I'm dreaming of a white easter

De koudste paasdagen sinds tenminste 1901 zijn bijna achter de rug. Sneeuw, vorst, hagel en extreem lage temperaturen teisterden het land. Elsje zou er normaal gesproken niet over peinzen om bij dit soort winterweer haar neus buiten de deur te steken, maar ja, voor de liefde en het leenmoederschap moet je af en toe een beetje af willen zien.

En dus stond ze op haar vrije dag idioot vroeg op, kleedde zij zich extra warm aan en stapte met Sjaak en de leenkinderen op de fiets richting de Jaarbeurs. Daar werd namelijk de jaarlijkse Utrecht Marathon gelopen. Gelukkig niet alleen de marathon, maar ook kortere afstanden. Voor de kinderen was de afstand dit jaar zelfs zo kort dat ze binnen 5 minuten al langs de finishlijn zoeften. Op de passage van de eindstreep na 10 kilometer door Sjaak hebben ze niet meer gewacht. Nu konden ze net tussen de buien in naar huis fietsen, richting de warme thee. Er zijn blijkbaar toch grenzen aan hoever een Elsje gaat voor de liefde...

Naschrift: inmiddels sneeuwt het weer. Sjaak zet de fiets van Elsje binnen. De schat!