Nog veertig

Over precies veertig dagen wordt Elsje veertig. En speciaal daarom een serie blogjes over... belangrijke nieuwsfeiten maar vooral de muziek van de afgelopen veertig jaar. Opgeleukt met things you probably never wanted to know about Elsje....

1969. Het jaar van de eerste man op de maan. A small step for man, but a giant leap for mankind. Maar ook het jaar waarin Jan Palach zichzelf in Praag in brand steekt. Het jaar van de love-in van John Lennon en Yoko Ono en het jaar van het legendarische Woodstock-festival.

Natuurlijk herinnert Elsje zich niet zelf iets van dat jaar. Maar omdat de eerste foto in haar babyalbum er een is waarop haar hoogzwangere moeder op de bank met haar zusjes naar de televisie kijkt waarop je nog net Neil Armstrong ziet, lijkt het net alsof ze dat Grootse Moment toch zelf heeft meegemaakt.

Op muzikaal gebied was 1969 natuurlijk het jaar van Serge Gainsbourg & Jane Birkin, van Shocking Blue, van David Bowie, Peter Sarstedt en van Ike & Tine Turner. Stuk voor stuk nummers die nu nog staan, waar Elsje graag naar luistert. Maar Elsje wordt ook altijd nog een beetje week van Wilma (stiekempjes, want dit is er zoeen in de bovengenoemde categorie "typnwtkaE...").


En als uitsmijter nog een nummer dat later de soundtrack werd van een TV-serie over een gezin. Of eigenlijk over de zoon van het gezin, een jongen met het syndroom van Down. Mooie serie. Maar goed, daar komt Elsje later nog wel op terug. Voor nu voldoet dit veel te weinig gedraaide Beatles-nummer, hoewel het filmpje niet bijzonder is. Luister dus vooral. En geniet.