Zoals jullie weten is Elsje een fervent wandelaar. Maar ja, ferventheid in sporten gaat soms (vaak?) hand in hand met blessures. Zo kreeg Elsje een paar weken geleden last van haar achillespees. Nadat ze daarmee toch nog vier stevige dagtochten gemaakt had waarbij ze bij de langste tocht zoveel pijn had dat ze strompelend over de finish kwam, besloot ze een wandelpauze in te lassen zodat de pees in kwestie kon herstellen. Drie weken zou voldoende moeten zijn, bedacht ze gisterenavond.
En dus werd het wandelrouteboekje van dienst uit de kast getoverd en een kort loopje ingepland: een rondwandeling rond Slot Loevestein van 13 kilometer. Normaal gesproken een makkie. Nou, niet dus. Al na een kilometer of vier begon de pees weer op te spelen en een brandende pijn maakte zich meester van haar hiel en enkel, en daarna van haar kuit. De eindstreep werd gehaald, maar vraag niet hoe.
Hoe, Elsje?
Zeer opgewekt. Want hoewel de pees pijn deed was de wandeling werkelijk een genot. Allereerst was daar natuurlijk de zon: die scheen zo lekker! En toch was het niet te warm want er stond een heerlijk briesje.
De wandeling zelf was ook erg mooi en heel rustig. Vanaf het parkeerterrein bij Loevestein liep Elsje in haar uppie over prachtige graskades. Halverwege at ze haar boterhammetjes in het zonnetje bij het verlaten Fort Poederoijen, waar alleen een paar schaapjes haar gezelschap hielden.
Ook was er het nodige vermaak: zo keek ze bij de Wilhelminasluis bijna een uur lang naar de scheepjes die de sluis invoeren, geschut werden en weer doorvoeren. Leuk detail is dat ze zelf op een van de foto's van de sluiswachter te zien is. Zoek maar eens!
Daarnaast was er een ontroerende ontmoeting. Na een prachtig paadje tussen de bomen beklom ze de dijk, gadegeslagen door een stel op leeftijd (zeg maar hoogbejaard) dat daar op een bankje zat te eten. Hij vertelde Elsje dat hij ontzettend graag liep, hij was er op zijn 70e mee begonnen en had al vier keer de Nijmeegse vierdaagse gelopen. Zij vertelde dat ze elke maand een provincie 'deden': dit jaar met de caravan en dan maar fietsen. Later kwamen ze Elsje nog achterop waarbij ze nog vrolijk zwaaiden en haar veel wandelplezier wensten.
Vervolgens was Elsje op 'culinair' gebied ook nog eens een mazzelaar vandaag: in Woudrichem aangekomen at ze op de pannenkoekenboot een verrukkelijke pannenkoek met verse aardbeien. Zelden zo'n lekkere pannenkoek gegeten en de bediening was ook nog top!
En tot slot was er natuurlijk Het Slot.
Wat een mooie dag!
Van de week maar naar de fysio. Want niet meer wandelen is simply not an option. Elsje moet er niet aan denken dat ze dagen als vandaag niet meer zou kunnen beleven.
zaterdag 20 augustus 2011
Als een lopend vuurtje
dinsdag 2 augustus 2011
Een gewaarschuwd mens
De afgelopen weken was het weer natuurlijk zwaar pet. En dus besloten heel wat landgenoten om hun vakantie in eigen land alsnog om te zetten naar een vakantie op zonniger bestemmingen. Vaak boekten zij dan een vlucht bij een low-cost-carrier. Hoewel je dat low-cost niet al te serieus moet nemen, getuige het volgende filmpje...
Een gewaarschuwd mens telt voor twee! Maar vertel dat vooral niet bij je boeking anders moet je ook nog voor twee stoelen betalen ;-)
Abonneren op:
Posts (Atom)