Nat

Sjaak en Elsje zouden het weekend eens lekker gaan genieten van de Ardennen. Hotelletje (Belvedere, veelbelovend!) met (voor)uitzicht op de Ourthe, lekker eten, uitslapen, wandelen, puur genieten zeg maar. Drie jaar geleden was een dergelijk Hemelvaartsweekendje in de Ardennen fantastisch geweest. Sjaak fietsend, Elsje met een boekie op het terras in de zon in haar bikini. Met dat beeld in het achterhoofd leefden Sjaak en Elsje naar deze Hemelvaart toe.

Zon? Ja, dat hadden ze gedacht. De weergoden besloten tot regen, regener, regenst. Dus de geplande wandeling vrijdag eindigde met het naar de regen staren vanaf het hotelbed, met naast het raam uitzicht op de zonovergoten Dolomieten waar de wielrenners van de Giro zich in het zweet werkten. Werden die tenminste ook kletsnat.

Zaterdag een rondje gewandeld, voorzichtig glibberend en langs de snelstromende Ourthe, die buiten de oevers was getreden waardoor het pad hier en daar onderdeel van het stroombed geworden was. Ondertussen begon het alweer te miezeren. Sjaak en Elsje besloten het Ardense weer te laten voor wat het was en terug te keren naar de Hollandse miezer.

Dan maar een nuttig weekendje ervan gemaakt: terwijl het buiten maar bleef regenen hebben Sjaak en Elsje de belastingaangifte verder ingevuld. Zodra de DigID binnen is, kan de aangifte dan ook direct worden verzonden (na het telefoontje met de belastingdienst bleek het inderdaad allemaal een stuk gemakkelijker te zijn dan Elsje gevreesd had).

Als afsluiting van het weekend maar weer eens nat geworden, dit keer door de Giro-renners na te apen: lekker uit te zweten (in de sauna). En zo blijkt maar weer dat nat niet per definitie naar hoeft te zijn.