Wintertijd

Elsje is een meisje voor het gematigde soort weer. Van dat zomerweer met 30+ graden en 'grand soleil' is aan haar niet besteed, elfstedentochtweer evenmin. Nee, een graadje of 22 met een zonnetje dat zich met enige regelmaat achter een wat sluierbewolking verstopt, is meer haar 'ding'. Elsjes humeur beweegt zo ongeveer parabolisch: bitchy in koude en bij hitte en optimaal vrolijk bij de gematigder temperaturen. Zijzelf en haar omgeving zijn dus gebaat bij van dat lekkere zachte voorjaars- of najaarsweer.

Daarnaast is Elsje een kind van het licht. Op het moment dat de zon zakt en het begint te schemeren, gaat Elsjes stemming in dito richting. Dat is altijd al zo geweest. Als ze de verhalen van haar moeder mag geloven begon Elsje als baby altijd al te huilen zodra het begon te schemeren en stopte daarmee op het moment dat de gordijnen dicht en het licht aan gingen. Hoe langer de dagen en hoe korter de nachten, hoe beter. De herinvoering van de zomertijd, in 1977, is dan ook een zegen voor Elsje.

En nu las ze vanmorgen in de krant dat wetenschappers ervoor pleiten om de zomertijd af te schaffen, omdat het heen- en weergezet van de tijd de biologische klok van de mens langdurig zou ontregelen. Dat zal best, maar die ontregeling heeft Elsje er meer dan voor over om te kunnen genieten van het langlichtgevoel. En mocht men er toch toe over gaan om geen seizoensverschuiving meer te maken met de klok, dan is Elsje er voor om de zomertijd tot de enig juiste tijd te verklaren!