Dertig dagen-challenge (30)

Een lichte nostalgie bevangt Elsje als ze zich realiseert dat met het blogje van vandaag deze challenge tot een goed einde heeft weten te brengen. Vooral dat einde maakt haar nostalgisch. Niet dat ze het tot een goed einde heeft weten te brengen hoor, dat stemt haar tevreden. Zeker als je ziet dat er toch best veel afvallers zijn. Maar nu dus de laatste opdracht, met het toepasselijke thema: voor de laatste keer...

Da's natuurlijk flauwekul, want Elsje stopt echt na vandaag niet met bloggen hoor! Ze heeft juist weer helemaal de smaak te pakken, na een jaar van sterk verminderde blogzin en -tijd. Wat ze wel gaat doen is de intensiteit ietsje terugschroeven want de hele challenge met de druk om elke dag een stukje te schrijven was teveel van het goede. Zeker ook omdat niet elk onderwerp Elsje in gelijke mate inspireerde.

Dank, Smiley, voor de inspiratie. Dank, medebloggers, voor de gezamenlijkheid en het feit dat ik door jullie weer een aantal leuke nieuwe blogs aan mijn blogroll heb kunnen toevoegen. Dank, lezers voor jullie leuke reacties.

Tot slot wenst Elsje jullie een heel fijne jaarwisseling toe en hoopt ze jullie snel weer te zien lezen!

*buigt, neemt met blozende wangen het donderende applaus in ontvangst, zwaait nog een keer en gaat af via de coulissen*

Dertig dagen-challenge (29)

Tsja, wat moet Elsje nou weer maken van een opdracht met de titel: mijn ambities? Ambities zat, daar niet van, maar die zijn niet zo blogwaardig.

Even speelde ze met de gedachte er een lijstje met goede voornemens voor 2011 van te maken. Gezien het tijdstip van het jaar helemaal niet zo'n gekke invulling van de opdracht, ware het niet dat Elsje een nonbeliever is als het gaat om goede voornemens. Dus dat idee ging ook weer down the drain.

Elsje zet daarom voor vandaag de joker in...

Dertig dagen-challenge (28)

We stevenen nu echt op het einde van de dertig dagen-challenge af, want we zijn toe aan laatste drie dagen. Met vandaag: iets dat ik mis. Een onderwerp waar je ontzettend bij kunt gaan zitten sippen. Maar dat weigert Elsje vandaag hoor, zo tegen het eind van het jaar wordt iedereen toch al zo sentimenteel.

Maar weet je wat Elsje best wel mist? Een kat die op schoot wil liggen. Want hoe lief, schattig en knuffelig Zloty ook is, hoe graag ze ook kopjes geeft en geaaid wil worden, ze wil niet opgepakt worden en ook niet op schoot liggen. Dat vindt Elsje jammer, erg jammer.

Naschrift: de kat op het plaatje zou de tweelingbroer van Zloty kunnen zijn, ware het niet dat zij ook nooit op de laptop gaat liggen. En dat is iets dat Elsje nou juist niet mist... En zo eindigen we dit bericht positief.

Dertig dagen-challenge (27)

Op dag 27 van de dertig dagen-challenge is het onderwerp: mijn favoriete plek. Das een makkie. Want dat plekje prijkt altijd boven aan Elsjes blog. Het is het uitzicht vanaf de vogelkijkhut bij het Leersumse veld. Een plek waar Sjaak en Elsje vaak een rondje lopen gaan, waar het rustig is, en schitterend, en waar goede gesprekken gevoerd kunnen worden. Geen verdere toelichting nodig, toch?

Dertig dagen-challenge (26)

Vandaag wordt Elsje geacht te bloggen over: mijn angsten. Nou is Elsje niet zo bangig aangelegd, dus het wordt een kort blogje vandaag. Zeker als we het beperken tot de Grote Angsten en niet tot de hartkloppingen bij het zien van een spannende film en zo.

Waar is Elsje bang voor? Voor extreme meningen. En dan vooral geuit door mensen die ook helemaal geen oog hebben voor andersluidende meningen. Sterker, daar hun ogen voor sluiten. Een andere mening dan de hunne mág er gewoon niet zijn. Mensen die de nuance compleet uit het oog verliezen. Daar is Elsje bang voor.

En daarnaast is Elsje sinds de aanrijding twee jaar geleden bang voor automobilisten die hard achterop komen rijden.

Tot slot is Elsje bang om onderuit te gaan in de gladheid. Daarom loopt ze deze dagen liever dan dat ze de fiets pakt.

Verder is ze eigenlijk niet zo bangig. Denkt ze. Want beesten/beestjes jagen haar geen angst aan, ze heeft geen dingen als pleinvrees, sociale angsten zijn haar grotendeels onbekend, ze is niet bang dat ze een akelige ziekte zal krijgen en waar kan een mens nog meer fobisch voor zijn?

Dertig dagen-challenge (25)

Op deze Eerste Kerstdag is de opdracht heel toepasselijk: een eerste. Nou stond dit jaar bol van de 'eersten'. Elke dag na 29 april was een eerste keer zonder haar. De verjaardagen van de kinderen, moederdag, de dag die haar 44e verjaardag had moeten zijn, Sinterklaas en nu Kerst. Hoewel Elsje haar echt niet elke dag zag of had willen zien, is het feit dat het niet meer kan, nooit meer kan, vooral op die 'eersten' superpijnlijk. Geen wonder dat Elsje ook een andere 'eerste' meemaakt dit jaar: langdurig ziekteverlof omdat ze overspannen is.

Nu is Elsje van plan om er een Vrolijke Kerst van te maken. En al die blogjes over het wel en vooral wee van het afgelopen jaar maken zelfs haarzelf triest, dus... voor de verandering een heel ander onderwerp als we het over 'een eerste' hebben': Elsjes woonsituatie.

De eerste plek waar Elsje woonde was natuurlijk het huis waarin ze geboren werd, want in die tijd bevielen vrouwen nog 'gewoon thuis'. In dat huis woonden haar ouders nog niet zo heel lang. In haar herinnering was het een fijn groot huis, in een rustige zijstraat van een van de drukste straten in Delft. Ze deelde met haar jongere zusje een van de twee zolderkamers, die, geheel naar de eisen van die tijd donkergroen en donkerpaars was geschilderd. Toen ze verhuisden, na het overlijden van haar vader, kregen zuslief en Elsje allebei een eigen kamer (ook een eerste!). Zeker in het begin was dat erg wennen en lange tijd logeerden zij bijna dagelijks bij elkaar.

Toen Elsje ging studeren was daar natuurlijk de eerste studentenkamer. Via een advertentie in het studentenblaadje van de universiteit kon ze in onderhuur in een kamer op een studentenflat gaan wonen. Een heerlijke tijd, al duurde die situatie maar zeven maanden (tot ze een echte eigen kamer bemachtigde in een andere studentenflat): de kamer was ruim, het huis voor een studentenflat redelijk schoon, de huur laag, en... ze leerde er een leuke jongen kennen.

Een aantal jaar later besloten Elsje en haar lief samen te gaan wonen in hun eerste koophuis. Een opknappertje was het: een in potentie schattig arbeiderswoninkje in een buurt die nu heel hip is maar die toen nog erg toe was aan mensen die de vaak slecht onderhouden woningen eens flink onder handen zouden gaan nemen. In dat huis woonde Elsje 11 jaar. Ze was er erg gelukkig: de wijk was een vriendelijk wijkje waar steeds meer pandjes opgeknapt werden. Met om de hoek een bakkertje, een groenteboer en een supermarkt voor de grote boodschappen. Ze kreeg er haar kinderen. Maar de laatste jaren was ze er diep ongelukkig: de relatie met haar lief liep stuk.

Het bleek gelukkig niet al te moeilijk te zijn om een woning te vinden dat geschikt was voor een alleenstaande moeder en haar drie kinderen. Het werd haar eerste woning in Lunetten, een wijk aan de zuidkant van Utrecht. Daar bouwde zij een nieuw bestaan op. In de woning, niet in de wijk. Want haar kinderen woonden voor de helft van de tijd bij hun vader in de oude buurt, gingen daar naar school en naar de kinderopvang, hadden daar hun vriendjes.

Dat werd niet minder toen Elsje na een jaar Sjaak leerde kennen. Hij woonde weliswaar in Lunetten, maar zijn ex verhuisde al snel naar de wijk waarin haar nieuwe partner woonde, jawel, dezelfde wijk als waar Elsjes ex woonde. En nee, de ex van Elsje was NIET de nieuwe partner van de ex van Sjaak. Laten we die gedachten maar direct de kop indrukken.

Toen Elsje en Sjaak dan ook besloten om samen een eerste huis voor het NSG (nieuw samengesteld gezin) te kopen, was de keus om te gaan kijken in de oude wijk van Elsje snel gemaakt. En daar vonden ze het perfecte huis: qua grootte, qua ligging, qua afstand tot de beide exen, school en kinderopvang. Alleen jammer dat het een huis is met een stervenskoude benedenverdieping, die bijna niet warm valt te stoken. Mede daarom overwegen Sjaak en Elsje om daar ingrijpend te gaan verbouwen en er vloerverwarming aan te gaan leggen. Overwegen. Want het is een hoop gedoe, een huis te verbouwen waarin je woont. Het alternatief? Verhuizen. En dat is ook een hoop gedoe.

Dertig dagen-challenge (24)

De dertig dagen-challenge nadert langzaam maar zeker zijn einde. Voor het overigens zover is, komt er nog een reeksje mooie onderwerpen langs! Zoals vandaag: iets waar ik van moet 'wenen'. Alleen het woord al: wenen. Prachtig! Daarvan schieten bij Elsje de tranen in de ogen.

Want zoals bekend heeft Elsje nogal actieve traanklieren. Is er een mooie film: fletsj! Een ontroerend moment in een boek: hoppa! Een vriend die verdriet heeft: tsjakka! Muziek: biggelen maar! Momenten van trots op de spruiten: jawel hoor: tranen. Enzovoorts. Pak de tissues er maar bij. Tot zover zullen de meeste mensen wel mee kunnen gaan. Ontroering en verdriet en groot geluk doet bij de meeste mensen de tranen wel prikken.

Haar bijnaam is echter niet voor niets Kraantje Lek: een dag niet gehuild is een dag niet geleefd. Of zoiets. Want ook bij boosheid of machteloosheid stromen bij Elsje de tranen over de wangen. Haar ex vond altijd dat Elsje hem emotioneel chanteerde door zo gemakkelijk te huilen. Ja, lekker dan, het is verdorie geen vrije keus hoor! Gelukkig laat Sjaak zich niet zo makkelijk van zijn stuk brengen door Elsjes waterlanders.

Deze dagen brengt Elsje huilen echter naar een heel nieuw niveau. Staat de kerstboom goed opgetuigd te stralen: daar komen ze al. Ligt de sneeuw zo ongerept in de tuin en komt daar dan een vogeltje aan dat daar dan van die afdrukjes in zet: hatsjiekiedee. Poeh. Nu vindt Elsje het ook wel wat teveel van het goede hoor. Over een poosje, als ze zich beter voelt, zullen deze tranen vast weer in het reservoir blijven liggen wachten op een huilwaardiger moment.

Dertig dagen-challenge (23)

Vandaag weer een mooie opdracht, want er mag geschreven worden over: iets waar ik blij van wordt. Nou komt dat goed uit, want Elsje is namelijk een vrij blij mens. Ze kan hier natuurlijk vervallen in een lijstje van al die dingen waar ze blij van wordt, maar aangezien dat een eindeloos lange lijst is, kan ze er ook een uitkiezen om daar iets meer over te vertellen. Je begrijpt al, dat laatste gaat het worden.

Elsje is namelijk iemand die blij wordt van geurtjes. En dan natuurlijk niet geurtjes met een donkerbruin luchtje eraan, nee van lekkere luchtjes. Zo knapt haar humeur direct op als ze versgebakken brood ruikt, of de tandoori-soep die ze elke veertien dagen in de kantine op het werk serveren. De soep zelf heeft Elsje overigens nog nooit gegeten, want een soepig mens is ze niet, maar de lucht ervan: verrukkelijk! Hetzelfde geldt overigens in versterkte mate voor koffie: de geur van versgemalen of -gezette koffie vindt Elsje heerlijk, maar ze krijgt het spul niet door haar keel. Als ze langs een poelier loopt waar van die kippetjes in de grill staan te geuren, dan loopt het water haar in de mond.

Ook niet-etensluchtjes kunnen Elsje zeer bekoren. Bijvoorbeeld versgemaaid gras, of bepaalde bloemen. Zo wordt ze helemaal gelukkig van de lucht van kamperfoelie of sering. Overigens wordt Elsje misselijk van hyacinten dus het komt nogal nauw... Als kind was ze dol op de lucht van benzinestations, maar dat is overgegaan toen ze ouder werd. De lucht die opstijgt uit een nieuw boek, die geur van papier en drukinkt, daar krijgt Elsje gewoon enorme zin van om te gaan lezen.

Tot slot moet ze hier natuurlijk melden dat haar neus ook de relaties met andere mensen beïnvloedt. Zelf is ze dol op dit luchtje. Omdat ze het elke dag opdoet, is het 'haar' luchtje geworden. En ook de mensen om zich heen dragen hun eigen luchtje met zich mee. Dit kan zowel positieve als negatieve reacties aan Elsje ontlokken.
Die ene collega die rookt, daar wil ze niet te dichtbij zitten. Niet omdat hij niet aardig is hoor, maar gewoon omdat hij niet lekker ruikt. Elsje verdenkt zichzelf er overigens van dat ze mensen die niet lekker ruiken daardoor ook wel minder aardig vindt... Mensen die lekker ruiken (lekker op de Elsje-schaal, je mag er anders over denken :-) ) daarentegen, daar is ze maar al te graag bij in de buurt. En dat lekkere luchtje hoeft niet persé uit een flesje te komen. Als de persoon in kwestie maar vers ruikt.

Dertig dagen-challenge (22)

Op dag 22 vraagt de dertig dagen-challenge om een blogje over iets waar ik overstuur van raak. Nou zijn er vrij veel dingen waarover Elsje zich kan opwinden, leest u maar eens rustig in dit blog, maar overstuur van raken? Dat gebeurt niet zo snel, of er moet iets met een van de spruiten zijn. Worden zij onheus bejegend? Dan verandert Elsje in een Heuse Leeuwenmoeder die met hand en tand haar welpen verdedigt.

Dertig dagen-challenge (21)

Ha! Nu kunnen we los! Want vandaag mag Elsje schrijven over: mijn favoriete eten. Een makkie natuurlijk, want er is een lange lijst heerlijkheden waar Elsje van kan smullen. Daar zal ze jullie niet mee vermoeien. Maar een inkijken in Elsjes culinaire voorkeuren gunt ze jullie wel.

Bovenaan de lijst heerlijkheden staan de volgende zaken:
- drop (werkelijk alle soorten)
- kaas (in losse stukjes maar ook als fondue met brood of stukjes courgette)
- pannenkoeken (met kaas natuurlijk, maar ook met appelstroop)
- kersen (ja, met Elsje is het goed kersen eten)
- spruitjes (al vond ze die als kind om te kotsen!)
- coquiles (niet te gaar alsjeblieft)
- cola (maar dan wel de Enige Echte)
- thee (geen zoete smaakjes alsjeblieft)
- karnemelk
- bier en last but not least
- champagne!
Met de feestdagen in aantocht zal al het bovenstaande vast wel op tafel komen. Behalve de kersen dan misschien, of Elsje moet genoegen nemen met het slappe aftreksel in pot...

Dertig dagen-challenge (20)

Vandaag luidt de opdracht in de dertig dagen-challange: deze maand.

De maand waarin Elsje, die zichzelf als een sterke vrouw met veel energie beschouwt, moest toegeven dat die kracht en energie compleet op waren. Door de drukte en stress van haar baan, waarin dit jaar een reorganisatie, een verhuizing en als klap op de vuurpijl een op het laatste moment afgewentelde overplaatsing, maar zeker ook door de "nasleep" van het overlijden dat het NSG dit jaar te verstouwen heeft gehad. Als je dat nasleep kan noemen, want voor haar gevoel zit Elsje nog middenin het verdriet.

De combinatie van de zowel energievretende situatie thuis als ook op het werk maakte dat Elsje dit jaar slecht ging slapen, slechter ging slapen, slechtst ging slapen. En als je niet meer slaapt, doe je geen nieuwe energie meer op, sterker, dan gaat je energieniveau eerst richting nul en schiet dan door in de min.

Door een poosje niet te werken hoopt Elsje zich te kunnen concentreren op de situatie thuis. Hopelijk kan ze daar een beetje rust in vinden. Zodat ze zich daarna met een gerust hart en een verlicht gemoed weer op het werk kan storten. En daar weer energie uit kan gaan putten. Dat hoopt ze.

Dertig dagen-challenge (19)

Vandaag heeft Elsje de opdracht een blogje te schrijven over: waar heb ik spijt van?. En dat voor iemand die spijt een in het algemeen weinig zinvolle emotie vindt.

Natuurlijk heeft ze wel eens spijt: de volgende ochtend van toch dat laatste biertje die avond ervoor, of dat ze toch nog die ene aflevering van serie x, y of z is blijven kijken, van de laatste mep die ze haar spruit verkocht. Oh nee, dat klopt niet. Want meppen verkopen, daar doet Elsje niet aan. Maar als ze een spruit een mep zou hebben verkocht, had ze daar vast spijt van.

Sorry zeggen vindt Elsje niet moeilijk. Als ze iemand gekwetst heeft, bijvoorbeeld. Dat gebeurt toch wel eens, hetgeen haar natuurlijk spijt. En dus zegt ze dat dan ook.

Maar als zij de vraag krijgt: "waar heb je spijt van?", dan interpreteert ze dat als: "op welke Grote Beslissingen die je in je leven gemaakt hebt, zou je terug willen komen?" en dan is ze snel klaar. Want van de Grote Beslissingen in haar leven heeft Elsje per definitie geen spijt. Haar levensmotto luidt: "je moet je door je verleden laten beïnvloeden, maar je niet door je verleden laten leiden". De blik vooruit gericht. De toekomst met opgeheven hoofd tegemoet tredend. Erop vertrouwend dat je de goede beslissingen neemt.

Dertig dagen-challenge (18)

De achttiende opdracht alweer in de dertig dagen-challenge! Die luidt: mijn favoriete verjaardag. Dat is een makkie. By far de allerleukste verjaardag was Elsjes zevende verjaardag.

Elsje is een augustus-kind en dat betekent dat haar verjaardag vaak in de vakantie valt. Meestal in de laatste week, zodat iedereen alweer thuis is, maar nog wel vrij. Tijdens haar kindertijd werd haar verjaardag meestal druk bezocht door tantes, ooms, buren etc die allemaal tot diep in de nacht in de tuin bleven kletsen en drinken. En vakantieverhalen vertellen. Heerlijk vond Elsje dat.

Gek genoeg was dat niet zo op haar favoriete verjaardag. Maar als ze hier het hele verhaal vertelt, begrijpen jullie direct waarom toch die verjaardag absoluut bovenaan de top 41 prijkt.

Dat jaar was de familie van Elsje op vakantie in de Ardennen. Met nog twee andere gezinnen. Nu moet je weten dat het al bijzonder was dat Elsjes moeder alle vier haar meiden meenam op vakantie (meestal werden er twee uitbesteed en ging ze met de andere twee op vakantie, het jaar daarop andersom, heel goed geregeld allemaal). Die andere gezinnen bestonden ook uit alleenstaande moeders met kinderen. Elk gezin had een eigen (deel van een) huis, er werd samen gegeten en gespeeld en de kinderen gingen natuurlijk stiekem bij elkaar langs 's avonds of gingen niet stiekem bij elkaar logeren. Er werd gepoedeld in de Ourthe (Elsje kreeg speciaal voor deze vakantie waterschoenen. Witte. Zo ontzettend mooi!)

Voor de kinderen was het een geweldige vakantie, voor de moeders vreselijk (maar dat begreep Elsje pas járen later, toen haar moeder vertelde over de ver uiteenlopende opvattingen over opvoeding die elk van de moeders bleek te hebben en die tot Grote Spanning tussen de volwassenen leidde). Dat is misschien voer voor een ander blogje. Ooit. Vandaag draait het immers om Elsjes favoriete verjaardag. Dus: vooruit met de geit.

Op de eennalaatste dag was Elsje jarig. Er was een hele grote taart, met heel veel slagroom. Elsje kreeg een reuzegroot schetsboek met van dat heerlijk grove papier maar vooral het aller, allermooiste verjaardagscadeau ooit: een pak met wel vijftig kleurviltstiften. Met die ene kleur lila waar ze nog steeds zo dol op is. Werkelijk geweldig! 's Avonds gingen ze met z'n allen uit eten, en Elsje at voor het eerst in haar leven forel. Truite. In folie. Met amandelen. Wel moest haar moeder de kop verwijderen want die oogjes vond ze een beetje eng. Maar de forel ging schoon op. En die was zo vers en zo goed klaargemaakt dat het water Elsje bij de herinnering alleen al weer in de mond loopt.

Ja, haar absoluut allerbeste geweldigste verjaardag ever. Tot nu dan he? Wie weet wordt haar 42e verjaardag nóg beter? We zullen het zien. In augustus.

Dertig dagen-challenge (17)

Tsjonge jonge, wat moet Elsje nou weer maken van de challenge-opdracht van vandaag: mijn favoriete herinnering?

Zoals het voor haar onmogelijk was om een beste vriend aan te wijzen, is het ook onmogelijk om één favoriete herinnering aan te wijzen. Dan maar een fijne herinnering die ook nog blogwaardig is... Deze herinnering neemt de lezer mee naar 1978. Het is voorjaar, de blaadjes komen uit hun knoppen gekropen, de Forsythia bloeit en alle vogels leggen een ei. Of zoiets. In ieder geval: het is voorjaar.

Al een poos heeft Elsje last met het lezen van wat de juf op het bord schrijft, erg onhandig voor een tweedeklasser (voor de jonge lezers: groepertje 4). Zelfs al zit ze inmiddels op de voorste rij in de klas (ja, toen stonden de bankjes nog twee aan twee, in rijtjes achter elkaar, werken in groepjes moest nog uitgevonden worden). Daarom raadt de juf de moeder van Elsje aan om Elsje mee te nemen naar de oogarts.

Een paar weken later (het zullen vast maanden geweest zijn, gezien de toen al ernstige wachtlijstproblematiek bij oogartsen), stapt Elsje met haar gloednieuwe bril op haar neus de deur van de oogarts uit. Opgetogen roept ze tegen haar moeder: "Mam, er zitten blaadjes aan die bomen. En kijk nou, er staan _letters_ bovenop dat gebouw!" Dat gebouw was het station in Leiden. De koeienletters die erbovenop staan had Elsje nooit kunnen ontwaren.

Het wonder van scherp zien.

Later heeft Elsje dat nog een keer mogen ervaren.

Dertig dagen-challenge (16)

In de dertig dagen-challenge vandaag: mijn eerste kus.

Met de hele zesde klas was Elsje in het zwembad, dus het zal vakantie of tenminste zomer geweest zijn. Een paar populaire meiden uit de klas had zich voorgenomen met een paar voorlijke jongens uit de klas te gaan zoenen in de kleedhokjes. Elsje wilde maar al te graag bij het groepje populaire kinderen uit de klas horen. En dit keer liet het groepje Elsje toe. Sowieso lieten de populairen die zomer meer kinderen tot het groepje toe. Kennelijk maakte het naderend afscheid van de lagere school hen mild.

Hoe dan ook, de jongen waarmee Elsje in een kleedhokje geduwd werd, heette Erik. Of Eric. Daar wil Elsje vanaf zijn. Hij was eigenlijk alleen leuk omdat hij zoveel sproetjes had. Nadat ze de deur van het kleedhokje dicht hadden gedaan, en voor de zekerheid ook maar op slot, keken ze elkaar verlegen aan. Voorzichtig kusten ze elkaar op de wang. En toen nog een keer op de andere wang. Tot slot drukte Erik, of Eric, zijn lippen zachtjes op die van Elsje. En dat was het. Allebei blozend deden ze het deurtje van het kleedhokje weer open.

De klas viel na het zoengebeuren in twee groepjes uiteen: de jongens gingen rondhangen op de picknicktafels rond het friettentje, de meiden vertrokken naar het grasveld naast het zwembad. In het groepje meiden werd uitgebreid geëvalueerd: hoe zoende Jeroen, waarom stak Peter zijn tong zover in de mond van Mirjam? Eh... tong? Wat? Ajakkes!

Wat tongzoenen was, wist Elsje toen nog niet...

Dertig dagen-challenge (15)

Ach, wat een mooie opdracht vandaag in de Dertig dagen-challenge: mijn dromen.

Dagdromen doet Elsje vaak en graag. Over van alles en nog wat, noem het maar op. Je verliezen in een schilderij. Het eind dat je tegen vond vallen van die verder mooie roman in je gedachten herschrijven. Dromen over de toekomst: die van haarzelf, van de kinderen, familie, vrienden, collega's. Dromen over wat 'might have been' of wat 'may be' (vooral het laatste overigens want Elsje is een meisje van vooruitkijken en niet van terugkijken).

's Nachts droomt Elsje vaak en minder graag. Een nacht vol dromen is voor haar een nacht slecht slapen, want hard werken. Vaak weet ze 's morgens niet meer waarover ze allemaal gedroomd heeft, of kan ze zich slechts flarden herinneren.

Als ze zich een droom grotendeels kan herinneren en/of die blijft doordringen in haar dagdromen, kan Elsje zomaar in de verleiding komen erover te schrijven. Hier.

Dertig dagen-challenge (14)

Een hele leuke opdracht voor het blogje van vandaag: mijn hobby's.

Naast het Grote Gezin en de Baan heeft Elsje nog plenty tijd voor heel wat bezigheden. Naast het virtuele leven leven op haar blogs, twitter, facebook en yammer, jullie natuurlijk bekend, leest ze heel graag fijne romans, pingelt ze het nodige op de piano en kijkt ze 's avonds laat altijd naar een late-avond-detective die her en der op tv worden uitgezonden (favoriet: Law and Order: Special Victims Unit). Sowieso is ze lichtelijk serie-verslaafd. Dat doet haar eraan denken dat er binnenkort nog eens een blogje aan Life on Mars gewijd moet worden... Daarnaast heeft ze, ook al is ze inmiddels door tijdgebrek gestopt met studeren, een Groot Zwak voor Spaanse zaken. Maar dat terzijde. Met haar vriendinnen van de wandelgrrls wandelt ze graag door heel Nederland. Tot slot mag Elsjes liefde voor schoenen hier natuurlijk niet onvermeld blijven.

Het liefst beleeft ze al deze hobby's met haar vrienden, want Elsje is een echt gezelschapsdier. Je kunt haar niet erger straffen dan haar een week in haar uppie op een onbewoond eiland te zetten. Brrr. Dus misschien moeten vrienden in het algemeen ook wel tot haar hobby's gerekend worden?

Uiteraard zijn er plenty hobby's die Elsje (weer) zou willen gaan opnemen. Zingen bijvoorbeeld, of fotograferen, kalligraferen. En nog zesendertig andere dingen... want Elsje is en blijft een dame met zeer brede belangstelling!

Dertig dagen-challenge (13)

De opdracht van vandaag is: deze week. Da's natuurlijk een leuke, al ziet Elsjes week er anders uit dan normaal omdat ze tot zeker half januari niet werkt.

Als de energie het toestaat, staat het volgende op het programma:
maandag: met de jongste mee naar therapie, 's avonds eten bij Divinatio met vrienden

dinsdag: ff niets

woensdag: pianoles

donderdag: 's ochtends naar Den Haag. Dat wordt wat met de sneeuw die voorspeld is!


vrijdag: minimarathon 24, dag 8: een aantal afleveringen kijken met Sjaak, Mr en Mrs Graasland

zaterdag: wandeling en high tea met de wandelgrrls

zondag: ff niets

Verder natuurlijk elke dag een blogje in deze reeks schrijven. En hopelijk deze week ook haar huidige boek uitlezen. Daarnaast moeten er afspraken gemaakt worden om de fietsen van diverse kinderen te laten repareren. Wasjes gedraaid. Rekeningen betaald. Thee gedronken met de hulp. Je kent dat wel, van die dingen die je normaal gesproken tussendoor doet of regelt maar die in Elsjes huidige energetische toestand een dag kunnen bepalen.

Dertig dagen-challenge (12)

De uitdaging van vandaag: wat vind je in mijn tas vandaag? Nou eh... bijna hetzelfde als op andere dagen!

- een portemonnee (inhoud daarvan laat zich raden)
- een iPhone (oftewel aaifoon :-) )
- een puzzelboekje (op het moment: Binaire puzzels)
- een paar pennen
- een pakje zakdoeken
- een lippenstift
- een blistik
- een paar passokjes
- een veiligheidsspeldje
- een paperclip
- een paspoort
- een rijbewijs
- een nagelvijltje
- een spiegeltje
- een mini-deo
- een zakje dropjes
- een zakje xylitol-kauwgompjes
- een plastic zakje met theezakjes
- een stripje paracetamol
- een stripje ibuprofen
- een stripje naproxennatrium
- een setje huissleutels
- een USB-stick
- een aantal bonnetjes/filmkaartjes
- een stapeltje pasjes

En, wat zegt dat over Elsje?

Dertig dagen-challenge (11)

Ook al een leuk onderwerp voor een Dertig dagen-challenge-blogje: mijn broer. Want Elsje heeft namelijk wel zussen (drie stuks maar liefst) maar geen broers. Toch kan ze aan het onderwerp broers wel een blogje wijden!

Zo was ze in haar middelbareschooltijd stinkend, maar dan ook megastinkend jaloers op klasgenoten met een broer. Een oudere broer, dan wel te verstaan he? Het klasgenootje dat door haar broer op de motor van school gehaald werd was onderwerp van Elsjes Grote Verlangen. Want van jongere broertjes was (is?) natuurlijk niemand van die leeftijd gediend. Die snappen toch helemaal niet waar pubermeiden op zitten te wachten!

Anyway, drie zussen heeft Elsje dus. En dat heeft in de loop der jaren ook een aantal 'zwagers' opgeleverd. Dat zijn ook een soort broers, toch? Broers voor zolang als de relatie duurt dan wel. Want als je zus haar vent dumpt, dan ben jij je broer kwijt. Zo is het leven. Op dit moment is er één zwager, en gezien de duur van de relatie, zal die nog wel even blijven... Maar goed, die scheelt minder met Elsjes moeder dan met zijn vrouw. Dus echt veel contact heeft Elsje, alleen al door de generatiekloof die er tussen haar en de zwager gaapt, niet.

In haar studententijd heeft Elsje kortstondig een broer gehad. Een bloedbroeder, zo noemde zij hem. Het was een studiegenoot van Elsjes toenmalige lief, en een van zijn beste vrienden. Helaas is het met vrienden van je lief net zo gesteld als met zwagers: raakt het uit met je lief, dan is het veelal gedaan met het contact met zijn vrienden. In ieder geval gold dat voor deze bloedbroeder.

En tot slot heeft Elsje een collega, die over vele dingen ongeveer hetzelfde denkt als zij en die zij daarom broeâh noemt. Op z'n Haags, want deze collega is een echte Hagenees. Maar, je voelt hem al aankomen, mocht Elsje (of natuurlijk deze collega) een andere baan krijgen, dan zullen ze hun broer-zus-relatie ongetwijfeld beëindigen.

Dus, om een lang verhaal kort te maken, komt Elsje er op het broers-gebied toch uiteindelijk bekaaid af. Maar daar tegenover staat dat ze op zussengebied zeer goed bedeeld is. En dat is minstens even veel waard!

Dertig dagen-challenge (10)

De tiende opdracht van de dertig dagen-challenge is 'mijn outfit van vandaag'. Tjsa... lekker interessant (NOT). Maar goed, je bent een Braaf Elsje of niet, dus voilà, let me present you with today's outfit.

[presentatiemodus aan]
Voor u ziet u ons model van de dag, Elsje. Zij draagt een t-shirt met 3/4 mouwen (cerise), een knielang gebreid vest met een megaveiligheisspeldsluiting (antraciet), een pantalon (antraciet), sokken (paars, in het kader van antihomodiscriminatiedag (Elsje blijkt geen paarse winterkleding te hebben, dus dan maar paarse sokken)) en Spaanse sloffen (oudroze).

Straks gaan over de sokken nog wandelsokken en wandelschoenen, gaan sjaal (antraciet), handschoenen (zwart), voorhoofdenorenwarmhoudbandje (rood) en winterjas (donkerblauw) aan, want dan gaat Elsje buitenlucht opsnuiven. En warmte gaat 100 % zeker weten voor modieuze looks.
[presentatiemodus uit]

Zo. Tevreden? Snel door naar de opdracht van morgen, die is stúkken leuker!

Dertig dagen-challenge (9)

De negende dag in de dertig dagen-challenge is een echte uitdagende: het onderwerp van vandaag is namelijk mijn geloof.

Elsje kan er heel kort over zijn: ze heeft het geloof (in de zin verbonden zijn aan een kerkelijke gemeenschap) afgezworen op haar 19e. Vanuit de overtuiging dat religie meer stuk maakt dan dat het aan sociale cohesie oplevert. Waar we momenteel van de uitwassen natuurlijk weer het nodige meekrijgen. Maar dat terzijde.

Het afzweren van dat geloof moest in haar ogen gepaard gaan met een Daad. Die Daad bestond uit het ervoor zorgen dat Elsjes naam uit de kerkregisters geschrapt zou gaan worden. Na wat rondbellen kwam Elsje erachter dat ze bij haar verhuizing naar de stad waar zij studeerde automatisch was ingeschreven bij de Nederlands Hervormde Gemeente in haar nieuwe woonplaats. Als ongevraagde service van de afdeling Burgerzaken, zeg maar. Om zich uit te laten schrijven bij de kerkgemeenschap moest ze aan daar een brief aan schrijven.

Zo gezegd, zo gedaan: Elsje schreef een briefje aan het kerkbestuur waarin ze vriendelijk verzocht haar gegevens uit de administratie te verwijderen. Zonder opgaaf van reden, want ze voelde niet de minste aandrang zich te verantwoorden voor haar verzoek. Niet lang daarna, op een - in haar herinnering - zondagochtend, maar eerlijkheid gebiedt te beseffen dat dat ongetwijfeld op een doordeweekse dag moet zijn geweest, werd er aan de deur gebeld van het studentenhuis waarin Elsje toen woonde.

Op de stoep twee vertegenwoordigers van de kerk, die graag wilden weten waarom Elsje zich had laten uitgeschreven uit hun gemeente. Toen Elsje meldde dat zij niet langer in God geloofde, verbleekte een van de vertegenwoordigers. De ander keek Elsje aan en sprak de onvergetelijke woorden: "Jij kunt misschien wel stoppen met in God geloven, maar weet dat Hij altijd in jou blijft geloven!".

Dertig dagen-challenge (8)

De opdracht van vandaag is nogal vaag omschreven: een moment. Wat zal Elsje daar eens van gaan maken?? Elsje gaat voor een moment van puur geluk. Of eigenlijk een paar momenten van puur geluk. Een beetje bloggerlijke vrijheid mag zij zich wel veroorloven toch?

Pure geluksmomenten
* Die momenten dat zij haar pasgeboren kinderen in haar armen kon nemen.
* Het moment dat ze, elk voorjaar weer, langs de Utrechtse singels het fluitenkruid in bloei ziet staan.
* Het beluisteren van de Johannes Passion, en dan met name de jubelende uitvoering door Ruth Holden gedirigeerd door John Elliot Gardiner.
* Wandelen langs het strand.
* Zich omdraaien in bed en dan Sjaak zien liggen.
* Dat schilderij van Caspar David Friedrich, dat in Huize Hengeveld aan de muur hangt.
* De geur van vochtige bosgrond in de herfst.
* Iemand die zachtjes haar rug krabt.

Dertig dagen-challenge (7)

Mijn beste vriend. Dit is een werkelijk onmogelijke opgave. Elsje heeft helemaal niet één beste vriend! Haar vrienden hebben namelijk allemaal iets zo bijzonders, dat ze het niet zonder hen zou kunnen stellen.

Zo is er vriendin A. Die kan Elsje maanden niet zien of spreken en toch, als ze elkaar dan weer zien, is het alsof het nog maar gisteren was. En dan is er die andere vriendin A. Met wie Elsje zo goed hun zeer overeenkomstige ambities kan bespreken. Of vriendin C., met wie het heerlijk boeken lezen en series kijken geblazen is. Met vriendin E. is het super swingen en pannenkoeken eten. Of vriend F. bij wie ze zich vanaf het moment dat ze elkaar ontmoetten zo enorm op haar gemak voelt (en dat terwijl hij rookt!). En dan is er natuurlijk vriendin M. met wie Elsje de liefde voor het vak kan delen. En ga zo maar door.

Bij deze opdracht moest Elsje dan ook denken aan dat liedje van Herman van Veen (sorry Sjaak) met de geweldige tekst:

Een om mee te praten
Eentje voor de sier
Een om bij te slapen
En een om zo nu en dan en dan alleen voor je plezier
Een om mee te schrijven
Een lelijke met verstand
Een om in te blijven
En eentje in reserve onopvallend bij de hand
Een voor hoogtijdagen
Een voor door de week
Een die niks komt vragen
En een om fijn te haten omdat ze alles tegenspreekt
Een voor zwoele blikken
Een voor boterham met spek
Een met moedervlekken
En een met vuile streken, maar wel helemaal te gek

Als je de muziek erbij wilt horen, klik dan op het onderstaande filmpje... (NOOIT geweten dat dit een co-productie met Monique van de Ven was!)

Dertig dagen-challenge (6)

De opdracht van vandaag slaat Elsje even over, want die heet: mijn dag. En het was zo'n ongelofelijke rotdag, daar wil ze hier op dit in het algemeen positieve blog geen woorden aan vuil maken... Een andere keer misschien. Na regen komt immers zonneschijn?

Dertig dagen-challenge (5)

Na het makkie van gisteren, vandaag een hele moeilijke: mijn definitie van liefde.

Liefde is voor Elsje natuurlijk al die dingen die 'iedereen' er altijd onder verstaat: een diepe genegenheid voelen voor iemand.

Maar liefde is voor haar nog zoveel meer: liefde is ruimte geven; elkaar iets gunnen; elkaar steunen; interesse tonen; doorvragen; feedback geven; genieten van de vreugde van de geliefde; graag iets voor de geliefde doen of over hebben. Zonder jezelf te verloochenen. Dus weten wat je zelf nodig hebt. Continu zoeken naar balans. Balans tussen geven en krijgen. Zonder af te dwingen.

En als je dat zo leest, dan snap je dat liefde heel hard werken is!

Dertig dagen-challenge (4)

Het onderwerp van de dertig dagen-challenge voor dag vier is: wat eet ik vandaag?

Een leuk onderwerp (want eten is een heel fijne bezigheid :-) ), maar Elsje heeft wel een kleine biecht te doen. Om te eten, moet er natuurlijk eerst gekookt worden ennehhh... Elsje is geen kookfanaat, verre van dat. Koken doet ze omdat er gegeten moet worden, niet omdat ze er plezier in heeft. Meestal dan. Want af en toe kan het zomaar voorkomen dat Elsje zin heeft om te koken; een neiging die ze graag direct de kop indrukt.

Meestal besteedt ze het koken uit. Aan Sjaak of aan de spruiten, die zonder uitzondering allemaal al aardig tot heel goed kunnen koken. In de afgelopen jaren is er zelfs een soort kook-traditie ontstaan in het NSG: op maandag koken de meiden, op dinsdag de jongens. Vrijdags kookt Sjaak en in het weekend wie zin heeft. Alleen op woensdag, soms op donderdag (dat is meestal restjesavond of er wordt wat gehaald) of een enkele keer in het weekend kookt Elsje.

Maar goed, opdracht is opdracht. Vanavond wordt er gekookt door jawel, Elsje zelf en staat op het menu een ovenschotel van paksoi gevuld met gehakt en gekruide aardappeltjes. Simpel doch eenvoudig.

Waarom dan een plaatje van ingrediënten voor erwtensoep boven dit stukje? Nou, Sjaak heeft zojuist al die ingrediënten in een pan gedaan. Het is tenslotte winter en morgen wil het NSG makkelijk kunnen eten tijdens het Heerlijk Avondje. Dus er zit straks vast ook wel een vers kopje erwtensoep in voor Elsje.

(En wat ze de rest van de dag eet is lang niet zo interessant: boterhammetjes met hazelnootpasta, een mandarijntje, wat pepernoten, bij de thee een paar lange vingers, een appel, misschien ergens nog een bakje yoghurt met muesli. )

Dertig dagen-challenge (3)

Het dertig dagen-challenge onderwerp van vandaag heet: mijn ouders. Een mooi onderwerp, maar wel een waar Elsje niet zo vaak over schrijft. Dus hier valt nog iets nieuws te vertellen.

Elsjes ouders ontmoetten elkaar aan het begin van de jaren '60 van de vorige eeuw. In Utrecht, waar zij beiden aan het studeren waren. Hij, de boerenzoon, de oudste nog wel, was natuurlijk voorbestemd de boerderij van zijn vader over te nemen. Maar ging liever studeren, stevig gesteund vanuit zijn middelbare school. Dubbel pijnlijke situatie want hij ging nog niet eens theologie studeren, waar hij nog wel ouderlijke steun mee had kunnen krijgen, maar geschiedenis! Zijn ouders wilden dan ook niet horen hoe het hem in zijn studie verging. Als hij na een tentamen thuis kwam vond hij hooguit een briefje met daarop de koele mededeling dat de koeien nog gemolken moesten worden.
Toen ging hij ook nog op kamers wonen en, zo mogelijk nog erger, ontmoette hij Elsjes moeder. Een stadsmeisje, van een ander geloof dan hij. Wat een schande!

Ondanks de weerstand trouwden zij in december 1963. Ze verhuisden naar Delft, alwaar ze op dezelfde school les gingen geven. In de jaren daarna kregen ze vier dochters. Tot vreugde van Elsjes vader, want de druk die hij als zoon, als oudste zoon, als stamhouder, had ervaren, wilde hij zijn kinderen graag besparen. En dochters, die werden door zijn familie toch niet serieus genomen. Wat een opluchting.

Helaas was het zeer gelukkige huwelijk van de ouders van Elsje slechts een kort leven beschoren. Want in oktober 1974 overleed hij, nog geen 39 jaar oud.

Elsjes moeder was, hoewel bijna verpletterd door het verdriet, vastbesloten hun kinderen verder in de samen gekozen lijn op te voeden. Een lijn gericht op zelfstandigheid, kritisch zijn, maatschappelijk betrokken, je talenten uitbuiten. Maar dit alles zonder (sociale) druk: je doet wat je wilt en kunt. Als Elsje zo naar haar zussen en zichzelf kijkt, ziet ze al die elementen terug in elk van hun levens.

Ook in het leven van Elsjes moeder vormden bovengenoemde elementen belangrijke bouwstenen. Na de dood van haar echtgenoot ging ze weer studeren, en schreef daarna een wetenschappelijk proefschrift dat ze in 1996 succesvol verdedigde. In 2000, toen ze al 60 was, vertrok ze naar het buitenland om daar een nieuwe wetenschappelijke weg in te slaan. En nog steeds, ook al is ze 70, is ze wetenschappelijk zeer actief: ze schrijft artikelen, boeken, geeft lezingen en colleges all over the world. Waanzinnig veel bewondering heeft Elsje hier voor.

Over de band met haar vader kan Elsje kort zijn: ze was net vijf toen hij overleed, dus meer dan losse herinneringen heeft ze niet aan hem. Met haar moeder heeft Elsje een warme band: al jaren genieten ze bijvoorbeeld van hun zeer regelmatige gezamenlijke bezoekjes aan concerten en de gesprekken die ze over van alles en nog wat hebben. Ook de spruiten hebben een goede band met hun oma, die ze bijna wekelijks zien. Een oma die niet doorsnee is. Je zult haar nooit horen zeggen: "wat ben je groot geworden!" of "en, hoe gaat het op school?". Maar die als de kinderen een onvoldoende gehaald hebben, ze wel trakteert! Die met ze klaverjast, of een Sudoku maakt. Maar die het ook best vindt als de kinderen andere dingen te doen hebben. Ook nu geldt: zonder druk.

Sjaak noemt de moeder van Elsje wel eens liefkozend "een maf mens". En dat is ze. Elsje hoopt dat ze dat ook nog maar lang mag blijven!

Samenbloggen

Zoals bekend doet Elsje, geïnspireerd door Smiley, deze maand een dertig dagen-challenge. Het leuke is, dat dit initiatief inmiddels in de blogosfeer heel wat navolging vindt. Zo doen Branwen, Elk(e) z'n blog, Maansteen, Margogo en The Outlet mee. En misschien nog wel meer?

Gezellig zo, samen bloggen! Zouden we vaker moeten doen, blogvrienden! Iemand al een idee voor het nieuwe jaar?

Naschrift: er blijken nog meer mensen mee te doen! Hic et nunc, LJ, Ed blogt, Madam Arabelle, Chaoot en Prozac and the Country

Dertig dagen-challenge (2)

De tweede dag uit de dertig dagen challenge heeft als opdracht: mijn eerste liefde.

Stel je voor, het is 1985, het jaar van Big Hair en Big Schoudervullingen. Ook Elsje, met haar steile-good-for-nothing-haar deed dapper mee. De kapper had een topjaar aan alle permanenten die ze Elsje verkocht. Permanentjes die niks permanents in zich hadden, want die na een week of twee alweer uit begonnen te zakken. Alternatief voor permanenten was touperen. Driftig kamde Elsje haar haar de hoogte in. Liters en liters haarlak gingen erover heen, maar ook dat bood geen soelaas... Maar goed, dat terzijde, want dit blogje moest over liefde gaan...

In die zomer ging Elsje voor het eerst zonder ouders op vakantie (kennelijk is dat een goede gelegenheid ;-) ), want ze ging met vriendin J met een jongerenreis naar Zuid-Frankrijk mee. De heenreis was slopend, de hele nacht met een bus vaststaan in Parijs is voorwaar geen pretje.

Ter plaatse aangekomen was de tent van J. en Elsje al snel opgezet en togen ze richting het strand om daar een beetje bij te slapen in de heerlijke juli-zon. Al snel sloot zich een aantal busgenoten bij hen aan, en vormden ze groepje suffende tieners op een warm Zuid-Frans strand.

Tot, zoals dat gaat in zo'n groepje, twee jongens besloten een van de meiden in de zee te gaan gooien. En je snapt het goed, Elsje was het beoogde slachtoffer. Wanhopig klampte ze zich vast aan een van de jongens, vastbesloten om als zij dan het ongetwijfeld ijskoude water in zou gaan, waarbij haar zo zorgvuldig getoupeerde kapsel natuurlijk aan diggelen zou gaan, hij zou moeten boeten. Het water bleek niet koud, maar Elsje liet de jongen niet meer los. Want die blonde krullen en die blauwe ogen hadden inmiddels haar oog (en hart) gevangen. Of liet hij haar niet meer los?

Dat was het begin van een liefde die bijna drie jaar duren zou.

Dertig dagen-challenge (1)

De dertig dagen-challenge die Elsje bij haar oppikte, gaat vandaag van start. En de eerste opdracht is een makkie: introduceer jezelf.

Op twitter omschrijft Elsje zichzelf als volgt: Elsje is aaifoon, boeken, bloggen, 5 spruiten, pianospelen, schoenengek. And that says about all!

Maar, mocht je nou toch nog meer willen weten, en heb je behoorlijk tijd over, lees dan de volgende series blogjes 'Honderd procent Elsje' ((1), (2), (3), (4), (5), (6), (7), (8), (9) en (10)) en de serie van 40 blogjes die begon op 9 juli 2009 en eindigde op 18 augustus 2009. En dat weet je echt alles over Elsje!

Gebakken lucht

Een poos terug schreef Elsje er al eens over: die vage praat waarmee sommigen hun geld verdienen en die dan communicatie genoemd wordt.

Nu kun je zelf de meest prachtige gebakken lucht praatjes maken met de zgn adviesmatrix. Probeer het maar eens. Je klinkt net als een Tweede Kamer-lid dat doet alsof hij in wezen niets verkeerds gedaan heeft.

Mork, mork, mork

Degenen die, net als Elsje, fans zijn van de Swedish Chef uit de Muppetshow, wisten bij het lezen van de titel van dit blogje al dat het over hem zou gaan. Voor de niet fans: kijk en wees verkocht...





En het fijnste is dat er nog veeeeeeeeeel meer filmpjes van deze Mork te vinden zijn op Youtube!

Onvergetelijke oorlog

1978. Toegeven, het is alweer even geleden, maar toch staat dat jaar muzikaal in Elsjes geheugen gegrift. Het is namelijk het jaar waarin haar oudste zus een elpee kocht die met recht een Meesterwerk genoemd mag worden: The war of the worlds, van Jeff Wayne. Elsje mocht, als ze heel stil was, bij die Grote Zus op de kamer komen luisteren naar de prachtmuziek van Wayne.

2010. Elsje zit met haar in de HMH voor de musical version of the War of the Worlds - Alive on stage!. Al zitten ze op rij 30, Elsje is verrukt door de muziek die Jeff weer (nog steeds?) weet te ontlokken aan zijn orkest. En minstens zo mooi is de zang. Een fenomenale Jason Donovan (ja, echt!) als de Artillery Man, een nog immer zeer indrukwekkende Justin Hayward die de gezongen delen als de Journalist deed, een heel sterke Chris Thompson als vertolker van de Voice of Humanity en een prima Rhydian Roberts als de Parson Nathaniel. Enige uitzondering vormde de zwakke Beth. Want Julie Covington, tja, dat is een klasse apart. En in die klasse valt Atomic Kitten Liz McClarnon zeker niet.

En er was nog meer: een echte driepotige machine die neerdaalde op het podium, en waarvanuit heatrays af gevuurd werden op het publiek, schitterende animaties die geprojecteerd werden op een reuzengroot scherm achter het orkest. Een hologram waardoor het net leek alsof de alweer ruim vijfentwintig jaar geleden overleden Richard Burton er gewoon als de Journalist bij was. Herfstblaadjes die over het publiek werden uitgestrooid.



Niet alleen Elsje kende de tekst en muziek van buiten: naast haar zaten twee mannen, die ook alles meezongen. Een mooi moment van Verbondenheid van Echte Fans toen de Artilleryman ineens van de hen zo bekende tekst afweek en de buurmannen en Elsje elkaar bijna verontwaardigd aankeken.

Na afloop kocht Elsje nog snel het programmaboekje, met daarin fantastische pop-ups van de Thunderchild en natuurlijk ook weer van een Martiaanse tripod.


Wat een onvergetelijke oorlogsavond!

Zelfmoordneigingen

Nee, niet schrikken. Zo erg is het niet met Elsje gesteld. Maar met de Suicide Bunny wel. Dit cartoonfiguurtje van Andy Riley probeert op alle mogelijke manieren een eind aan zijn leven te maken. Hilarisch, schattig en lekker sick... Hoe verzin je het allemaal? Mocht Elsje trouwens ooit zelfmoordneigingen ontwikkelen, dan vindt ze de onderste van de selectie wel een toepasselijke manier om eruit te stappen.

Voorproefje: dertig dagen-challenge

Bij haar vond Elsje een erg leuk reeksje blogjes, die haar inspireren om ook de pen ehrm... het toetsenbord maar weer eens reeksgewijs te gaan hanteren. Sommige onderwerpen heeft ze in dit blog in de afgelopen jaren al wel eens behandeld, maar ja, de lezers van toen zijn mogelijkerwijs niet de lezers van nu dus, wat kan 't schelen?

De bedoeling is dat je 30 dagen lang elke dag een blogje schrijft. De onderwerpen waarover het moet gaan liggen ook al vast. Elsje neemt zich voor dat december blog-maand wordt. Nu alvast een voorproefje van Elsjes dertig dagen-challenge!

De onderwerpen zijn:
1. Introduceer jezelf
2. Mijn eerste liefde
3. Mijn ouders
4. Wat eet ik vandaag
5. Mijn definitie van liefde
6. Mijn dag
7. Mijn beste vriend
8. Een moment
9. Mijn geloof
10. Mijn outfit van vandaag
11. Mijn broer
12. Wat vind je in mijn tas vandaag?
13. Deze week
14. Mijn hobby’s
15. Mijn dromen
16. Mijn eerste kus
17. Mijn favoriete herinnering
18. Mijn favoriete verjaardag
19. Waar heb ik spijt van?
20. Deze maand
21. Mijn favoriete eten
22. Iets waar ik overstuur van raak
23. Iets waar ik blij van word
24. Iets waar ik van moet wenen
25. Een eerste
26. Mijn angsten
27. Mijn favoriete plek
28. Iets dat ik mis
29. Mijn ambities
30. Voor de laatste keer…

Hier te lezen vanaf 1 december a.s.!

RIP Guillaume

Gisterenavond lag Elsje rustig te lezen in Beatrice and Virgil, waarover later op haar leesblog meer, toen op de radio gewag werd gemaakt van het overlijden van Willem Barnard, beter bekend onder zijn nom de plume Guillaume van der Graft. Deze dichter is een van Elsjes absolute favorieten. Al jaren leest ze regelmatig in een bundel Verzamelde Gedichten.

Om zijn overlijden te gedenken hierbij een prachtig gedicht uit de bundel. Al valt over smaak natuurlijk te twisten...

MEN, DAT GRAF

Vroeger was ik poreus,
het ademende niet met een neus
maar met heel zijn huid,
nu sluit ik uit.

Het liep graag in het licht
en dronk met zijn gezicht,
nu staat het droog
van oog tot oog.

Uitsluitend ik is ik,
bindweefsel wij is ziek
en het sterft af
in men, dat graf.



Utrecht, 3-12-'80

Goh, zojuist ziet Elsje dat Willem Barnard in Utrecht woonde. Nooit geweten dat deze zo door haar bewonderde dichter een stadsgenoot was...

U bent gelezen!

Vandaag heeft Elsje voor het eerst sinds maanden de blogs die zij niet voor niets op haar blogroll heeft staan bijgelezen.

Niet overal heeft ze alles gelezen van wat daar het afgelopen half jaar geplaatst is. Bij de veelbloggers heeft ze een week, twee weken teruggelezen. Bij de weinigbloggers een maand of wat.

En niet overal reageerde ze, maar weet: U bent gelezen!

Mooie openingszinnen

Over mooie openingszinnen gesproken... Dit is op het moment een van Elsjes favorieten. Lees, luister en kijk. En huiver. Hou er een pakje zakdoeken bij.

42

Those who are dead are not dead
They’re just living in my head
And since I fell for that spell
I am living there as well
Oh..

Time is so short and I’m sure
There must be something more

Those who are dead are not dead
They’re just living in my head oh…
And since I fell for that spell
I am living there as well oh…

Time is so short and I’m sure
There must be something more

You thought you might be a ghost
You thought you might be a ghost
You didn’t get to heaven but you made it close
You didn’t get to heaven but you made it close

You thought you might be a ghost
You thought you might be a ghost
You didn’t get to heaven but you made it close
You didn’t get to heaven but you oh oh
Oh oh…

Those who are dead are not dead
They’re just living in my head
Oh...

- Coldplay -

Dromen

Als je ziek bent, zoals Elsje op dit moment, en je niet veel anders kunt doen dan op de bank liggen en een beetje buizen, dan zie je allerlei programma's waar je normaal gesproken je bed niet voor uit zou komen. Zoals de eindeloze reeks soaps. Of de tellsell uitzendingen waar wonderbh's, fitnessapparatuur waarvoor je je huis niet uithoeft, sterker, waarvoor je niet meer uit je luie stoel hoeft, en amazing keukenhulpjes aangeprezen worden.

Maar soms zie je dan ineens programma's die leuk zijn maar waarvan je het bestaan niet vermoedde. Elsje ontdekte bijvoorbeeld dat er laat op de middag op SBS6 een leuk huizenzoekprogramma is, waarbij een heel Brits trutje en een wat hippere Britse gozer mensen gaan helpen om het huis van hun dromen te vinden. Elsje is sowieso iemand die graag in de etalage van makelaardijen en op Funda gluurt naar hetgeen er te koop wordt aangeboden, dus de ontdekking van zo'n programma is voor haar een klein cadeautje.

De Nederlandse versie die daarna wordt uitgezonden is overigens een flauw aftreksel... Zoals Nederlandse versies van BBC-programma's wel vaker zijn.

You have been tagged!

Sinds een week verkeert Elsje ook op Facebook. Dat had ze lang verre van zich gehouden: genoeg te beleven met alle blogs en twitter. Maar ja, in een zwak moment toch maar even een profiel aangemaakt. En het blijkt hartstikke leuk; er gaat een wereld voor haar open. Van Yvonne kreeg Elsje een aardige stokje toegespeeld (getagged, heet dat in Facebooktermen):

Welke boeken van de leeslijst van een student Engelse literatuur las jij?

Have you read more than 6 of these books? The BBC believes most people will have read only 6 of the 100 books listed here.
Instructions: Copy this into your NOTES. Bold those books you've read in their entirety, italicize the ones you started but didn't finish or read an excerpt and underline the ones you’ve seen the movies of. Tag other book nerds. Tag me as well so I can see your responses!

1 Pride and Prejudice – Jane Austen *
2 The Lord of the Rings – JRR Tolkien * (just the first of the series)
3 Jane Eyre – Charlotte Bronte *
4 Harry Potter series – JK Rowling (all) * (all films that have appeared so far)
5 To Kill a Mockingbird – Harper Lee
6 The Bible
7 Wuthering Heights – Emily Bronte *
8 Nineteen Eighty Four – George Orwell
9 His Dark Materials – Philip Pullman
10 Great Expectations – Charles Dickens
11 Little Women – Louisa M Alcott
12 Tess of the D’Urbervilles – Thomas Hardy
13 Catch 22 – Joseph Heller
14 Complete Works of Shakespeare (yes, all of them!)
15 Rebecca – Daphne Du Maurier
16 The Hobbit – JRR Tolkien
17 Birdsong – Sebastian Faulks (is waiting for its chance on my MTBR)
18 Catcher in the Rye – JD Salinger
19 The Time Traveller’s Wife – Audrey Niffenegger
20 Middlemarch – George Eliot
21 Gone With The Wind – Margaret Mitchell *
22 The Great Gatsby – F Scott Fitzgerald
23 Bleak House – Charles Dickens
24 War and Peace – Leo Tolstoy
25 The Hitch Hiker’s Guide to the Galaxy – Douglas Adams
26 Brideshead Revisited – Evelyn Waugh *
27 Crime and Punishment – Fyodor Dostoyevsky
28 Grapes of Wrath – John Steinbeck
29 Alice in Wonderland – Lewis Carroll
30 The Wind in the Willows – Kenneth Grahame
31 Anna Karenina – Leo Tolstoy
32 David Copperfield – Charles Dickens
33 Chronicles of Narnia – CS Lewis
34 Emma – Jane Austen *
35 Persuasion – Jane Austen *
36 The Lion, The Witch and The Wardrobe – CS Lewis *
37 The Kite Runner – Khaled Hosseini
38 Captain Corelli’s Mandolin – Louis De Berniere *
39 Memoirs of a Geisha – Arthur Golden
40 Winnie the Pooh – AA Milne
41 Animal Farm – George Orwell
42 The Da Vinci Code – Dan Brown
43 One Hundred Years of Solitude – Gabriel Garcia Marquez
44 A Prayer for Owen Meaney – John Irving
45 The Woman in White – Wilkie Collins
46 Anne of Green Gables – LM Montgomery
47 Far From The Madding Crowd – Thomas Hardy
48 The Handmaid’s Tale – Margaret Atwood
49 Lord of the Flies – William Golding
50 Atonement – Ian McEwan
51 Life of Pi – Yann Martel
52 Dune – Frank Herbert
53 Cold Comfort Farm – Stella Gibbons
54 Sense and Sensibility – Jane Austen *
55 A Suitable Boy – Vikram Seth
56 The Shadow of the Wind – Carlos Ruiz Zafon
57 A Tale Of Two Cities – Charles Dickens
58 Brave New World – Aldous Huxley [also waiting on my MTBR]
59 The Curious Incident of the Dog in the Night-time – Mark Haddon
60 Love In The Time Of Cholera – Gabriel Garcia Marquez
61 Of Mice and Men – John Steinbeck
62 Lolita – Vladimir Nabokov
63 The Secret History – Donna Tartt
64 The Lovely Bones – Alice Sebold
65 Count of Monte Cristo – Alexandre Dumas
66 On The Road – Jack Kerouac
67 Jude the Obscure – Thomas Hardy
68 Bridget Jones’s Diary – Helen Fielding *
69 Midnight’s Children – Salman Rushdie
70 Moby Dick – Herman Melville
71 Oliver Twist – Charles Dickens *
72 Dracula – Bram Stoker
73 The Secret Garden – Frances Hodgson Burnett
74 Notes From A Small Island – Bill Bryson
75 Ulysses – James Joyce
76 The Bell Jar – Sylvia Plath
77 Swallows and Amazons – Arthur Ransome
78 Germinal – Emile Zola
79 Vanity Fair – William Makepeace Thackeray
80 Possession – AS Byatt
81 A Christmas Carol – Charles Dickens *
82 Cloud Atlas – David Mitchell
83 The Color Purple – Alice Walker *
84 The Remains of the Day – Kazuo Ishiguro *
85 Madame Bovary – Gustave Flaubert *
86 A Fine Balance – Rohinton Mistry
87 Charlotte’s Web – EB White
88 The Five People You Meet In Heaven – Mitch Albom
89 Adventures of Sherlock Holmes – Sir Arthur Conan Doyle
90 The Faraway Tree Collection – Enid Blyton
91 Heart of Darkness – Joseph Conrad
92 The Little Prince – Antoine De Saint-Exupery
93 The Wasp Factory – Iain Banks
94 Watership Down – Richard Adams *
95 A Confederacy of Dunces – John Kennedy Toole
96 A Town Like Alice – Nevil Shute
97 The Three Musketeers – Alexandre Dumas
98 Hamlet – William Shakespeare
99 Charlie and the Chocolate Factory – Roald Dahl *
100 Les Miserables – Victor Hugo

So, what's my score? I have read 39 books entirely and 4 books partially... Evidence of the ones I read in the last couple of years can be found on my reading blog. Too bad there are no Dutch masterpieces listed! Harry Mulisch would have been sooooo disappointed! ;-)

Wie van de blogosfeer neemt dit stokje van Elsje over? Elke, jij?

Naschrift: Gnoe had het idee om aan die werken die je gezien hebt een sterretje toe te voegen. Dus dat heeft Elsje nog even gedaan. Dat zijn er 9, waarvan ze er 15 ook las.