Dertig dagen-challenge (2)

De tweede dag uit de dertig dagen challenge heeft als opdracht: mijn eerste liefde.

Stel je voor, het is 1985, het jaar van Big Hair en Big Schoudervullingen. Ook Elsje, met haar steile-good-for-nothing-haar deed dapper mee. De kapper had een topjaar aan alle permanenten die ze Elsje verkocht. Permanentjes die niks permanents in zich hadden, want die na een week of twee alweer uit begonnen te zakken. Alternatief voor permanenten was touperen. Driftig kamde Elsje haar haar de hoogte in. Liters en liters haarlak gingen erover heen, maar ook dat bood geen soelaas... Maar goed, dat terzijde, want dit blogje moest over liefde gaan...

In die zomer ging Elsje voor het eerst zonder ouders op vakantie (kennelijk is dat een goede gelegenheid ;-) ), want ze ging met vriendin J met een jongerenreis naar Zuid-Frankrijk mee. De heenreis was slopend, de hele nacht met een bus vaststaan in Parijs is voorwaar geen pretje.

Ter plaatse aangekomen was de tent van J. en Elsje al snel opgezet en togen ze richting het strand om daar een beetje bij te slapen in de heerlijke juli-zon. Al snel sloot zich een aantal busgenoten bij hen aan, en vormden ze groepje suffende tieners op een warm Zuid-Frans strand.

Tot, zoals dat gaat in zo'n groepje, twee jongens besloten een van de meiden in de zee te gaan gooien. En je snapt het goed, Elsje was het beoogde slachtoffer. Wanhopig klampte ze zich vast aan een van de jongens, vastbesloten om als zij dan het ongetwijfeld ijskoude water in zou gaan, waarbij haar zo zorgvuldig getoupeerde kapsel natuurlijk aan diggelen zou gaan, hij zou moeten boeten. Het water bleek niet koud, maar Elsje liet de jongen niet meer los. Want die blonde krullen en die blauwe ogen hadden inmiddels haar oog (en hart) gevangen. Of liet hij haar niet meer los?

Dat was het begin van een liefde die bijna drie jaar duren zou.