Nog vijftien

Over vijftien dagen wordt Elsje veertig. De aanloop daarnaartoe is een mooie aanleiding om op de afgelopen veertig jaar terug te kijken. En dat doet Elsje dus. Vandaag is 1994 aan de beurt, het jaar waarin Elsje 25 wordt.

Curatoren van de Nasjonalgalleriet in Oslo geven in 1994 een schreeuw van frustratie als ze de diefstal van het wereldberoemde schilderij van Edvard Munch ontdekken. Gelukkig wordt het na een paar maanden ongeschonden teruggevonden. Nelson Mandela wordt de eerste zwarte president van Zuid-Afrika. In Rwanda vindt (weer) een slachting van ongekende omvang plaats: in drie maanden vinden tussen een 500.000 en 1.000.000 Hutu's en Tutsi's de dood. Johannes van Damme wordt in Singapore opgehangen, waar hij gevangen zat wegens drugssmokkel. De opening van de Kanaaltunnel verbindt Groot-Brittannië met het Europese vasteland. De Zweden spreken zich in een referendum uit voor aansluiting bij de EU, terwijl hun buren in Noorwegen juist tegen aansluiting blijken te zijn. De veerboot Estonia zinkt in de Oostzee; ruim 850 mensen komen daarbij om. Ook de Grand Prix van Italië eist slachtoffers: tijdens de kwalificatie Roland Ratzenberger en tijdens de race zelf Ayrton Senna. Als Tsjetsjenië zich onafhankelijk verklaart, volgt een Russische inval.

1994 is een belangrijk jaar want ondanks de waarschuwende woorden van de arts raakt Elsje vrijwel direct zwanger als ze stopt met het gebruik van anticonceptie. En hoewel zij en haar vriend het al snel eens zijn over de naam die het kindje moet gaan krijgen, droomt ze als ze een maand of zeven heen is dat hij na de geboorte van hun dochter tegen de verloskundige zegt: "We noemen haar Priscilla!". In paniek wordt Elsje wakker want Priscilla stond bovenaan het lijstje met 'zo noemen we het kindje niet'. Haar zwangerschap verloopt verder voorspoedig. Zo voorspoedig zelfs dat als Elsje op het verjaardagsfeestje van zus G. lekker aan het swingen is op de dansvloer en een van de andere gasten vraagt hoe lang ze nog moet, die totaal verbijsterd is als het antwoord: "Ik was gisteren uitgerekend" is.

Op muziekgebied is de zelfmoord van Kurt Kobain, dat het einde betekent van Nirvana, eigenlijk het belangrijkste nieuws van 1994. Maar gelukkig houdt niet iedereen ermee op. Zodat we langer dan 7 seconds kunnen genieten van Laura Pausini's eenzaamheid. En als het meisje er niet is, dan verandert alles. En dat dromen bedrog zijn, wordt in de straten van Philadelphia gevoeld: de droom van de hoofdpersoon uit deze film gaat aan diggelen als hij wegens zijn seksuele geaardheid zijn baan verliest. De film levert een hit op voor Bruce Springsteen.

Vandaag kiest Elsje als filmpje het nummer Zombie van de Cranberries. Prachtig nummer met een filmpje dat het bekijken waard is.


Elsje moet trouwens wat rectificeren. De door haar beschreven geweldige stembanden blijken niet van Axl Rose maar van Steven Tyler, de zanger van Aerosmith. Deze band staat in 1994 met Dream on na 23 jaar weer in de hitlijsten. Reden genoeg om het filmpje over die stembanden te laten zien, at met de juiste naam natuurlijk wel op te snorren valt op het weeweewee. (Laat je door het Spaans niet afschrikken) alsjeblieft.