Dit moest een mooi stukje over de reis van de Olympische vlam worden, of beter gezegd, over de protesten ertegen. De geruchten dat die reis gestaakt zal worden nemen toe, maar China roept: "We gaan door, niets kan de Olympische vlam stoppen!". En wég was het mooie stukje. Elsje ziet niets anders meer dan de maar doorstampende Chinese Olympische tank.
Elsjes sporthartje verheugt zich op de Olympische Spelen maar haar mensgerichte hart roept: hoho! Dat de individuele sporters hun glazen niet in zullen gooien, gezien de enorme commerciele belangen en gigantische prestatiedruk kan ze zich voorstellen. Maar dat de politieke leiders van all over the world, om te beginnen bij de EU, nou niet besluiten om af te zien van deelname aan deze Chinese Spelen, snapt ze helemaal niet. Sterker, Elsje schaamt zich: het politieke signaal dat door de EU is afgegeven is zo fout: de commercie is overduidelijk belangrijker dan de mensenrechten. China, ga gerust je gang hoor, wij kijken wel even de andere kant op, naar ´onze jongens en meisjes´ die daar zo fijn samen bezig zijn!
Zou het nou helemaal niet mogelijk zijn op korte termijn een -desnoods afgeslankte- Olympische Spelen te organiseren in een stad waar het nog niet zo lang geleden was, bijvoorbeeld Athene?? Griekenland is immers de bakermat van de Olympische gedachte: meedoen is belangrijker dan winnen. Dat zou Elsje een mooi gebaar vinden.
dinsdag 8 april 2008
Olympische vlam in de pan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
4 opmerkingen:
De tijd van 'meedoen is belangrijker dan winnen' ligt helaas allang achter ons, pardon: de topsport. Vrees ik.
Athene? En wat doen we dan met Cyprus?
argh, Ina, daar gaat mijn goede idee. Is er uberhaupt een land te bedenken dat niet besmet is??
Ik snap de keuzes van een I.O.C. niet.
Ja, eigenlijk snap ik ze wél...
Geld. Zij (incl. onze eigen W.A. van Buren) zouden toch eigenlijk een betere keuze moeten maken.
Voor de sporters is het alleen maar kut. Train je jaren lang de longen uit je lijf, gaan ze uitgerekend weer naar een land dat niet deugt. Ik begrijp dat je dan politiek en sport graag wilt scheiden en toch voor een medaille wilt gaan.
Maar gisteren hoorde ik het volgende:
wanneer de O.S. niet in China zouden zijn, zou er vrijwel geen aandacht zijn voor de problemen in Tibet ( of met de mensenrechten ). Want laten we eerlijk zijn, ondanks alle energie die Amnesty en Human Right Watch er de afgelopen jaren reeds in hebben gestopt, komt er nu pas écht een groot protest op gang.
Of ze daar in Tibet beter van worden, moet nog blijken. Maar feit is wel dat dat hele gedoe wel iets losmaakt. M.a.w. wanneer de O.S. bijv. in Nieuw-Zeeland waren geweest, had 75 % van het gepeupel nog nooit van Tibet gehoord.
Maar wel weer van de Maori's en hun problemen, dat dan wel weer.
Dus ja... zeg 't maar ?
Een reactie posten