donderdag 10 januari 2008

Mathilde



Mathilde, dat vindt Elsje toch zo'n mooie naam. Een naam voor een pop met een porseleinen hoofd met van die zwarte krullen en rode lipjes. Zo'n pop die Elsje nooit kreeg, omdat dat ouderwets was. Je kon er natuurlijk ook niet mee spelen, dan zat er binnen de kortste keren natuurlijk een barst in het kopje, dus verstandiger was het om het geld uit te geven aan een wat meer valbestendige pop. Maar dat terzijde.

Elsje wilde eigenlijk een gewoon voorval uit haar moederleven vertellen. De jongste, zeven jaar, wilde graag weten hoe het zat met al die puntjes en streepjes die je op sommige woorden ziet staan, bijvoorbeeld op de naam Renée (de naam van haar juf). Dus Elsje maakte voor haar een lijstje met de diakritische tekens. Daarop natuurlijk de trema en umlaut, de verschillende accenten, de cedille en de tilde.

Waarop het kind uitriep: dan ga ik tegen mijn andere juf zeggen dat zij ook een dingetje op haar naam heeft. Toen Elsje haar niet-begrijpend aankeek (de juf heet Mathilde), rende ze naar het tekenbord dat in de kamer van huize Hengeveld staat en schreef wat ze bedoelde: Ma~

5 opmerkingen:

Sjaak zei

En haar man heet zeker Pa~
Een ander woordgrapje in het NSG.

Ina zei

LOL
De jongste dochter vertoont wellicht enkele gelijkenissen met Ronald Dahls Ma~?
(Ik moet nog steeds beetje fronsen als zusje ondertekent met Ann@)

Sjaak zei

Mijn ex collega Fr@ heette ooit Fred. Een andere ex collega (Oppie) noemde zichzelf anders '< /marc>' en heeft een paspoort waar hij Marc heet. Niet te verwarren met MarC, zoals de ander ander Marc daar heet. De VdH, alias Elsje ondertekent vaak met Lc

Wie biedt nog andere zaken? Een mini stokje.

elke zei

Ik ben gewoon Elke, hoor.
Maar die poppen, Elsje, die vind ik eigenlijk een beetje griezelig...
En ze dan nog noemen naar onze prinses. Dat is helemaal griezelig. ;-)

Elsje zei

@sjaak: Chr=10