Nomen est omen

Onlangs werd Elsje door een Trouwe Lezer gevraagd waarom zij haar blog in de derde persoon schrijft. Tja, wat een gewetensvraag! Al nadenkend weet ze een aantal redenen aan te wijzen voor deze keuze.

Ten eerste maakt het schrijven over Elsje ipv over 'ik' de vrijheid om te vertellen over hetgeen haar overkomt, of zou kunnen overkomen, groter. Het schrijven over een 'ik' verplicht bijna tot eerlijkheid. En je vrij voelen een beetje fantasie te kunnen gebruiken is gewoonweg leuker.

Daarnaast gaat het eigenlijk niemand aan wie zij werkelijk is. De lezers van Elsjes emoties die haar persoonlijk kennen, zijn prima in staat haar schrijfsels in perspectief te plaatsen. En zij die haar niet kennen, moeten vooral maar nieuwsgierig blijven :-)

Ook is Elsje eigenlijk wel een beetje bang voor de openbaarheid van een gemakkelijk op de persoon terug te voeren blog, zeker sinds het 'flamen' van een bekende nadat die op haar blog uitspraken had gedaan die een aantal lezers kennelijk niet zo zinden. De details laat ik hier weg, ze hoefde nog net niet te verhuizen, maar heeft dat wel serieus moeten overwegen. Dat is voor Elsje een veel te hoge prijs.

Tot slot is er een soort voorzichtigheid met het doen van persoonlijke ontboezemingen via internet, waar je al snel een onuitwisbaar spoor achterlaat. Je weet simpelweg niet wie er meeleest en wat ze met die informatie allemaal doen. En vooral dat, wanneer ze het doen, er geen houden meer aan is. Dat laatste werd deze week maar weer eens bevestigd door het verhaal van het meisje dat in bad gefilmd werd. De verspreiding van een dergelijk filmpje gaat door, ook al heeft ze er zelf spijt van.

Kortom, voldoende redenen om het blog niet al te dicht op Elsjes echte huid te laten komen.

And now for something completely different: bij het zoeken naar een plaatje voor bij de titel stuitte Elsje op een leuk blog, waarin taalhumor centraal staat. En daar wijst Elsje haar lezers dan maar weer al te graag op!