Bijzondere herinneringen heeft Elsje aan de vakantie in Zuid-Frankrijk, zomer 1985. Het was de eerste vakantie van Elsje met alleen een vriendin. Ook voor vriendin J. was het de eerste keer dat ze zonder haar ouders op vakantie ging.
Alhoewel, met alleen een vriendin klopt niet helemaal. Zij gingen namelijk mee met een jongerenreis, kamperen ergens in Les Landes. J. had zich er al maanden op verheugd om twee weken lang met Elsje op het strand te liggen bakken, 's avonds samen naar de disco te gaan om tot diep in de nacht te dansen en dan tot het einde van de morgen samen uit te slapen.
Wat ze zich niet had gerealiseerd was dat Elsje helemaal niet van bakken op het strand houdt en dus liever met een boekje onder een boom of parasol zat. En dat Elsje dol is op dansen, maar daarvoor wel ruimte nodig heeft en dus al snel een hekel kreeg aan de stampvolle discotheek op de camping. J. was dan ook zwaar teleurgesteld toen haar droomvakantie niet bewaarheid werd.
Haar humeur werd er niet beter op toen Elsje al op de tweede dag van de vakantie aangesproken werd door een hele knappe, lange, blonde krullenbol met een werkelijk schitterend gebit. Die Elsje erg leuk bleek te vinden (en Elsje vond hem ook bijzonder aantrekkelijk). Al snel had Elsje alleen nog maar ogen voor de krullenbol, en de arme J. bleef moederziel alleen achter. Achteraf gezien natuurlijk vreselijk. Maar als excuus voert Elsje hier aan dat ze pas 15 was...
Die zomer was in Nederland Kayleigh van Marillion een heel grote hit, maar had de Franse hitlijsten (nog) niet bereikt. De voornamelijk Franse bezoekers keken dan ook hun ogen uit als dit nummer gedraaid werd en dat clubje Hollanders uit hun dak gingen. De krullenbol bleek een enorme Marillion-fan te zijn, zeer aanstekelijk.
Hij bleef ook na de vakantie nog lange tijd Elsjes lief. Inmiddels heeft zij hem al in geen jaren gesproken. En toch: altijd als ze Kayleigh hoort, denkt ze terug aan hem, en dan vooral aan die Franse strandvakantie (en voelt ze zich lichtjes schuldig over de in de steek gelaten J.)
vrijdag 6 juni 2008
Relaties in liedjes - 2
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Je vriendin zo laten staan. Wat gemeen... ;-)
Wat ons hier met de neus op de feiten drukt: als vijftienjarige waren we dus eigenlijk niet zo sympathiek... :-D
trouwens: ook op youtube blijven plakken...?
Het was lang geleden dat ik dat nummer nog eens gehoord had. :)
@elke: en nu maar hopen dat we tegen ons 40-ste beter weten...
en ja, heerlijk, dat surfen op youtube. een echte trip down memory lane!
@evelien: graag gedaan.
@allebei: moesten jullie ook zo lachen om die kapsels?
Een reactie posten