Zoals ongetwijfeld in elk gezin, worden er ook in Huize Hengeveld vele vaste uitdrukkingen gebezigd. Sommigen zijn door de gezinsleden zelf geïntroduceerd: de 'gebakkende aardappeltjes' (verhaspeling van zoon 2), de 'kudde narcissen' (verhaspeling van zoon 1), het 'dat is dan wel fijn' (de uitdrukking van de jongste toen het NSG op haar verjaardag met pech langs de weg kwam te staan maar de ANWB snel ter plekke was) en het 'Jazeker, de gouden beker' (uit de Hamelen-musical).
Anderen vinden hun oorsprong in de jeugd van Sjaak en Elsje. Zo is zoon twee er altijd als de kippen bij als er iets te beleven is. 'Gebeurter, gebeurter?!' roept Sjaak dan, naar het kippige figuurtje uit Brigadier Dog:
En Elsje roept steevast, als ze ineens de oplossing ziet voor een of ander probleem of dilemma: 'Ik heb het!', de vaste uitdrukking van Wicky, de Viking:
En sinds Najib Amhali er in een van zijn shows aandacht aan besteedde komt ook Maja de Bij met enige regelmaat langsgevlogen:
Welk jeugdsentiment heeft bij Ina, PdC en Anders tot vaste gezinsuitdrukkingen geleid?
zondag 9 maart 2008
Jeugdsentimenteel stokje
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Zeg, ik moet werken vandaag. En niet schatgraven in mijn soms toch al zo nostalgisch brein :-)
@ina: wie heeft er gezegd dat je het stokje vandaag moet oprapen? hoewel het misschien leuker materiaal is dan al dat papierwerk die ongetwijfeld op je bureau op je ligt te wachten...
@ elsje: tijdens de tour de france was Nicolas Jalabert op een bepaald moment aan een solotocht begonnen in de bergen. Een heldenstukje. Maar hij vergat op tijd te eten en dringen en kreeg een inzinking. "Hij zag de man met de hamer" noemen ze dat dan.
Sindsdien is een appelflauwte bij ons gekend als een "jalaberken".
Oh ja, en een pompelmoes is een mompelpoes.
Jahaaahh,
later !
(jkhdgstye)
Een reactie posten