Toen de juf afgelopen weekend overleed, wisten school noch ouders hoe zij hier het beste mee om konden gaan. Zoiets hadden ze nog niet eerder meegemaakt. Hoe vertel je kinderen dat hun juf zomaar dood is gegaan? Hoe vang je hun emoties op? Hoe vertel je ze dat het goed is om verdrietig te zijn en te huilen, maar dat je ook best plezier mag maken? En dat dit niet betekent dat alle mensen om je heen zomaar dood gaan?
Geholpen door internet stampte de school in alle haast een prachtig draaiboek uit de grond. In de verschillende klassen werden kringgesprekken gehouden, waar natuurlijk ook de dode oma's en hamsters aan bod konden komen. Er werd een herdenkingshoekje ingericht waar kinderen en hun ouders tekeningen, gedichten, brieven en kaarten op konden hangen. Door de handarbeid leerkracht prachtig versierd in roze en paars, de favoriete kleuren van de overledene.
En vandaag was, in Jenaplantraditie, een herdenkingsviering voor de overledene. De directeur van de school legde uit dat een viering niet automatisch feestelijk is, maar dat ook iets verdrietigs zoals dit overlijden gevierd kan worden. Vervolgens las de adjunct-directeur Kikker en het vogeltje voor. Een flink aantal kinderen maakte muziek of las gedichten en briefjes voor. Een lange viering, zeker voor de kleintjes, maar ze waren stil als muizen.
Tot slot werden vanaf het schoolplein, vanuit een hart van stoepkrijt omzoomd met waxinelichtjes, paarse ballonnen opgelaten, met alle namen van de kinderen van de school eraan op paarse sterren. Zo wuifden collega's, kinderen en ouders hun juf uit. Het was een bijzonder mooie herdenkingsviering.
De kinderen vonden het wel wat vreemd dat Elsje met van die natte wangen rondliep, maar schrokken er niet van. Ze kennen hun pappenheimer. Voor hen gaat het gewone leven weer verder: pianoles, voetbal, spelen. Het is tenslotte woensdag. Elsje loopt nog wat wiebelig, met branderige ogen rond. Maar ook voor haar gaat het leven natuurlijk weer gewoon door, vertelt zij zichzelf.
Gelukkig gaan Sjaak en zij een weekendje naar de Wadden, goed om alle emoties van de afgelopen weken te laten wegblazen op het strand, de ballonnen achterna.
woensdag 7 november 2007
Herdenking
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Op de school van twee van mijn kinderen is deze zomer een juffrouw overleden. Op de laatste dag van de vakantie is toen een soort herdenking gehouden. Op een andere manier gaan ze nu de gedachte aan haar in leven houden door jaarlijks op haar verjaardag een sponsorloop te organiseren voor het KWF. Zo is er een paar weken geleden ruim 13.000 euro ingezameld.
@hugo: dat is een mooie manier om haar herinnering levend te houden!
Een reactie posten