donderdag 5 juli 2007

I will survive!



Vandaag was het weer zover: het tweejaarlijks terugkerende uitje met alle collega's. Nou is Elsje erg voor gezelligheid hoor, maar ook heel erg tegen sociale verplichtingen. En op de een of andere manier is dit soort uitjes toch vooral veel van het laatste. En dan is het, als je je niet kunt drukken, kiezen stevig op elkaar en doorzetten. Deze dag gaat voorbij, écht! I will survive!

Het programma begon vanmorgen om 9 uur met taart en koffie op kantoor, waar iedereen een petje kreeg in camouflagekleuren en in dito kleuren geschminkt werd. Dat beloofde niet veel goeds, dus Elsje begon zich ernstig zorgen te maken. I will survive, I really, really will survive!

Daarna toog het gezelschap richting een dorp op de Veluwe waaraan Elsje vreselijke trauma's heeft overgehouden in haar jeugd, maar daarover een andere keer meer. De tocht erheen werd opgeleukt door er een speurtocht van te maken. Met slechts foto's als aanwijzingen. Dat vond Elsje een creatieve en onderhoudende manier van reizen.

Het middagprogramma, dat ingeleid werd door een drietal heren in camouflagepakken, begon met iedereen in dito pakken te dirigeren. O help! I must survive, I can survive! Daarna begon het GPS-schatzoeken gecombineerd met een outdoor lasergame. Huh, wat zegt u?

Schatzoeken met behulp van een GPS-apparaatje werkt als volgt: je wordt ergens in de bush achtergelaten en loopt dan naar een bepaald punt, waarvan de coördinaten in een GPS-apparaatje zijn opgeslagen. Op dat punt aangekomen moet je zoeken naar een aanwijzing. Die kan verborgen zijn in een schatkistje, of een (straatnaam)bordje dat je moet verhaspelen of iets dergelijks. Van punt tot punt lopend krijg je steeds meer aanwijzingen. Uiteindelijk leidt het geheel aan aanwijzingen je naar de schat. Wie die het eerste heeft gevonden, wint.

Outdoor lasergamen werkt ongeveer zo als het indoor lasergamen: een paar zotten die elkaar met laserpistolen proberen te raken, rennend door het bos. Raak jij iemand van het vijandelijke kamp, dan krijg je punten. Raakt iemand van het vijandelijke kamp jou, dan gaan er punten af. Degene die netto de meeste punten weet te vergaren, wint.

Combineer beide concepten en je hebt enig idee van wat Elsje vandaag heeft gedaan.

Eindoordeel over deze dag: met je collega's schatzoeken in de bush is erg leuk, maar al dat te maken had met de camouflagespelletjes was pas echt survival. Het feit dat Elsje dit berichtje weet te schrijven, betekent dat Elsje ook dit uitje weer overleefd heeft: I have survived! Godzijdank mag ze nu weer twee jaar bijkomen.

2 opmerkingen:

pierre du coin zei

Dag Elsje,
Ik wil gerust om de twee jaar eens een dagje van job ruilen hoor! Wij gaan vanavond met de collega's lekker eten bij de Italiaan! Reserveer ik je alvast een plaatsje?

Elsje zei

@pdc: mjammie, ik ben dol op (Italiaans) eten. maar om nu nog even snel de toch niet geringe afstand naar de andere kant van de grens te overbruggen en nog voor het toetje binnen te zijn, gaat niet meer lukken, vrees ik. toch bedankt voor het aanbod! (of zijn je collega's zo vreselijk dat je je snor graag drukt?!?) :-))