Dag Dré, vriend

Toen Elsje na haar 'scheiding', vijf jaar geleden, op een flatje zat, voelde zij zich regelmatig erg alleen. Zeker als de kinderen naar hun vader vertrokken, op woensdagavond. De katten waren achtergebleven, die kon Elsje niet een leventje van veel buiten zijn ontnemen. Snel besloot ze dus dat er een nieuwe kat zou moeten komen. Eentje die tegen binnenblijven kon. Met de kinderen ging zij op een woensdagmiddag naar het dierenasiel om daar aan te geven dat ze graag een kat wilde opvangen die goed met kinderen was én die tegen binnen zitten kon. Een niet veel voorkomend geval.

Toeval bestaat niet. De dag voor zij kwamen kijken, was er een kat afgeleverd bij het asiel. Met zijn (aangeboren?) bloemkooloortje een opvallende kat van een jaar of tien. Hij zat zo rustig in zijn hokje dat de verzorgers vermoedden dat hij een binnenkat was. Toen de kinderen tegen hem gingen praten, ging hij direct kopjes geven en liet zich maar al te gewillig aaien. De keus was gemaakt. André (zo heette de vinder en dus de kat) Panter (achternaam door de kinderen eraan vast geplakt, gezien zijn zwarte vacht) kwam op de flat wonen.

Het was een kat met de nodige gezondheidsproblemen. Hij had waarschijnlijk maanden rond hebben gezworven, was vel over been. Weken lang moest hij met tig keer per dag piepkleine beetjes voer weer opgekalefaterd worden (te grote hoeveelheden werden uitgekotst). En alleen harde brokjes kon hij verdragen. Maar dat lukte. Er kwam weer wat vlees op zijn botten, en zijn vacht ging glanzen. Gelukkig bleef hij even aanhankelijk en lief. Want wat een gezelligheid bracht hij mee. Als je op de bank ging zitten sprong hij binnen enkele tellen naast je en hij lag hele avonden op schoot, ronkend dat het een lieve lust was.

Toen kwam Sjaak in Elsjes leven. In het begin werd André, door Sjaak snel omgedoopt tot Dré, min of meer gedoogd. Maar al snel vatte zelfs Sjaak sympathie op voor de kat. Bij het ontwaren van de kat riep Sjaak stevast: 'Hé Dré, vriend!'. En waar Dré in het begin door Sjaak van de bank geduwd werd, werd hij later op schoot gelokt.

Zonder problemen verhuisde de kat mee met 'het vrouwtje' toen zij bij Sjaak introk en toen zij een jaar later naar huize Hengeveld verkasten. Inmiddels had hij ontdekt dat buiten leven ook erg leuk was en vaak was hij dan ook de hele dag aan het struinen in de achtertuinen. Tot groot plezier van de buurt, waar hij met zijn gemakkelijk uitgedeelde liefkozingen de harten stal van de bewoners.

Een paar weken geleden verloor Dré vrij plotseling zijn levenslust. Sip en ziekjes lag hij in de vensterbank of buiten onder een struik. Hij at en dronk amper meer. Een paar dagen aan het infuus bij de dierenarts bracht geen verlichting. Een echo van zijn buik bracht een flink aantal uitzaaiïngen van leverkanker aan het licht. Hij zou het niet lang meer maken. Wellicht nog enkele dagen, misschien een paar weken. Afgelopen donderdag kwam hij naar huis. Zondagavond om 22.22 is André overleden. Naast me op de bank. Dag Dré, lief vriendje, rust zacht.