Nog veertien

Och mensenkinderen, het duurt nog maar twee weken voor Elsje veertig wordt. En daarom zijn we in de terugblik op de afgelopen veertig jaar nu veertien jaar terug gegaan en in het jaar 1995 aanbeland.

In dat jaar vindt er een uitbraak van het Ebola-virus in Congo plaats, en overal ter wereld grijpt de angst voor besmette reizigers vanuit donker Afrika om zich heen. De akkoorden van Schengen worden van kracht waardoor de grenscontroles tussen zeven Europese landen (waaronder Nederland) min of meer verdwijnen. In het Japanse Kobe kost een zware aardbeving aan 6500 mensen het leven: de beelden van ingestorte gebouwen en snelwegen ziet Elsje nog voor zich. En daarmee zijn de Japanners nog niet klaar want in de metro van Tokyo plegen leden van de Aum Shinrikyo-sekte een aanslag met sarin-gas, waardoor 12 doden en duizenden gewonden vallen. We blijven nog even in Azië want de Britse Barings-bank gaat failliet nadat een van de medewerkers (Nick Leeson) tegen de regels in speculeert en daarbij 1,1 miljard verliest op de beurs van Tokyo terwijl in een winkelcentrum in Korea 500 mensen omkomen als het dak instort.
Het is een bijzonder gewelddadig jaar. In Srebenica, waar op dat moment Nederlandse VN-troepen de vrede moeten bewaren, worden door binnenvallende Servische soldaten naar schatting 8000 moslimjongens en -mannen vermoord. Een bomaanslag in Oklahoma City kost aan 168 mensen het leven, waaronder 19 kinderen; daarnaast vallen er 800 gewonden bij deze aanslag. En in Israël wordt premier Yitzchak Rabin, die een jaar eerder de Nobelprijs voor de vrede heeft gekregen, vermoord door een extreemrechtse Israëli.
Gelukkig is het niet alleen maar kommer en kwel. Zo wordt de Amerikaanse Space Shuttle aan het Russische ruimtestation Mir gekoppeld, een duidelijker bewijs van het einde van de koude oorlog kun je je niet voorstellen. Tot slot wordt het leven van tout telefonerend Nederland een stuk eenvoudiger door de invoering van de 10-cijferige telefoonnummers.

Elsje verveelt zich begin 1995 te pletter. Haar zwangerschapsverlof duurt nog tot ergens in februari en met een baby die vooral heel veel slaapt en guur winterweer buiten komen de muren van het huisje waar haar vriend en zij met de kleine wonen, enorm op haar af. Een huisvrouwenbestaan blijkt Elsje helemaal niet goed af te gaan.
Maar dan besluiten ze te gaan (laten) verbouwen, waarbij ze de achtergevel van het huis optrekken, de zolderverdieping tot een echte woonlaag ombouwen (met een vaste trap, een geheel nieuw en goed geïsoleerd dak en dakkapellen) en de gaskachel vervangen door centrale verwarming. Wie wel eens groots heeft verbouwd weet dat je je in die tijd zeker niet verveelt. Omdat het verre van ideaal is om letterlijk geen dak boven je hoofd te hebben als je net een kleine hebt trekt het jonge gezinnetje een week of zes in bij de moeder van Elsje. Daar is het een drukte van jewelste want ook zus N woont daar met haar man, in afwachting van de oplevering van hun nieuwe huis. Gezellig maar dodelijk vermoeiend want ma-lief woont in Leiden, de kleine moet naar de crèche in Utrecht en Elsje doet voor haar werk in die periode een aantal veldproeven in Wageningen. Gelukkig wordt de verbouwing precies op de eerste verjaardag van de kleine meid afgerond en kan die haar nieuwste kunstje: los lopen! aan de gasten van de housewarming vertonen.

1995 is het jaar van de filmmuziek. Zo heeft Vangelis met de soundtrack van 1492 een hit, doen Coolio & LV goede zaken met Michelle Pfeiffers Dangerous minds en vinden uit The lion king maar liefst twee nummers hun weg naar de top van de hitlijsten: Circle of life en Hakuna matata.
Het dieptepunt van Nederlandse bodem is natuurlijk het daarna nog vaak op bruiloften en partijen gebruikte Busje komt zo van Höllenboer. En omdat Elsje in 1995 op haar werk een kamergenoot heeft die best aardig kan scatten mag Scatman John niet ontbreken in het muziekoverzicht van vandaag. Waanzinnig knap!

Als beeldfragment had Elsje Kiss from a rose van Seal voor vandaag uitgezocht. En zeker toen ze deze schitterende live-uitvoering uit 2004 vond, die haar alle ruim de vijf minuten die de uitvoering duurt, kippenvel bezorgt. Schitterend schitterend schitterend.
Waarom dan toch iets anders gekozen? Omdat Elsje graag vandaag jullie aandacht wil voor twee jonge vrouwen, generatiegenoten, die veel te jong zijn gestorven. Ten eerste Guusje Nederhorst (die het karakter Roos in GTST speelde) en die dit jaar ook 40 zou zijn geworden, maar in 2004 overleed aan de gevolgen van borstkanker. In 1995 staat zij met 'Linda' en 'Jessica' in de hitlijsten.


En ten tweede TLC (Tionne T-Boz Watkins, Lisa Left Eye Lopes, en Rozonda Chili Thomas) waarvan Lisa 'Left Eye' Lopes (het meisje met de 'zwarte streep' onder haar linkeroog) in 2002 op 30-jarige leeftijd bij een auto-ongeluk in Honduras om het leven komt. In 1995 geniet Elsje nog van hun Waterfalls.