maandag 3 juli 2006

Het spijt me...



Nog maar kort geleden zat Elsje aan de ene kant van de tafel, vandaag al aan de andere: er kwamen sollicitanten. Gezien de vakantieperiode wilden we haast maken, zodat een tweede gesprek nog deze week plaats kon vinden. En dus had Elsje beloofd om vanavond de kandidaten te bellen met de uitslag.

Gelukkig was de kandidaat die Elsje en haar collega's op het oog hadden net zo enthousiast over de baan als wij over haar. De tweede kandidaat kon getipt worden voor een andere vacature. Maar de derde kandidaat moest afgezegd worden. Goede oefening in een slecht-nieuws-gesprek, maar dit keer niet op een cursus, maar voor het eggie.

Natuurlijk, want zo gaan die dingen, was deze kandidaat niet thuis toen Elsje belde. Arghh, moest Elsje zich weer opnieuw opladen! En dat in deze verzengende hitte! Een uurtje later kreeg ze gelukkig wel contact. En het gesprek verliep vlekkeloos. Zo, weer iets voor het eerst gedaan en naar tevredenheid ook nog. Het wordt nog wel wat met die baan.

1 opmerking:

Ina zei

Herkenning! Ik doe het altijd in de slaapkamer, weet ik zeker dat ik alleen ben. En ik ben ook altijd blij dat het achter de rug is.
Wat zijn we zorgvuldig, hè. Bedenk me nu dat ik afgelopen donderdag mijn afwijzing mocht hálen...