zondag 2 mei 2010

Soms kan de dood genade tonen



Bijna drie weken terug, maandag 12 april, kwam het noodlottige telefoontje. De doktoren konden voor haar niets meer betekenen, ze was, zoals dat in medische termen heet 'uitbehandeld'. Een prognose gaven ze haar nog wel mee: over een paar weken zou ze bedlegerig worden en niet lang daarna sterven.

Ze vond een laatste portie kracht en moed om dit nieuws aan haar (en onze) kinderen te vertellen. Door de tranen lachten we want ja, we hadden geen van allen ervaring met hoe je dit soort onheilstijdingen hoort te brengen.

Ze wilde nog zo graag, 'nu het nog kon', een weekje met de kinderen op stap. Snel was via een kennis die bij een reisbureau werkt een reisje naar Cyprus geboekt. Er werd en passant contact gelegd met een privekliniek op het eiland waar een Nederlandse arts (in geval van nood) bijstand zou kunnen verlenen.

Maar, zoals het lot grillig kan zijn, het reisje werd hen niet gegund. De aswolk uit de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull voorkwam dat. Gelukkig was een alternatief snel gevonden: Domburg. Ook met zee en strand, en een hotel waar ze allemaal erg verwend konden worden.

Haar toestand vloog achteruit, de week in Domburg moest voortijdig worden afgebroken. Vijf dagen later, afgelopen dinsdag, hebben we met het hele NSG afscheid genomen. Het was een zeer emotioneel en tegelijkertijd prachtig uur. Ze wilde nog zo graag een ijsje van de beste ijszaak van Utrecht (en verre omstreken). Dus namen wij een grote bak met ijs mee die we gezamenlijk leegaten. Daarna nam ze van elk van de kinderen en de volwassenen persoonlijk afscheid. Woorden die in mijn geheugen gegrift zullen blijven.

Op donderdagochtend 29 april, om even voor half 10 is ze gestorven. Omringd door haar kinderen, haar geliefde, haar zussen, is ze rustig uit het leven weggegleden. Ze heeft geen pijn geleden: soms kan de dood genade tonen.

7 opmerkingen:

Anders zei

*slik*

henry zei

Wat heftig! Een mooi afscheid. Sterkte .. xx

Anoniem zei

Na de verhalen over haar te hebben gevolgd de laatste paar jaar moest ik bij dit bericht even een paar keer slikken met natte ogen.

Gecondoleerd!
Ik wens jullie allemaal erg veel sterkte, het zal niet meevallen, denk ik toch. Ook al zullen jullie 'voorschot op de rouw' hebben genomen.

Sjaak zei

Prachtig Elsje. Soms zijn tweetjes niet genoeg

elke zei

Wat ontzettend erg, ik zit hier bijna te wenen. Veel sterkte aan jullie allen en de kinderen!
x

Merlijn zei

Heel veel sterkte...

Borg zei

Pff...heel heftig om het zo -in een blog- te lezen. Ik hoop dat het een beetje met jullie en de kinderen gaat.