donderdag 9 december 2010

Dertig dagen-challenge (9)



De negende dag in de dertig dagen-challenge is een echte uitdagende: het onderwerp van vandaag is namelijk mijn geloof.

Elsje kan er heel kort over zijn: ze heeft het geloof (in de zin verbonden zijn aan een kerkelijke gemeenschap) afgezworen op haar 19e. Vanuit de overtuiging dat religie meer stuk maakt dan dat het aan sociale cohesie oplevert. Waar we momenteel van de uitwassen natuurlijk weer het nodige meekrijgen. Maar dat terzijde.

Het afzweren van dat geloof moest in haar ogen gepaard gaan met een Daad. Die Daad bestond uit het ervoor zorgen dat Elsjes naam uit de kerkregisters geschrapt zou gaan worden. Na wat rondbellen kwam Elsje erachter dat ze bij haar verhuizing naar de stad waar zij studeerde automatisch was ingeschreven bij de Nederlands Hervormde Gemeente in haar nieuwe woonplaats. Als ongevraagde service van de afdeling Burgerzaken, zeg maar. Om zich uit te laten schrijven bij de kerkgemeenschap moest ze aan daar een brief aan schrijven.

Zo gezegd, zo gedaan: Elsje schreef een briefje aan het kerkbestuur waarin ze vriendelijk verzocht haar gegevens uit de administratie te verwijderen. Zonder opgaaf van reden, want ze voelde niet de minste aandrang zich te verantwoorden voor haar verzoek. Niet lang daarna, op een - in haar herinnering - zondagochtend, maar eerlijkheid gebiedt te beseffen dat dat ongetwijfeld op een doordeweekse dag moet zijn geweest, werd er aan de deur gebeld van het studentenhuis waarin Elsje toen woonde.

Op de stoep twee vertegenwoordigers van de kerk, die graag wilden weten waarom Elsje zich had laten uitgeschreven uit hun gemeente. Toen Elsje meldde dat zij niet langer in God geloofde, verbleekte een van de vertegenwoordigers. De ander keek Elsje aan en sprak de onvergetelijke woorden: "Jij kunt misschien wel stoppen met in God geloven, maar weet dat Hij altijd in jou blijft geloven!".

8 opmerkingen:

Branwen zei

Haha! En dan niet begrijpen waarom dat geen indruk maakt op ons goddelozen. (behalve dan op de lachspieren gne)

Nina zei

Tegelijkertijd grappig en mooi, vind ik...Een beetje zoals zeggen: ook al stop jij met van me te houden, ik hou wel nog steeds van jou...

Terrebel zei

Of er wel of geen God bestaat laat ik in het midden. Geloven in de goedheid van de medemens vind ik persoonlijk een stuk praktischer.

Sylvia zei

Oeiii! Klinkt net als een stalker, die God. Haha!

smiley zei

Idd zowel grappig als mooi verhaal! :-)

mevrouw yvonne zei

hahaha, nou dat is dan een hele geruststelling ;-)

Margogogo zei

Hear hear, Elsje!

Anoniem zei

Zo verging het mij exact. Boontje kwam echter 25 jaar later om zijn loontje en bekeerde onze oudste zoon tot de Waarheid. Was dat nou uit Liefde?
(zie mijn autobiografietjes)