Wat is er toch mis met... (2)

In de serie: "Wat is er toch mis met" vandaag aandacht voor de moderne concertganger. Wat Elsje namelijk gisterenavond, tijdens het je naar bij de strotgrijpende en virtuoos uitgevoerde concert van het Ragazze Kwartet (leuk linkje, hier kun je een klein stukje luisteren) moest verduren slaat werkelijk alles.

Allereerst kwamen veel bezoekers te laat de zaal binnen. En aangezien het concert zich, vanwege de omvangrijke renovatie van het Muziekcentrum, in een kerk afspeelde, viel dat laatkomen nogal op. Vooral doordat een van de laatkomers op haar hoge hakken stevig klikklakkend door een van de zijbeuken kwam aangestampt. Verder werd er veel gehoest (maar tsja, het is herfst dus veel verkouden mensen in de zaal), snoeppapiertjesgeritseld en gestoelschuifeld. Allemaal nog net te verdragen.

Ware het niet dat achter Elsje een wijf (sorry er is geen ander woord voor) zat, dat zat de snuffen, rochelen, proesten, dat zat te kletsen met iemand die aan de overkant van het gangpad zat, en dat het lef had om na de pauze, net toen Elsje weg wilde zinken in het Strijkkwartet in F (1902/1903) van Maurice Ravel, uit een boterhamzakje ritsel-de-ritsel een boterham al smakkend naar binnen begon te werken. Na afloop ging ze in het gangpad staan juichen. Het ontbrak er nog maar aan dat ze op de vingers ging fluiten.

Kan dat soort mensen nou niet opzouten en Elsje laten genieten van dit werkelijk schitterende concert? Waar is het ouderwetse, keurig geklede, op tijd arriverende, beschaafd de neus afvegende en in stilte van de muziek genietende publiek gebleven?

Wat Elsje betreft kunnen die kleine prijsjes die het mogelijk moeten maken dat jan-en-alleman klassieke concerten kan bijwonen, direct afgeschaft worden. Een flinke prijsverhoging heeft ze voor in alle rust kunnen genieten van de muziek meer dan over!