Dag John

John is dood.

Elsje heeft hem maar één keer in levenden lijve ontmoet. Ze had van haar huisgenoten een boekje met erotische verhalen van zijn hand gekregen. Vlak daarna was ze mentor van een groepje nieuwe studenten tijdens de Universitaire introductiedagen. In het introductieprogramma was een lezing door John opgenomen. Een welbespraakt persoon, en dus een zeer interessante lezing. Helaas kon niet iedereen zijn vette Amerikaans even goed volgen, waardoor de spanningsboog van de zaal maar kort was.

Toen Elsje hem na afloop van de lezing complimenteerde, vroeg John of ze wel eens wat van hem gelezen had. Ja, dat bundeltje met erotische verhalen. Wat ze ervan had gevonden? Elsje biechtte op dat ze de verhalen vooral lachwekkend en weinig opwindend had gevonden. Jammer, vond John, maar ja, hij kon het niet iedereen naar de zin maken.

Daar waren ze het over eens en Elsje kon met een gerust hart naar de volgende activiteit in het introductieprogramma: vast en zeker het een of andere zuipfestijn bij een van de studentenverenigingen dat geen verdere herinneringen heeft nagelaten.

Verder nooit meer wat van hem gelezen. Surfend op zoek naar een mooie foto voor boven dit berichtje kwam Elsje erachter dat hij ook Witches of Eastwick schreef, dat geweldig verfilmd is met Jack Nicholson, Michelle Pfeiffer, Susan Sarandon en Cher in de hoofdrollen. Nooit geweten dat dat van Johns hand was. Is zijn dood toch nog ergens goed voor geweest.