zondag 5 juni 2011

5. Muziek die me aan iemand herinnert

Voor een meisje als Elsje hangt het hele leven aan elkaar van de muziek. Vrijwel iedereen in haar leven heeft een eigen muziekje. Dus dit is eigenlijk een makkie. Alleen: wie kiest Elsje? Wat als ze het nou eens omdraait: een lekker nummer en aan wie doet haar dat denken? Dat maakt het een stuk gemakkelijker.

Van de week nog op de radio was dat nummer, waarbij Elsje direct weer aan een collega tijdens haar promotietijd moest denken. Een bijzonder meisje: met dan weer groene, dan weer blauwe, dan weer hyperblonde stekeltjes. Een brandende ambitie. Een afgunstig en achter-de-ellebogen type, je kent dat wel. Die alles net duurder, sneller, eerder, beter, enzovoorts wil hebben dan iedereen om zich heen. En daarvoor rustig over de ruggen van de mensen om zich heen gaat. Zo ook over die van Elsje, die met haar een computer moest delen (ja, we spreken van al enige jaren geleden waar het hebben van een eigen werkcomputer een nog ongekende luxe was) in de tijd dat ze haar proefschrift moest schrijven. Steeds was de collega nét iets eerder op kantoor zodat zij vast de computer kon bezetten...

Maar, en dat moet Elsje haar nageven, ze had absoluut oog voor muziek: regelmatig nam ze de nieuwste CDtjes mee naar het werk, zodat Elsje vaak al mee kon zingen tegen de tijd dat het een hit werd. Zo ook de CD waarop Lemon Tree staat. Elsje vond dat nummer heel goed bij de collega passen: vrolijk aan de buitenkant maar omgang met haar bracht zure vruchten.

Een paar jaar later ontmoette Elsje deze collega weer, bij het afscheid van hun beider begeleider. Na een akelige scheiding en twee mislukte relaties was ze een stuk milder geworden. De citroentjes van haar humeur waren citroentjes met suiker geworden...

5 opmerkingen:

Terrebel zei

Jammer dat er soms iets naars moet gebeuren voordat mensen inzien dat zij zichzelf altijd naar hebben gedragen...

elke zei

Leuk nummer is dit. Ik vind het wel opvallend dat je iemand kiest die je eigenlijk niet zo graag had. Al is het feit dat ze toch iets positiever geworden is misschien de basis daarvan. Worden we trouwens niet allemaal zachter met de jaren?

Saralien zei

Mooi beschreven!

Nicole zei

Mooi hoe muziek deuren in je geheugen kan openen die normaliter gesloten blijven!

Elsje zei

@elke: ik heb in de loop der jaren al heel wat muziek geboogd bij herinneringen aan mensen die me lief zijn, dit vond ik ook wel weer een aardige invalshoek.
Verder denk ik dat je gelijk hebt: het fanatisme van de jeugd is simpelweg niet vol te houden als je ouder wordt en zoveel meer kanten ziet/hebt gezien...