Gisteravond is Elsje met haar moeder naar een heel bijzondere voorstelling geweest: Waterman, gespeeld door Helmert Woudenberg.
In deze voorstelling vertelt Woudenberg het levensverhaal van Hatty Woudenberg, die in de oorlog, als vierde kind van een groot Joods gezin in Amsterdam, op miraculeuze wijze ontkomt aan het lot dat de rest van zijn familie wel treft: de dood in de concentratiekampen van de Duitse bezetters.
Steeds voelt Hatty de onmiskenbare steun van zijn moeder, waaruit hij kracht, moed en energie put om het onacceptabele te trachten te accepteren en verder te gaan met zijn leven.
Prachtig spel. Eigenlijk maakte nog wel de opmerking van de oude Waterman over de Marokkaanse jongens in zijn buurt het meeste indruk. Daar liet hij zich in niet mis te verstane bewoordingen over uit. Bewoordingen die zo akelig leken op de manier waarop men zich in het stuk steeds over Joden uitlaat, dat er luid en duidelijk een waarschuwing in doorklonk: pas op, dit is het hellende vlak dat slechts tot helse taferelen leidt.
woensdag 6 mei 2009
Een bijzondere bevrijdingsdag
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
De geschiedenis blijft zich herhalen
Een reactie posten