Zij attendeerde me op het onderstaande filmpje. Elsje had er met wild kloppend hart en zweethandjes naar gekeken. Als moeder, als tante, als vrouw, als dochter: vreselijk gewoon. Godzijdank stond er deze week een uitgebreid artikel in de krant over successen in de strijd tegen meisjesbesnijdenissen in West-Afrika. Wie weet is er nog tijdens het leven van Elsje een eind te maken aan deze verminkingen.
zaterdag 7 februari 2009
Omdat er hier jonge meisjes in huis wonen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
8 opmerkingen:
Ik ben tot 1 min 50 seconden ongeveer voordat ik het uit moest zetten. Sorry, ik probeer het een andere keer als ik beter voorbereid ben. Iedere keer als ik hierover lees kan ik bijna niet meer ademen van plaatvervangend ellende (huh?). Er is een scene in een Toni Morrison boek waarbij ik nog steeds bijna moet kotsen als ik aan terugdenk.
Horror, mijn keel kneep helemaal dicht! Blij te zien dat hier op tijd werd ingegrepen ...
Elm@: dit filmpje loopt godzijdank goed af! maakt het niet minder akelig, dat dan weer wel.
Ik vind het moeilijk om hier naar te kijken. Iedere vorm van besnijdenis is voor mij barbaars. Het is een nutteloze ingreep die veel pijn en leed veroorzaakt en die door slechte medische en hygienische omstandigheden soms nog eens fataal afloopt ook.
Net als jongensbeshijdenis wordt meisjesbenijdenis stilletjesaan meer en meer aanvaard in sommige islamitische culturen. In Indonesie bestaat er een "mildere" vorm dan de afrikaanse, om maar één voorbeeld te geven.
Ook zie ik persoonlijk een link naar de trend in het westen om volwassen vrouwen hun vagina weer het uitzicht van dat van een 10-jarig meisje te geven.
Hoe dan ook ik blijf het een nutteloze, barbaarse ingreep vinden in welke omstandigheden die ook moge uitgevoerd worden.
Oh nee hoor, Elsje, daar kan ik niet tegen. Als ik die vrouw haar gezicht al zie..... Ik vind het zo vreselijk, ik zou er een dag of wat van slag door raken. Wel heel goed dat er zoveel tegen gedaan wordt. Hoe bestaat het dat dit nog bestaat.... gruwelijk om je medemens zo te verminken, die arme meidjes.
Het is afgrijselijk en heeft al onze aandacht nodig. Er kan niet genoeg 'neen' worden gezegd.
Toen ik boeken van Waris Dirie las, kreeg ik ook helemaal kippenvel. Gruwelijk. Hopelijk is de wereld ooit vrouwenbesnijdenissen-vrij.
Ik hoop echt dat dit gebruik uitgeroeid geraakt. Het artikel stemt me optimistisch, hoewel het natuurlijk nog maar om een speld in een hooiberg gaat.
Een reactie posten