Vandaag is het precies tien jaar geleden dat de vuurwerkramp in Enschede plaatsvond. Zoals mensen met veel Zeer Belangwekkende Gebeurtenissen vaak nog precies weten waar ze waren of wat ze aan het doen waren toen ze van het nieuws hoorden, weet Elsje ook nog precies wat ze deed toen ze over de ramp vernam.
Ze zat die middag, hoogzwanger van spruit 5, die toen overigens nog geen spruit 5 heette, maar spruit 3, want toen was Elsje nog met haar ex samen en Sjaak en zijn kinderen waren haar nog geheel onbekend, laat staan dat zij al een genummerde plek in haar leven innamen. Wacht Elsje, je dwaalt af.
Ze zat dus hoogzwanger op de bank bij twee oud-collega's, die net waren gaan samenwonen (ook een mooi verhaal hoe dat zo gekomen was, maar die bewaart Elsje voor een andere keer), aan de door hen zelfgebakken chocoladecake (gek hoe je dat soort details onthoudt!). Elsje droeg de nieuwe lichtblauwe positiejurk die ze de dag ervoor gekocht had. Ze was zoveel dikker dan bij de eerdere zwangerschappen dat er in de laatste maand nog nieuwe kleding gekocht moest worden. Elsje en haar vrienden zaten gezellig te keuvelen over ditjes en datjes (haar zwangerschapskwaaltjes, hun kinderwens, en meer van die dingen waar je het over hebt als je 36 weken heen bent). De bank was oncomfortabel laag en van die zweterige stof. Elsje zat zich dan ook stiekem af te vragen of ze al kon zeggen dat ze weg moest.
Maar toen ging de telefoon. Op precies hetzelfde moment kreeg Elsje een smsje waarin de toen-nog-niet-ex alleen geschreven had: "zet NU de televisie aan!". Eenzelfde boodschap kregen de collega's over de telefoon. Toeval wil dat de bank van de collega's zich in Volendam bevond, waar nog geen anderhalf jaar eerder de ook door vuurwerk veroorzaakte Oudjaarstragedie in cafe het Hemeltje had plaatsgevonden.
De rest van de middag hebben ze gedrieën geëmotioneerd naar de buis gestaard, waarbij de collega's herinneringen aan de Volendamse vrienden die omgekomen dan wel in meerdere of mindere mate verminkt waren geraakt voorbij lieten komen.
Voor Elsje zijn beide rampen dan ook onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hoe zit dat bij jullie? Waar waren jullie toen je hoorde van de vuurwerkramp in Enschede?
donderdag 13 mei 2010
Wat deed jij toen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
11 opmerkingen:
Ik meen me te kunnen herinneren dat ik op dat moment bij mijn ouders thuis was. Mijn moeder was jarig en het hele huis zat vol visite. Maar in mijn herinnering was dat 's avonds en was het songfestival bezig. We hadden de tv aanstaan zonder geluid. Meer om te kijken wanneer de Nederlandse inzending zou beginnen. Toen ineens werd de uitzending onderbroken en zaten we stilzwijgend naar de vreselijke beelden te kijken. Maar mijn herinnering klopt dan niet helemaal met die van jou want het was toch avond of was het 's avonds pas bekend hoe groot deze ramp was?
In afwachting van het Songfestival zaten we in een leuke kroeg in Utrecht. Alwaar op groot scherm ineens de verschrikkingen van Enschede voorbij kwamen. Het feest was voorbij, we gingen naar huis en ik weet nog dat we er allemaal van aangeslagen waren.
@Marianne: lees net op de wikipedia dat om 15.30 de eerste grote explosie plaats vond.
Overigens klopt jouw herinnering ook, want de uitzending werd idd onderbroken of afgebroken ivm de vuurwerkramp (althans, volgens de wikipedia. ik keek zelf niet)
Raar hoe sommige dingen blijven hangen, ik weet nog dat ik op de bank zat, waarschijnlijk met een boek of tijdschrift, te lezen. De radio stond op de stereo aan en mijn moeder liep wat op te ruimen door de kamer. Op dat moment schakelde ze live over (uur over 4?) na de gebeurtenis en zeiden dat het in Enschede was. In Zwolle was vanuit het raam de wolk te zien (!) waar we verbijsterd naar hebben gekeken. We zijn naar zolder gelopen om daar uit 't zolderraam te kijken en zagen een grote wolk hoog omhoog komen, grijs en vies van kleur.
Vol ongeloof de TV aangezet en de volgende avond en ochtend naar de beelden gekeken. Zelfde verhaal met 11 september, kun je ook zo terughalen (waarschijnlijk)
Mooie blog!
Zat thuis met wat visite. Weet niet meer wie er toen bij mij zaten omdat de indrukken van "Enschede" overheersten.
We werden de dag van "Enschede" kampioen met ons voetbalelftal. Vergeet die dag dus nooit. En idd de rook was in Zwolle zichtbaar! Ik kan me ook nog herinneren dat het ontzettend mooi en warm weer was die dag!
Wat ik niet vertelde in het blogje was dat mijn ex het van zijn vader hoorde. Die lag in Almelo in het ziekenhuis en was zich rot geschrokken van de knal. Direct daarna reden de ambulances daar af en aan...
als niet-Nederlandse weet ik toch ook nog precies wat ik toen deed... studeren namelijk, want ik volgde toen mijn opleiding psychologie, terwijl ik ook voltijds werkte, dus de weekends moest er hard gestudeerd worden, zeker in mei en juni!! ik was bij vrienden (want studeerde niet zo goed en niet zo veel als ik alleen thuis zat, te veel afleiding weet je wel!) en samen keken we 's avonds naar het journaal (dat was dan mijn 'ontspanning') en hoorden toen over de ramp in Enschede...
ik vind het ook altijd 'leuk' (hoewel niet helemaal het juiste woord) te weten waar iemand was op dergelijke belangrijke gebeurtenissen... het schept meteen een soort verbondenheid hé!
Mooi blog Elsje!
Ik weet ook nog precies waar ik als 16-jarige was: namelijk wat op dat moment nog mijn thuis was: in Haaksbergen (Twente) bij mijn ouders. Ik zat binnen, hoorde de knal (idd rond 15.30u, dat vergeet ik nooit meer), liep naar buiten en zag een grote donkere wolk ergens boven Enschede hangen. De dagen daarna is de tv bij ons thuis niet meer uit geweest.
@allen: wat een hoop leuke reacties! zo zie je maar weer dat bijna iedereen nog precies weet wat-ie deed!
Er ging een tante dood en er werd een nichtje geboren. Wil en Vera, daar denk ik aan als ik denk aan tien jaar geleden. De vuurwerkramp is bijna aan me voorbijgegaan. Bizar, hè? Ik had wel het idee dat de aandacht door anderen wel gegeven werd.
*groosene*
Een reactie posten