Treinconversatie

De vriend die Elsje onverwachts tegenkomt in de stiltecoupé van de overvolle forenzentrein uit Den Haag gebaart: "Je mag niet niet praten, zullen we mailen?"

Even later begint het lichtje op Elsjes blackberry te knipperen. Ha, daar is-ie al. Er wordt een bijzonder gezellig lijntje gespannen tussen de twee coupés:

"Ik dacht laatst nog dat we toch weer eens bij moeten praten. Ga je goed thuis & werk? Ik ga prima. Dochterlief leuk en goed en werk is druk druk."
"Idd een onverwacht genoegen je hier tegen te komen. Mocht er zo bij jou een kletsplekkie vrijkomen, dan kom ik naar je toegelopen. Anders kletsen we maar virtueel..."
"Helemaal vol. Er zit wel een jodokus naast me te slapen. Kan dat op jouw plekkie ook doen. Maak jij 'm wakker?"
"Hrm... ziet-ie er gevaarlijk uit?"
"Kung Fu, denk ik. Maar hij heeft niet z'n pakkie an."
"Ik denk dat ik maar blijf zitten. Ik bel je vanavond, het is weer terrasjestijd."
"Het is allang terrasjestijd! Vanavond ben ik er trouwens niet."
"Ok, morgen?"
"Ook niet. Gewoon maar mailen dan?"
"Ok!"

Hoe een saaie treinreis toch nog snel voorbij kan zijn.