Rood

Elsje komt van oorsprong uit een Echt Rood Nest. Om een beeld te schetsen: na het eten werd de Internationale opgezet, waarop ouders en kinderen, luid meeblèrend, rond de tafel marcheerden. Het best ging dat met de de moderne versie van Jaap vd Merwe, uit 1971. Dat klinkt vreselijk, maar eigenlijk was het vooral vreselijk gezellig. Meer zoiets als Elsje heden ten dage doet, maar dan op iets andere muziek: samen lekker meeblèren met bv Anouk of Anastacia en swingen maar. De ouders waren weliswaar hartstikke rood, maar niet van het marxistisch tintje. Meer rood in de solidariteitssfeer zeg maar.

Kennelijk heeft dit Elsje niet beschadigd, ook zij wordt in het algemeen een rooie rakker genoemd. Eigenlijk klopt dat niet. Ze zou eerder nog groene rakker genoemd moeten worden. Zo stemt ze Groen Links, meer vanuit milieubelangen dan vanuit solidariteit (al speelt dat eerste een steeds kleinere en dat laatste een steeds grotere rol). Maar ze moet wel eerlijk bekennen dat ze zich wel eens een salonsocialist voelt.

Zo is er sinds kort op het bankje op het pleintje voor het huis een zwerver geconstateerd. En hoewel Elsje zich dan hardop afvraagt wat ze nou zou moeten doen om hem/haar (in dekens gewikkelde mensen zijn 's avonds laat slecht te beoordelen op sekse) te helpen, gaat het haar toch te ver om de desbetreffende persoon uit te nodigen de nacht door te brengen in een van de, toch regelmatig ongebruikte, kinderbedden. En stiekem is ze ook wel opgelucht als het bankje 's morgens weer leeg blijkt te zijn. En een nette zwerver is het ook nog: geen spoortje laat hij/zij achter. Pfjoe! :-)

Elsje hoopt maar dat ze, door het regelmatig kopen van de lokale daklozenkrant (gelukkig met een rood logo), het blijven stemmen van een partij die gelijkheid in de maatschappij nastreeft en het 'gedogen' van de overnachting op het bankje, voldoende rood is. En dat haar vader zich niet, na het lezen van dit stukje, alsnog omkeert in zijn graf.