30. Dit vond ik vorige zomer geweldig

En ook in een zo zomerse uitvoering: Caro Emerald - A night like this... Kom maar op met die cocktail met parapluutje en rietje! Fijne zomer allemaal!

29. Muziek uit mijn jeugd

De ouders van Elsje waren niet zo muziek-minded. Er waren dan ook niet veel LPs in huis. Elsje kan zich er drie herinneren. Degene die het vaakst door Elsje en haar zussen werd opgezet was de LP van Les Poppys. En van die plaat koos ze daarom voor vandaag haar favoriete nummer: Isabelle. Want als kind dacht ze: "als ik nou maar Isabelle zou hebben geheten, dan was ik vast een heel leuk en populair meisje geweest". Ja, de puberonzekerheid begon bij Elsje al vroeg, want te zien aan het filmpje was Elsje een kleuter toen Isabelle een hit was :-D

28. Hier voel ik me schuldig door

Bijna tien jaar geleden alweer, verliet Elsje de vader van haar kinderen. Voor haar waren daar een jarenlang proces van inzicht dat het zo niet langer ging en steeds wanhopiger pogingen om de relatie vlot te trekken aan vooraf gegaan. Hij vond het allemaal wel best zoals het ging en was niet erg genegen haar te volgen. Het enige dat hij en keer zei was: "Waar is toch die leuke, vrolijke studente gebleven waarop ik verliefd geworden ben?". Dat de jonge studente van weleer bijna 15 jaar later een volwassen vrouw, moeder, en werkneemster was geworden, met daarbij horende verantwoordelijkheden, wensen, verwachtingen en eisen aan het leven, was iets waar hij niet zoveel mee kon.
Elsjes ongeluk en wanhoop drong niet zo tot haar partner door. Dat moge blijken uit het feit dat hij haar het volgende liedje stuurde op de dag dat zij haar nieuwe woning betrok. Even, heel even, voelde Elsje zich daardoor schuldig.

27. Kon ik dit maar spelen op de piano!

Op 21 juni jl was er bij Het uur van de Wolf een prachtige uitzending over Frans Brüggen en zijn Orkest van de 18e eeuw. De muziek die er grotendeels onder gezet was, was het maestoso uit het tweede pianoconcert van Chopin (Op. 21), muziek die Elsje wel kan dromen.

O, kon ze dát toch maar spelen op de piano! Luistert en huivert. Hier vind je de hele, ongelofelijk ontroerende, uitzending over Frans Brüggen en het orkest. En hier kun je een stukje louter Chopin luisteren, met een andere pianist dan in de documentaire, minder intiem van aard, maar toch ook echt een heel erg mooie uitvoering.

26. Dit kan ik spelen op de piano

Toen Elsje 14 jaar was, kreeg zij een beugel. Tegenwoordig is er bijna geen jong volwassene te vinden dat niet met een gecorrigeerd gebit rondloopt, maar 25 jaar geleden was Elsje een uitzondering. Het dragen van de beugel zelf vond ze niet zo'n probleem, maar er waren zo wat nadelen aan verbonden die minder prettig waren. Zo kon Elsje geen fluit meer spelen. Tot die tijd was ze daar zeer fanatiek in en, mag ze zelf vast wel zeggen, zeker niet onverdienstelijk. Maar helaas, de slotjes op haar tanden maakten zulke gaten in haar boven- en onderlip dat fluiten onmogelijk werd.

Van haar moeder mocht ze toen pianoles gaan nemen. En een van de eerste nummers die ze daarop kon spelen was Hang on to your love van Sade. Vandaar hier opgenomen, vandaag.

25. Muziek waarbij je in de lach schiet

Onlangs kreeg Elsje van een collega die weet dat zij nogal graag leest een windows-media file van een grappig nummer toegemaild. Het nummer is buitengewoon geschikt voor de opdracht van vandaag want zelfs nu ze het zeker twintig keer gehoord heeft, moet ze er nog steeds om grinniken.

Ze wilde die file daarom voor vandaag uploaden naar haar blog, maar nee hoor: blogger accepteert geen wma-files. Wat nu, dacht Elsje en riep direct de hulp van haar twittermaatjes in.

De gouden tip leek te zijn: converteer de file even naar een mp3tje! Prima idee, vond Elsje en monter ging ze aan de slag om dit ongetwijfeld simpele klusje te klaren. Te simpel want dat lukte helemaal niet met haar Mac! Na een hoop gepiel, waarbij ze de spruiten aan moest kijken of ze misschien hun Windows-computer even mocht lenen, lukte het haar er een mp3-file van te maken.

Die ging weer terug naar de Mac, waar ze onder die mp3-file een filmpje bij elkaar fröbelde en dat weer op YouTube zette... want Blogger accepteert zelfs geen mp3tjes, maar wel YouTube-filmpjes

Met gepaste trots presenteert Elsje hier dan ook vandaag haar eerste filmpje ooit. Dus: heb een beetje geduld met haar (nog) niet zo goed ontwikkelde filmpjes-talent...

24. Op mijn uitvaart komt dit zeker langs

Dit is een makkie want hier blogde ik ooit al eens over... En daarom vandaag in de herhaling: De Moody Blues.

23. Op mijn bruiloft wil ik dit horen

Wie weet zal Elsje ooit nog eens haar ja-woord geven. In dat geval zou er natuurlijk muziek gedraaid moeten worden. Je zou dan kunnen denken aan dit, of dit. Iets moderner kom je dan uit bij dit, of, ook grappig, dit. Aan de andere kant zijn die muziekjes natuurlijk wel een beetje afgezaagd en is Elsje buitengewoon origineel *kuch*. Daarom kiest ze voor en heel andere muzikale omlijsting van haar bruiloft. Mocht het ooit zover komen. Omdat het zo'n uitnodigende tekst is. Zo van "er valt aan mij nog heel wat te ontdekken". Dat moet Elsjes echtgenoot-in-spé dan toch zeker aanspreken.

22. Hier luister ik naar als ik me rot voel

Als Elsje zich rot voelt en er niet in wil zwelgen (daar is ook muziek voor te vinden, maar die gaat ze hier niet opnemen want ze voelt zich nu zeker niet rot en wil zich ook niet rot gaan voelen) dan zet ze een opmonterend deuntje op. Zoals dit (en zelfs nu moet Elsje ervan grijnzen):

21. Hier luister ik naar als ik blij ben

Die vlinders uit deze videoclip: om blij van te worden en te blijven!

20. Hier luister ik naar als ik boos ben

Als Elsje boos is, kan ze natuurlijk lekker gaan zwelgen in de boosheid, die in stand houdend of zelfs verder opblazen. Als ze daar zin in heeft, luistert ze hiernaar. Of hiernaar.
Wil ze daarentegen weer een beetje rustig worden, dan luistert ze naar Christina Branco. Deze Portugese Fado-zangeres heeft een prachtige stem. En ze kan ook in het Nederlands zingen!

19. Een nummer van mijn favoriete CD

Een van Elsjes absolute favorieten van de afgelopen tijd is Wouter Hamel. Die liefde duurt al even, trouwens, sinds ze min of meer bij toeval op het spoor kwam van zijn eerste CD. Daarom mag hij niet in deze muziekmaand ontbreken. En omdat Elsje deze CD buitensporig vaak draait, meer dan enig andere CD, mag Wouter vandaag het blogpodium betreden.



Voor medeliefhebbers: de nieuwe CD van Wouter Hamel komt in september uit! De preview waarvan Elsje met haar spruiten genoot, belooft weer veel moois...

18. Draaiden ze dit maar vaker op de radio

Inmiddels al drie keer in het theater gezien: Hannelore Bedert. Deze West-Vlaamse zangeres is in Nederland weinig bekend. Hoe onterecht! Ze vertelde tijdens haar laatste optreden dat het feit dat ze eigenlijk niet op de Nederlandse radio gedraaid wordt een van de redenen is dat ze het theatercircuit niet in kan ruilen voor het clubcircuit. Dat zou haar populariteit in Nederland kunnen boosten. Dus breekt Elsje hier vandaag een stevige lans voor deze zangeres, die ook in haar uppie een fijn moppie muziek weet neer te zetten.



Om te luisteren hoe ze met haar band klinkt... En in onvervalst West-Vlaams: klik hier (zonder beeld).

17. Muziek die ik vaak op de radio hoor

Sinds Elsje niet meer met de auto naar het werk gaat, luistert ze alleen nog maar incidenteel naar de radio. Dus "muziek die ik vaak op de radio hoor" is een opdracht waar ze momenteel niet mee uit de voeten kan. Gelukkig lopen er hier in huis vijf spruiten rond die haar van advies dienen kunnen. Zo heeft Elsje zojuist kennis gemaakt met de nieuwste single van Racoon. Een lekker nummer en op dit moment hoog in de top 40 en ook het filmpje is het aanzien wel waard...

16. Muziek waarvan ik me niet kan voorstellen dat ik er ooit dol op was

Oke, tijd voor de biecht. Welke muziek vond Elsje vroeger geweldig, iets dat ze zich nu niet meer kan voorstellen? Op zo'n moment ga je terug naar je jeugd, waarin je een erhm... nog niet zo goed ontwikkelde muzieksmaak hebt. Laten we het daar maar op houden. In dat licht moeten jullie dus het volgende nummer zien, waar Elsje als 8-jarige van genoot. En nu dus niet meer, dat moge duidelijk zijn!

15. Muziek die me op het lijf geschreven is

Als mensen Elsje vragen "Wat is jouw levensmotto?", dan heeft ze er twee:
1. Een dag niet gehuild, is een dag niet geleefd. Hieraan heeft ze haar bijnaam Kraantje Lek overgehouden. Muzikaal niet zo heel interessant...
2. Je moet je door je verleden laten beïnvloeden, niet leiden. Met dit tweede motto kan ze hier vandaag wel lekker muzikaal scoren, want wie geniet er nou niet van Peter en Mick?

14. Dat hadden jullie nooit achter me gezocht he?

Vandaag presenteert Elsje jullie een nummer waar ze zelf heel veel energie van krijgt. Toen dit de afgelopen winter tijdens de Top2000 gedraaid werd, werd door Elsje de radio heel hard gezet. De spruiten keken haar verbijsterd aan. Dit hadden ze niet achter hun moeder gezocht. Jullie ook niet?

13. Muziek waar ik heel stiekem van geniet

Elsje was 16 jaar, toen de film Top Gun uitgebracht werd. Omdat het vriendje dat zij toen had een groot fan was van het vliegtuig waar in de film mee gevlogen wordt, moesten ze natuurlijk direct naar de bioscoop. Daar genoten ze allebei van hun Tom: hij van Tomcat en Elsje van Tom Cruise. En bij de vrijscenes genoten Elsje en haar vriendje stiekem van elkaar, want ze hadden kaartjes voor plaatsen op de achterste rij...

Eigenlijk natuurlijk een draak, de soundtrack. Maar ja, Elsjes bloed kruipt waar het niet gaan kan. En dus geniet ze nu ook weer stiekem. Van de herinnering dan wel he?

12. Muziek van een vreselijk slechte band

Deze reclame leidt in Huize Hengeveld tot heftige taferelen waar rare keelgeluiden, emmers en dweilen aan te pas komen. Zeer inspirerend dus voor de opdracht van vandaag. Jullie weten nog dat Elsjes liefde voor het Nederlandse zeiklied diep gaat. En geldt dus ook hier weer: luisteren en/of kijken op eigen risico :-D

11. Muziek van mijn favoriete band

Ook vandaag, het zal jullie zo langzamerhand niet verbazen, heeft Elsje weer moeite met de opdracht. Want een favoriete band noemen is voor haar onmogelijk: er zijn er velen die beurtelings met die eer kunnen strijken.

Dus is Elsje voor vandaag gegaan voor een van die bands die muziek maakte die gewoon altijd mooi blijft: de Beatles (met dank aan Sjaak voor de hint). Ze kiest het volgende nummer omdat dat dat zo'n filmische tekst heeft. Maar omdat het ouder dan Elsje zelf is en dus van voor de tijd van de videoclips moeten jullie het doen met dit filmpje...

10. Muziek om bij in slaap te vallen

Elsje valt niet in slaap bij muziek, dat is bij de opdracht van vandaag dus wel een probleem... Het moet in Elsjes omgeving juist doodstil zijn wil zij in slaap kunnen vallen. Tikkende klokken, pratende buren, miauwende katten, stampende centrifuges: er hoeft er maar één in de buurt te zijn en Elsje kan het wel vergeten.

Slaapt ze eenmaal, dan is het andere kost: met geen kanonschot is ze dan meer wakker te krijgen. Althans, zo ging dat tot een maand of negen terug. Nu is een zucht van een slapende hond drie huizen verderop voldoende om Elsje te wekken. Zucht... En hoewel het de afgelopen weken wel weer wat beter gaat, wordt ze er toch af en toe wel wat moedeloos van en kan ze heftig verlangen naar het ongestoorde doorslapen van weleer.

Wat ooit was, zal vast wel weer komen. Tot die tijd helpt het volgende misschien...

Even tussendoor

Zoals inmiddels genoegzaam bekend wandelt Elsje nogal eens. Vaak is dat met vrienden of vriendinnen, maar ook heel vaak loopt zij in haar uppie. Toen ze daar net mee begon, had ze de eerste kilometers de neiging om over haar schouder te kijken of ze niet gevolgd werd. Door enge mannen bijvoorbeeld. Of door iemand met een hond (in haar ogen net zo eng).

Maar allengs verdween die angst en liep Elsje frank en vrij de paden op en de lanen in. Tot afgelopen weekend. Want toen verdween, tijdens een wandeling die zij in haar eentje maakte, een leeftijdgenote. Ze is vandaag teruggevonden, maar heeft geen idee van wat er de afgelopen dagen met haar gebeurd is.

Angstaanjagend.

En hoewel het er voorlopig op lijkt dat ze gevallen is en niet het slachtoffer van een misdrijf is geworden, stelt het feit dat ze zich van de afgelopen dagen niets kan herinneren Elsje niet echt gerust. Ze vermoedt dat ze pas als duidelijk wordt wat er precies met deze vrouw gebeurd is weer ontspannen in haar uppie zal kunnen wandelen.

9. Muziek om op te dansen

Tsja, muziek om op te dansen. Wat kan een Utrechtse anders doen dan de bezoekers van haar blog mee laten doen aan de U-Dans? Boven kun je de editie 2010 leren en onder is de versie van 2011 waarmee afgelopen weekend op het Domplein gedanst is tijdens een van de Culturele Zondagen.

Dus: trek allemaal je lekker zittende danskleding aan en doe mee! En 1, en 2, en 1, 2, 3, 4!



Volgend jaar rond deze tijd met z'n allen het Domplein onveilig maken? Deal!

8. Muziek die ik van A tot Z kan meezingen

Sjaak noemt Elsje wel eens een wandelende liedtekstenencyclopedie. En inderdaad, van vrij veel numers kan zij de tekst van A tot Z meezingen. Daarom hier gekozen voor de muziek die ze als een van de eerste kon meezingen: The War of the Worlds.

Haar oudste zus had de lp en Elsje, toen zij in de brugklas zat, kopieerde de teksten in schoonschrift in haar schoolagenda, ze tekende de driepotige vechtmachines na en glipte, zodra zuslief naar de sportclub ging om te trainen, diens kamer binnen om de lp te luisteren.

Vooral Forever autumn vond ze zo ongelofelijk mooi, dat dat ook in de schoolagenda's van latere jaren een prominente plek kreeg...

De opname die Elsje hier in haar blog opneemt is overigens afkomstig uit de musical-versie, waar ze een paar maanden geleden naar toe is geweest...



Wil je ook genieten van de tekst? Klik dan hier.

7. Muziek die me aan een gebeurtenis doet denken

Oudejaarsavond 2003. Sjaak en Elsje zijn in Madrid, op de Puerta del Sol. Dit bijzonder gevormde plein (het is een soort amandel) vormt het hart van de Spaanse oudejaarsviering. Hier hangt de klok waarop de resterende minuten tot aan het nieuwe jaar worden afgeteld, onder het toeziend oog van de gehele natie via de televisiecamera's die vanaf het balkon van het paleis er tegenover het verstrijken van de tijd registreren.

Het is een al lang bestaande droom van Elsje om een keer een oudejaarsviering in Spanje mee te maken, ze had er met haar Spaanse lessen veel over geleerd. En zeker een oudjaar op dit plein, zo treffend neergezet door de Spaanse popgroep Mecano, zou de liefde van Elsje voor Spanje tot ongekende hoogtes opstuwen.

Het begint goed: gewapend met goedkope Cava (Spaanse champagne) en druiven begeven Sjaak en zij zich even na 11 uur 's avonds tussen de zich ontspannen op het plein ophoudende Spanjaarden. Vlak voor middernacht gaat er een luid gejuich over het plein: de televisiepresentatoren komen het balkon op waarvandaan afgeteld zou gaan worden.

De spanning loopt op tot het moment dat het dan werkelijk zo ver is: 5, 4, 3, 2, 1: Felíz ano nuevo! De klok begint te slaan en Elsje en Sjaak doen als de Spanjaarden om hen heen: bij elke slag van de klok eten zij een druif (dat is nog aardig dooreten!). Champagneflessen ehrm... Cavaflessen knallen, er wordt gezoend en gedronken. En... ineens is het voorbij.

Geen vuurwerk, geen feestende menigte. Elsje bleek zich toch niet goed te hebben voorbereid: in Spanje hoort vuurwerk niet bij de jaarwisseling. En na 12 uur gaat iedereen naar restaurants en clubs om daar te eten, te drinken en te feesten. Maar daar moet je natuurlijk wel van tevoren voor reserveren.

Om half 1 zijn Sjaak en Elsje dus weer op hun hotelkamer, waar zij met het laatste restje toch eigenlijk heel smerige Cava hun teleurstelling wegdrinken.

6. Muziek die me aan een bepaalde plek doet denken

Sinds een paar weken doet Elsje een klus op de vestiging in Den Haag. En werkelijk elke dag, als de trein het station van Den Haag nadert, humt Elsje in zichzelf: wat voor weer zou het zijn in Den Haag... Dus de opdracht van vandaag was voor haar supermakkelijk!

5. Muziek die me aan iemand herinnert

Voor een meisje als Elsje hangt het hele leven aan elkaar van de muziek. Vrijwel iedereen in haar leven heeft een eigen muziekje. Dus dit is eigenlijk een makkie. Alleen: wie kiest Elsje? Wat als ze het nou eens omdraait: een lekker nummer en aan wie doet haar dat denken? Dat maakt het een stuk gemakkelijker.

Van de week nog op de radio was dat nummer, waarbij Elsje direct weer aan een collega tijdens haar promotietijd moest denken. Een bijzonder meisje: met dan weer groene, dan weer blauwe, dan weer hyperblonde stekeltjes. Een brandende ambitie. Een afgunstig en achter-de-ellebogen type, je kent dat wel. Die alles net duurder, sneller, eerder, beter, enzovoorts wil hebben dan iedereen om zich heen. En daarvoor rustig over de ruggen van de mensen om zich heen gaat. Zo ook over die van Elsje, die met haar een computer moest delen (ja, we spreken van al enige jaren geleden waar het hebben van een eigen werkcomputer een nog ongekende luxe was) in de tijd dat ze haar proefschrift moest schrijven. Steeds was de collega nét iets eerder op kantoor zodat zij vast de computer kon bezetten...

Maar, en dat moet Elsje haar nageven, ze had absoluut oog voor muziek: regelmatig nam ze de nieuwste CDtjes mee naar het werk, zodat Elsje vaak al mee kon zingen tegen de tijd dat het een hit werd. Zo ook de CD waarop Lemon Tree staat. Elsje vond dat nummer heel goed bij de collega passen: vrolijk aan de buitenkant maar omgang met haar bracht zure vruchten.

Een paar jaar later ontmoette Elsje deze collega weer, bij het afscheid van hun beider begeleider. Na een akelige scheiding en twee mislukte relaties was ze een stuk milder geworden. De citroentjes van haar humeur waren citroentjes met suiker geworden...

4. Muziek waarvan ik verdrietig word

Verdrietig is misschien een te zwaar woord, maar One Word van Anouk ontroert Elsje steeds weer. Ze had het filmpje overigens nog niet eerder gezien. Gelukkig is het een gepast ingetogen videoclip.

3. Muziek waarvan ik blij word

Heel veel muziek maakt Elsje blij. Gelukkig maar! Dus ook hier was kiezen weer erg moeilijk. Maar ja, omdat het moet hierbij een nummer waar Elsje zo blij van wordt, dat ze er bijna van in het vliegtuig zou springen om de zanger ervan een kus te gaan brengen. Geheel zonder sensuele bijgedachten overigens, want de zanger in kwestie is hoogbejaard... Besos, besos de feliz, beter kan Elsje het niet onder woorden brengen...

2. Mijn minst favoriete muziek

Dachten jullie nou echt dat Elsje hier haar blog gaat verpesten? Met rotmuziek? Echt niet!
Maar ja, ze is ook wel weer superbraaf...

Dilemma, dilemma!

Wat in ieder geval wel kan, is hier vertellen welk soort muziek Elsje direct afzet. Van die 200 beats per minute gabbermuziek, of, o gruwel, van die fiedeljazz. Van die hoempamuziek die op de een of andere manier onlosmakelijk verbonden is met carnaval. Van die Duitse schlagers, of palingpop. Brrr.

En de categorie Marianne Weber, Frans Bauer, Maywood. Die vind ze ook echt heel erg. Jullie zijn gewaarschuwd, dus kom vooral niet zeuren als het onderstaande over drie weken nóg in je hoofd rondzingt.

1. Mijn favoriete muziek

Djees, gelijk al zo'n moeilijke opgave! Want niemand is wispelturiger dan Elsje, ook als het op muziek aankomt. Het humeur is speelt daarbij een belangrijke rol, maar ook het jaargetijde, de levensfase en ga zo maar door. Geheel arbitrair is dan ook de keuze van vandaag. Uitgezocht omdat het recent is, Elsje de zangeres in kwestie zeer bewondert en vooral ook omdat het zo'n mooi filmpje is.