Op het vliegveld kom ik Uli tegen. We begroeten elkaar opgetogen, met een dikke knuffel en een kus. We besluiten samen verder te reizen. Vlak voor we linksaf door de plexiglazen poortjes naar de metro gaan zie ik de kinderen rechts op het perron staan. Hoe komen die nou hier? Stel je voor, straks stappen ze in de trein voor ik door de poortjes ben en raken we elkaar kwijt. Uli is ook ineens verdwenen. Nu moet ik kiezen. Ga ik de kinderen of haar achterna?
donderdag 17 april 2008
Uli
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Mis ik wat? Wie is Uli?
Je bent gelukkig niet de enige, het is te genant voor woorden. Klik maar op het linkje en je leert alles over deze dame!
Ben je wel zeker dat je goed slaapt, Elsje? Je je dromen zo levendig herinneren lijkt me nogal bizar. Misschien kom je na elke droom wel wakker?
Wat een rare dromen heb jij! Was het wel een droom?
@elke: ik slaap iha prima, dromen of niet :-)
@h: ik droom nogal veel en vaak kan ik het me ook goed herinneren. de bizarste komen niet hier op het blog, trouwens, daar durf ik geen boekje over open te doen, dan heb ik geen leven meer ;-)
Een reactie posten