Nog tweeendertig

Over tweeendertig dagen is het zover, dan is Elsje veertig. In 1977 kon ze veertig alleen nog maar beschouwen als vreselijk oud. Zij werd toen namelijk acht.

1977. Het jaar van de vliegramp op Tenerife, de herinvoering van de zomertijd en het jaar waarin het IKV met de campagne "Help de kernwapens de wereld uit, om te beginnen in Nederland" en de bijbehorende cartoons van Opland overal voet aan de grond krijgt. Ook dit jaar voeren Zuid-Molukkers weer een aantal gijzelingsacties uit. Het jaar waarin Pieter Menten voor zijn oorlogsmisdaden veroordeeld wordt, en Elsje voor het eerst iets meekreeg van Wimbledon waar Betty Stöve door Virginia Wade in de finale wordt verslagen. De Egyptische president Sadat een rede mag houden voor de Israelische Knesset en Begin premier wordt van Israel: het begin van hoop op vrede in het Midden-Oosten.

1977, zo kondigde Elsje gisteren aan, staat in haar geheugen gegrift. Het was namelijk het jaar waarin het gezin naar een andere stad verhuisde. Naar een andere stad! Dat betekende: afscheid nemen van school, van haar beste vriendinnetje Wendela, van die leuke jongen in wiens naam een IJ voorkwam maar waarvan de naam zelfs onder de immense druk van dit schrijven niet naar boven komt drijven, van huis, tuin en buurtjes. Van juf Ytje van de kleuterschool, waar Elsje nog steeds regelmatig even op bezoek ging (achtertuin he?).
Maar ook het jaar waarin de juf ging trouwen en Elsje gekozen werd om de bruid te zijn in het toneelstukje dat de klas voor het bruidspaar op zou voeren. Telt het moment waarop de bruidegom en Elsje elkaar een kusje gaven als de officiele Eerste Kus?

In 1977 kan je niet heen om Ma Baker of het Smurfenlied (Elsje moet toegeven dat zij dat als 7-jarige fantastisch vond...) . Normaal breekt door met Oerend hard, Julie Covington wordt grijsgedraaid bij de Overschiese tak van Elsjes familie en Carolientje is het sneue dieptepunt waarmee Willeke Alberti toch populair is (geen filmpje) terwijl je dan toch veel beter Lori kan hebben. Voor Linda Ronstadt blijft het allemaal heel easy terwijl de Eagles wel inchecken in Hotel California maar daar nooit meer weg zullen kunnen.

Als filmpjes van vandaag kiest Elsje voor de dames van Baccara, omdat dat het tweede singletje was dat ze ooit kocht:


Elsje kan het niet laten, want ook Rose Royce krijgt hier een plekje met haar carwash.


En omdat we toen middenin de discojaren waren waar Elsje nog steeds van nageniet hier als uitsmijter van vandaag een wat meer uptempo discohit: Black is black van Belle Epoque.