donderdag 23 december 2010

Dertig dagen-challenge (23)



Vandaag weer een mooie opdracht, want er mag geschreven worden over: iets waar ik blij van wordt. Nou komt dat goed uit, want Elsje is namelijk een vrij blij mens. Ze kan hier natuurlijk vervallen in een lijstje van al die dingen waar ze blij van wordt, maar aangezien dat een eindeloos lange lijst is, kan ze er ook een uitkiezen om daar iets meer over te vertellen. Je begrijpt al, dat laatste gaat het worden.

Elsje is namelijk iemand die blij wordt van geurtjes. En dan natuurlijk niet geurtjes met een donkerbruin luchtje eraan, nee van lekkere luchtjes. Zo knapt haar humeur direct op als ze versgebakken brood ruikt, of de tandoori-soep die ze elke veertien dagen in de kantine op het werk serveren. De soep zelf heeft Elsje overigens nog nooit gegeten, want een soepig mens is ze niet, maar de lucht ervan: verrukkelijk! Hetzelfde geldt overigens in versterkte mate voor koffie: de geur van versgemalen of -gezette koffie vindt Elsje heerlijk, maar ze krijgt het spul niet door haar keel. Als ze langs een poelier loopt waar van die kippetjes in de grill staan te geuren, dan loopt het water haar in de mond.

Ook niet-etensluchtjes kunnen Elsje zeer bekoren. Bijvoorbeeld versgemaaid gras, of bepaalde bloemen. Zo wordt ze helemaal gelukkig van de lucht van kamperfoelie of sering. Overigens wordt Elsje misselijk van hyacinten dus het komt nogal nauw... Als kind was ze dol op de lucht van benzinestations, maar dat is overgegaan toen ze ouder werd. De lucht die opstijgt uit een nieuw boek, die geur van papier en drukinkt, daar krijgt Elsje gewoon enorme zin van om te gaan lezen.

Tot slot moet ze hier natuurlijk melden dat haar neus ook de relaties met andere mensen beïnvloedt. Zelf is ze dol op dit luchtje. Omdat ze het elke dag opdoet, is het 'haar' luchtje geworden. En ook de mensen om zich heen dragen hun eigen luchtje met zich mee. Dit kan zowel positieve als negatieve reacties aan Elsje ontlokken.
Die ene collega die rookt, daar wil ze niet te dichtbij zitten. Niet omdat hij niet aardig is hoor, maar gewoon omdat hij niet lekker ruikt. Elsje verdenkt zichzelf er overigens van dat ze mensen die niet lekker ruiken daardoor ook wel minder aardig vindt... Mensen die lekker ruiken (lekker op de Elsje-schaal, je mag er anders over denken :-) ) daarentegen, daar is ze maar al te graag bij in de buurt. En dat lekkere luchtje hoeft niet persé uit een flesje te komen. Als de persoon in kwestie maar vers ruikt.

10 opmerkingen:

elke zei

Ik hou ook van bepaalde geuren van eten (of drinken) dat ik niet lust. Ik ben blij niet de enige te zijn. Zo hou ik ontzettend van de geur van mosselen (zo klaargemaakt met groeten) maar ik moet die niet hebben.

j'Adore ruikt idd lekker maar mij iets te fel. Ik koos uiteindelijk voor l'eau by Kenzo. Staat me helemaal. :-)

En over geuren gesproken: het grappigste verzoek van de laatste weken was: 'ik ga eens iets raars vragen: mag ik eens aan jou ruiken?'. Het geurtje is blijkbaar bevallen ;-)

Elsje zei

@elke: LOL, was ik het die dag vroeg? ;-)

Anoniem zei

Leuk. Dankzij jouw link "vers" ben ik nu ingeschreven bij de New York Times. :-)
Geurtjes zijn heel bepalend en heel persoonlijk. Mijn eigen parfum is al 25 jaar lang White Linen van Estée Lauder.
Je hebt me geïnspireerd om ook een logje over geurtjes te schrijven, dus hier laat ik het bij.

Hugo Vogel zei

Je zou trouwens niet zeggen dat die Jenefer (what's in a name?) Palmer 55 is. Als je er zo uit gaan zien als je weinig douchet, ga ik mezelf ook wat vaker niet wassen.

elke zei

Neen Elsje, voor zover ik weet, was jij niet in de buurt. Enfin, laat het mij zo stellen: ik heb je heel graag in de buurt, maar dat was niet een geschikt moment :-D

Elsje zei

@elke: ik vraag maar niet naar de details ;-)

mevrouw yvonne zei

ik word ook misselijk van hyacinten, dat hoor/lees ik niet vaak

remke0808 zei

Grappige blogpost! Als kind vond ik de geur van benzine ook heerlijk; altijd met mijn vader mee als ie ging tanken. Bij mij is dat gebleven. Ik vind benzine nog altijd heel lekker ruiken, zo ook terpentine, nagellak (gelukkig maar ;-) ), bandenplaklijm, aceton en vele andere oplosmiddelen. Ik ben ook gek op de geuren van de Indische keuken, waarschijnlijk omdat het de herinnering aan mijn 15 jaar geleden overleden moeder levend houdt. Ook in die zin spelen geuren een onmisbare rol in ons leven...

pierre du coin zei

Ik hou ook van de geur van koffie maar krijg het ook niet binnen. Idem met thee. Zo binnenstappen in een theewinkel en aan al die potjes en zakjes gaan snuffelen. Heerlijk. Maar geen thee voor mij.

Elsje zei

@Ram: ik kom het snel lezen!

@Hugo: ik moest opzoeken wie Jenefer Palmer was... en ik begrijp dat ik over een poosje graag bij jou in de buurt ga komen? ;-)

@Yvonne: inderdaad, ik word vaak gek aangekeken als ik dat vertel. Pas hoorde ik van Graasland (zie haar blog in mijn blogroll) dat ook zij er misselijk van wordt. Dat is drie!

@Remco: pas maar op met al die oplosmiddelen, die lossen je hersens op en dan kun je je straks helemaal niets meer herinneren van je moeder :-/

@PdC: wat drink jij dan?