Daar zit een luchtje aan

De wintertijd is ingegaan en daarmee zijn de avonden weer donker. Elsje leeft dus weer toe naar haar favoriete tijd van het jaar: december! Dol is ze op de lucht van warme chocolademelk, speculaas, kaarsen en dennegroen. Sowieso is Elsje een erg op luchtjes ingesteld mens: ze kan acuut verliefd worden op iemand die lekker ruikt of op iemands lucht afknappen natuurlijk.

Geuren spelen in ieders leven een belangrijke rol. Uit onderzoek (Elsje kan de bron zo snel niet terugvinden maar wel een verwijzing ernaar) blijkt dat tot de favoriete luchtjes van de gemiddelde Nederlander gerekend worden: versgebakken brood, met stip bovenaan. Een goede tweede: vers gemaaid gras en om de top drie te completeren ook de nummer drie: versgezette koffie. Geuren die Elsje inderdaad ook bijzonder goed kan waarderen. Maar haar eigen favoriete luchtje komt uit een flesje, J'adore van Dior.

Binnenkort komt er een film in de bioscoop waarin geur een hoofdrol speelt: Perfume, gebaseerd op het boek van Patrick Süskind. In dat verhaal is de hoofdrol weggelegd voor een man wiens reukzintuig ongeloofelijk scherp is, maar die zelf geen geur afgeeft.
Elsje kreeg dit boekje ooit als bedankje, toen zij zich een hele zomer lang als vrijwilliger bij de Botanische Tuinen van de Universiteit Utrecht had ingezet om bezoekers in te wijden in de mysteriën van geurende planten.

Op dit moment is Elsje verdiept in een boek waarin geuren eveneens een rol spelen: The emperor of scent, van Chandler Burr. Beter gezegd gaat het daar om de zoektocht naar de biofysische werking van het reukzintuig. Razend interessante en originele ideeën en experimentele opzetten om je vingers bij af te likken. Telkens kom je een klein stukje meer te weten van de puzzel die geurherkenning is.
En dit wordt dan beschreven als ware het een whodunnit: heerlijk! De wetenschappelijke wereld is net het gewone leven met zijn vrienschappen en steun versus afgunst en ellebogenwerk. Een boek dat ook voor niet-biologen een absolute aanrader is.

Opmerkelijk is dat als je het boek van Chandler Burr zet naast dat van Patrick Süsskind, dat het tweede simpelweg niet mogelijk blijkt te zijn. Maar ja, dat is voor een fictieverhaal natuurlijk nooit een probleem. Elsje is benieuwd naar de verfilming van het boek van Süsskind, maar of ze die met nog net zo'n blanco geest kan bekijken als ze waarmee ooit het boek las, durft ze niet te voorspellen. Wetenschappelijke kennis kan blijkbaar het onbekommerd genieten beïnvloeden, iets dat niet in de bijsluiter van het boek staat. Je bent gewaarschuwd.