleen op de wereld

In het kader van gemiste kansen en ouwe koeien, zoals Sjaak dat altijd noemt, is dit blogje van de dag gewijd aan Erben Wennemars. Deze geweldige schaatser die in interviews altijd zo ontroerend stottert, komt bij veel mensen over als enorm sympatiek. Nou, Elsje heeft met hem nog een appeltje te schillen. Bij deze!

Ooit, inmiddels ruim zes jaar geleden, beviel zij namelijk thuis van haar jongste kind. Dat gebeurde op maandagavond 3 juli 2000 om even over acht. Het was een vreselijk warme dag geweest.
Diezelfde nacht maakte zij kennis met Erben. Twee huizen verderop woonde namelijk sinds korte tijd Annamarie Thomas, die die avond haar house-warming hield. Hierbij was tout schaatsend Nederland aanwezig.

Geen probleem natuurlijk, ware het niet dat het Erben de normaalste zaak van de wereld leek om om 3 uur 's nachts te gaan staan bellen, buiten, voor het open raam waarachter Elsje en de baby nét in slaap waren.
Een klop op het raam en een zacht uit het raam geroepen 'Stil!' hadden geen uitwerking. Dus Elsje met haar pas bevallen lijf de trap af, en naar buiten. Op haar verzoek aan de verbaasde Erben om toch vooral binnen te gaan bellen was zijn antwoord: 'D-Dat zou ik wel w-w-willen, maar daar is het zo'n herrie!'.