Donatie

Groot nieuws: mensenhaar is een prima meststof. Elsje is direct naar de kapper getogen om een donatie te doen. Volgens de jongste liet ze zeker een kilo haar achter. Voor het goede doel doet Elsje veel, heel veel!

Missing link

Het is kerstvakantie en dus de tijd voor het maken van puzzels. Grote puzzels, het liefst nog moeilijk ook. Deze vakantie bedachten we de puzzel die de jongste voor haar verjaardag gekregen had te gaan maken. Een kitten in een spijkerjasje: veel blauw, grijs, donkerbruin en zwart.

Na veel puffen en zweten was eindelijk de rand gelegd. Puffen en zweten want: er zat een randstukje dubbel in de doos! Voordat je zoiets doorhebt... (*zucht*) En toen was de ellende nog niet gedaan want natuurlijk klopte het totaal aantal stukjes wel en dus... juist. Een ander stukje ontbrak! (*dubbele zucht*)

Gelukkig is de jongste een kordate tante en dus klom zij in de pen. Elsje moest assisteren door het bewijsmateriaal fotografisch vast te leggen.

Hierbij het resultaat. Mocht ze reactie krijgen dan zal ik daar hier gewag van doen.

Honderd procent Elsje (10)

Af en toe leest Elsje berichtjes over de bezoekweetjes van de blogs die ze leest. Een van de onderwerpen die daar regelmatig aan bod komen, is het soort zoektermen dat mensen naar het desbetreffende blog heeft gelokt/geleid/gebracht.

Elsje heeft ook maar eens een lijstje gemaakt met de zoektermen waarmee mensen in 2008 op haar blog kwamen. Enige schroom beving haar toen op nummer één 'dierensex' bleek te staan, maar gelukkig waren nummers twee en drie ingetypt door mensen die overduidelijk op zoek waren naar het blog zelf (respectievelijk 'elsjes emoties' en 'elsje's emoties') en ook nummer vijf zal hiermee van doen hebben ('elsje'). Nummer vier was trouwens de onvergetelijke penniemaat, nummer zes 'eyescan+customvue', zeven 'kerstkaarten schrijven' (leverde vooral veel bezoekers de afgelopen vijf weken op). Nummer acht is wel weer intrigerend: 'punttepels'. Wat bezielt mensen om op die term te gaan zoeken?? Op negen 'swingit' en op tien tenslotte 'dierenbevrijdingsfront'. Zo. Nou. Het is eruit. Niet echt interessant, toch??

Interessanter vindt deze dame eigenlijk wat er gebeurde toen ze ging ego-googelen: wat levert de zoekterm 'Elsje' voor interessants op?

1. Elsje: de homepage van de stripheldin Elsje. Daar komt ook het naamlogootje van deze blogger vandaan. En bovenstaande nieuwjaarswens, waar zij zich van harte bij aansluit.

2. Briljant vindt Elsje ook de kraammand 'Elsje Fiederelsje'. Het is dat het NSG meer dan voltooid is, anders...

3. En over Elsje Fiederelsje gesproken, natuurlijk is er ook een aantal liedjes met Elsje in de tekst in de lijst die Google oplevert terug te vinden. De mooiste? 'Elsje moet naar Hopsietopsieland' van Neerlands Hoop. Materiaal voor een ander blogje. Ooit. Ook moest Elsje lachen om de teksten van 'Elsje' van Roek Williams en 'Mooi Elsje' van de Zangeres Zonder Naam

4. Dan is er natuurlijk een aantal andere Elsjes: de actrice, de dienstbode die ellendig aan haar einde kwam, wat door Rembrandt vastgelegd werd.

5. Elsje levert weinig linkjes naar boeken op. Eigenlijk alleen naar Goud-Elsje. Nooit gelezen. Jullie?

6. Tot slot blijkt Elsje een naam die veel gekozen wordt door Belgische verleners van sexdiensten. Hrm... Mocht Elsje ooit een carriere-switch overwegen dan zal ze dit in haar achterhoofd houden ;-)

Maar het allerbelangwekkendste was dat Elsje 'nobel' betekent.

Deze excercitie was voor dit meisje erg interessant. Maar is het dat ook voor de lezer geweest?

Draadstaal

O, wat heeft Elsje zojuist weer genoten van Draadstaal, het satirisch programma van Jeroen van Koningsbrugge en Dennis van de Ven. Vooral de typetjes 'Fred en Ria' en 'Sayid'. Daarom hierbij van beiden een filmpje.

Hierbij geeft Elsje wel een ElmAlarm af: filmpjes worden waarschijnlijk door Elma niet gewaardeerd ;-)

Fred en Ria


en Sayid

Direct naar Tommy!

Wat doet een Elsje als ze de kerstdagen zonder kinderen doorbrengt? Nou, dan gaan zij en Sjaak erop uit. Zo gingen ze gisteren naar een werkelijk voorstelling in het hyperhippe Cool, de schouwburg annex muziekschool annex cultuurcentrum in Heerhugowaard. En wel goed uitspreken hoor, de naam van deze wannabe cultuurtempel, het is zoals Kool (denk maar aan Coolsingel) en niet Cool zoals in het bekende 'Vet Cool'. Elsje moest wel een beetje grinniken om zo'n cool complex in zo'n durp, net als om de foldertjes die er lagen trouwens: "Fanfare Hou en Trouw Heerhugowaard. Daar zit muziek in!"

Maar het meewarig lachen verging haar snel toen de voorstelling eenmaal van start ging. De Nederlandse band Di-rect, aangevuld met een aantal voor deze voorstelling aangetrokken artiesten (Caroline Dest, Marcel Veenendaal, Vince van Reeken en Paul Jan Bakker), 'deed' er Tommy, de legendarische rockopera van The Who. De Nederlandse teksten zijn van de hand van Jan Rot, dus Elsje moet zijn term gebruiken: ze zijn naar het Nederlands hertaald.

Vanaf de eerste seconde was het genieten. Geweldige stemmen, meer dan uitstekend gitaarwerk, de weer heerlijke teksten van Rot. Wat een fantastische middag! Dus: gaat allen Di-rect naar Tommy!

PS. Heb ik voldoende uitroeptekens gebruikt om jullie te overtuigen?

Niet standaard = moeilijk

Vanmorgen is Elsje bij de afdeling Burgerzaken van de Gemeente langs geweest. Het was namelijk tijd om, conform de afspraken in het convenant dat zij met haar ex afsloot, de jongste van zijn naar haar adres over te laten schrijven.

Gisteren bedacht Elsje dat zoiets simpels waarschijnlijk wel via het web kon, en inderdaad, ze vond een formuliertje dat je met je DigID kon activeren, waarna je er de benodigde gegevens over de 'verhuizing' op kon aangeven. Helaas bleek het allemaal niet zo simpel.

Nadat Elsje haar DigID had opgevist uit de krochten van de administratie in Huize Hengeveld, bleek dat ze alleen haar eigen verhuizing door kon geven. Jammer de pammer.

Op naar het loket Burgerzaken dus. Alwaar de rij zowaar korter was dan ooit, dus na slechts vijf minuten wachttijd toonde het nummertjesapparaat boven de rij balies al 885, het nummer van Elsje. De ambtenaar van dienst vond het maar ingewikkeld. Zeker omdat het kind een andere achternaam heeft dan Elsje (die van haar vader namelijk).

Ook bleek de gemeente het beleid voor dit soort zaken te hebben aangepast. Kon Elsje toen zij in 2002 bij de ex wegging, nog eigenhandig de kinderen naar haar nieuwe adres laten overschrijven, nu is toestemming van de andere ouder nodig. Op zich goed natuurlijk, want, zoals de ambtenaar uitlegde: "We werden maar al te vaak geconfronteerd met ex-geliefden die om beurten aan het loket ruzie kwamen maken over waar het kind ingeschreven zou moeten staan. En de Belastingdienst kijkt naar het aantal dagen dat een kind heeft ingeschreven gestaan op elk adres: alleen de ouder waar het kind de meeste dagen heeft gewoond, heeft recht op Kindertoeslag."

Elsje compliceerde de boel maar niet door op te merken dat ze de regeling van de Belastingdienst kul vindt in het geval van een volwaardig co-ouderschap en al helemaal niet met de vraag of de nieuwe regeling die de Kindertoeslag moet gaan vervangen dezelfde ridicule verdeling gebruikt. Ze wilde vooral met het door de ex te ondertekenen formuliertje huiswaarts.

Gelukkig mag hij het per post insturen, en hoeft Elsje niet te testen of de rijen tegenwoordig altijd zo kort zijn.

Logeerpartij - 2

Jullie moeten niet denken dat het allemaal kommer en kwel was met Elsje en logeren. Want overdag vond ze logeren heerlijk. Andere kinderen, ander speelgoed, ander eten: zalig gewoon.

Bijvoorbeeld bij de Oom en Tante in Voorburg. Zulke mooie herinneringen aan alle toneelstukjes die we (alle nichtjes samen of in gelegenheidscombinaties) voor hen opvoerden. Of logeren bij vriendinnetje H., die hamsters had die los door haar kamer scharrelden, overal in- en opklommen en daarbij Elsjes armen en hoofd niet schuwden. Of een dagje bij vriendin A., wiens ouders enorme snoeperds zijn en waar ze dus lekker de hele dag kon schransen. Of bij achternicht G. logeren die zo'n schattig baby'tje had waarmee Elsje de godganse dag aantroetelde. Of natuurlijk met die fantastische elektrische trein spelen bij de Oom en Tante in Overschie. Voor het eerst kaasfonduen bij vriendinnetje S: inmiddels is kaasfondue nummer 1 op de lijst favoriet eten van Elsje. Superzalig allemaal.

Conclusie: Elsjes ideale logeerpartij duurt een dag. De nacht brengt ze toch het allerliefst in haar eigen huis, in haar eigen bed door.

Logeerpartij

Het is kerstvakantie en dus dé periode voor de kinderen om logeerpartijtjes te regelen met vriendjes en vriendinnetjes.

Wat heeft Elsje daar toch altijd een vreselijke hekel aan gehad als kind: logeren. In een vreemd huis, dat natuurlijk anders rook dan thuis, moest je slapen op een matrasje op de grond en maar al te vaak onder een kriebeldeken (mind you, Elsjes kindertijd is van vóór de doorbraak van het dekbed).

Zo'n partijtje kwam er meestal op neer dat het slapen zelf zo lang mogelijk uitgesteld werd, bijvoorbeeld door eindeloos te kletsen. Het tot een uurtje of twee, drie tegen elkaar aanfluisteren over weetikveel werd bijna tot een Olympische sport verheven. En dat terwijl Elsje meestal omviel van de vermoeidheid. Hierdoor moest ze maar al te vaak teruggrijpen op het spelletje 'wie het langste stil is, wint'.

En dan de volgende ochtend. Meestal was Elsje door onbekende geluiden (veel) eerder wakker dan degene bij wie ze te gast was. En wat dan? In je bed blijven liggen en hopen dat je weer in slaap viel. Of zachtjes fluisterend je vriendinnetje wakker maken. Of, als dat niet lukte, ergens een boek vandaan zien te toveren om maar de heimwee te kunnen onderdrukken. In je eentje in een vreemd huis naar beneden gaan, dat durfde Elsje echt niet.

Dat de kinderen zich verheugen om uit logeren te gaan, daar snapt Elsje dan ook geen sikkepit van. Laten we het er maar op houden dat Elsjes anti-logeer-genen hen hebben overgeslagen.

Jonge ouders

Elsje las zojuist een berichtje op nu.nl: op een leeftijd waarop velen hun eersteling ter wereld brengen zijn de 32-jarige Naomi en haar 33-jarige man Rene al opa en oma geworden. Hun oudste dochter (16 lentes jong) beviel van een zoon. Het lijkt Elsje geen ongelukje want het meisje woont samen met haar vriend.

Slik. Dan zou Elsje over twee jaar dus al oma kunnen worden. Weliswaar is ze dan geen 32 meer maar toch slechts tien jaar ouder. Ze hoopt toch heel erg dat de oudste nog een jaar of 10-15 wacht met kinderen!

Pas maar op

Gisteren een stukje in de krant over de locatie van het nieuwe Feyenoord-stadion. De opvolger van het fameuze stadion De Kuip komt pal aan het water te liggen. Eerdere plannen om het zelfs deels in het water te bouwen leverde problemen op voor de scheepvaart en voor de natuur op het eiland Van Brienenoord (Van Brienenoord is een beschermenswaardig eiland en dus niet alleen de naam van een brug, weer wat geleerd).

Elsje is toch wel blij dat het stadion niet in het water wordt gebouwd. De bijnaam De Badkuip wordt dan wel erg voor de hand liggend. En aangezien Feyenoord op dit moment behoorlijk losgeslagen ronddobbert is het met man en muis vergaan in een badkuip nou niet iets waar dit meisje op zit te wachten.

Koppensneller

Regering
in Belgie
staat op
vallen

Wat zal de koppenmaker van de Volkskrant tevreden zijn met haar/zijn vondst als opening op de voorpagina...

Weer bezoek van Murphy

Vandaag, kwart voor zes, A27 bij Hilversum. De matrixborden geven een maximumsnelheid van 50 km/uur aan, dus Elsje laat het gas los en remt zachtjes om haar snelheid in de gewenste orde van grootte te krijgen. Van best ver achter haar komt een auto aangescheurd, die kennelijk niet op zit te letten en Elsje op een haar na mist door de vluchtstrook op te sturen. Degene achter hem/haar zit evenmin op te letten en raakt Elsje vol. Godzijdank stappen de bestuurder en zijn passagier ongedeerd uit, evenals Elsje. Hun auto ligt volkomen in de prak. Elsjes mol heeft een stevige deuk in de achterbumper maar gelukkig verder geen zichtbare schade.

Potverdorie de tweede aanrijding dit jaar, na twintig jaar schadevrij te hebben gereden. En dat terwijl het toch al zo'n Murphy-jaar is geweest.

Gelukkig heeft Mr. Murphy het ook goed met Elsje voor want een sleepauto heeft het ongeval zien plaatsvinden. Hij stopt, laadt de auto van de ongelukkigen op en Elsje volgt hen naar het bergingsbedrijf. Na alle papieren te hebben ingevuld zet Elsje haar aanrijders thuis af en rijdt zelf met nog geen uur vertraging door naar huis waar Sjaak haar met een pizzaatje opwacht.

Zin om even te lachen?

Let dan vooral op de bruidsmeisjes. Zeker aan het eind van dit filmpje valt Elsje van haar stoel van het lachen.

Donkere dagen

Vanmorgen reed Elsje tegen achten de parkeerplaats bij haar werk op. Nog steeds was het pikkedonker. Bah. En ze weet zeker dat tegen de tijd dat ze wederom op die parkeerplaats staat om naar huis te gaan, het wéér donker is. Deze dagen worden met recht de 'donkere dagen voor de Kerst' genoemd.

Er is gelukkig wel een lichtpuntje: binnen een week is de kortste dag alweer achter de rug en kunnen we weer toe gaan leven naar de lente.

Een luizenleven

Het gevolg van een overschot aan vrije dagen tegen het einde van het jaar: net een week vrij geweest, dan anderhalve week werken en dan weer ruim twee weken vrij. Zie hier het luzienleventje dat Elsje op dit moment leidt.

Wie ook zo'n leventje leiden zijn de vriendjes op het hoofdje van de jongste dochter. Zelden een kind met zoveel luizen in huis gehad. Dus Elsje draait ondanks de vrije dagen overuren met kammen en wassen van haren, jassen, beddengoed. Zucht.

Hoog, Elsje, kijk omhoog

De afgelopen dagen heeft Elsje met haar ogen naar de lucht gelopen. Tenminste, als het niet regende, sneeuwde of hagelde. En zo zag ze bijzondere dingen.

Een verrassend terrasje op tweehoog in een zijstraatje van de Oude Gracht in Utrecht:


En een verrassende plek om als ganzerik een vrouwtje het hof te maken (driehoog aan de achterkant van de Franse ambassade in Den Haag):


Ervaringen die Elsje iedereen gunt. Daarom ook het volgende filmpje.

Dag Sinterklaasje!

En nadien is nooit meer iets van Kelvin vernomen. Boze tongen beweren dat hij door een bejaarde man met een lange witte baard mee is genomen naar zuidelijker oorden.

Kijk eens even, beste Elsje

Vanavond is het pakjesavond. Die zullen Elsje en Sjaak niet vieren, want de kinderen zijn allemaal bij hun 'andere ouder'. Gelukkig mocht Elsje verleden week bij het afscheid van de baas voor Zwarte Piet spelen, in een prachtig professioneel Pietenpak. En maar strooien, of moet Elsje met het strooigoed de gasten bekogelen zeggen...

Zwarte panters

Op de voorpagina van de Volkskrant staan steeds korte aankondigingen van hetgeen je bij hen op de website kunt vinden. Vandaag een aankondiging van een korte reportage over een fotoserie van sportfotograaf Fjodor Buis. De reportage is zeer aan te raden, trouwens, prachtige foto's! De aanleiding om deze fotoserie te maken was bovenstaande foto, die Buis vijf jaar geleden maakte van Frans de Munck (bijnaam de Zwarte Panter).

En voor zwarte panters is Elsje heel erg bang. En als ze heel erg bang schrijft is dat een vreselijk understatement. Noem het irrationeel, deze bibberingen veroorzakende angst. Deze liever niet naar de foto kijkende, trillerigheid veroorzakende angst. Deze adem in de keel stokkende bij het lezen van de aankondiging op de voorpagina beverigheid veroorzakende angst. En dat terwijl er daar alleen maar letters staan, niets om bang voor te zijn zou je denken.

Hoe is dat zo gekomen? Elsje was een jaar of 6, 7 misschien toen er een aflevering van of de Hulk of de Man van Zes Miljoen werd uitgezonden waarin mensen achterna gezeten werden door zwarte panters, de 'waakhonden' van de slechterik van dienst. Eén scene uit die aflevering dringt zich elke keer aan Elsje op op het moment dat zij zelfs alleen maar dénkt aan zwarte panters: een vrouw, geheel in het wit gekleed, loopt over een trottoir langs een geasfalteerde bergweg. Het is nieuw asfalt, dat zwart ligt te glimmen in de zinderende zon. Links van haar een talud waarop een stukje verderop, tussen de struiken, een stel panters likkebaardend ligt te wachten op dit lekkere hapje. Als kijker besef je dat er voor haar geen ontkomen meer aan is.

Hoe het verder ging? Geen idee, maar dit beeld heeft zich in Elsjes netvlies gegrift. Jarenlang heeft ze er nachtmerries van gehad en nog steeds vervult het denken aan zwarte panters haar met deze diepgewortelde angst. Zozeer dat ze zelfs even getwijfeld heeft of ze bovenstaande foto wel boven haar blog zou plaatsen...

Lekker gewoon

Elsje had vanavond geen zin om te koken en dus haalde ze een pizza bij de buurt-afhaal-pizzeria. Daar staat altijd TMF aan, meestal heel irritant maar vanavond heeft Elsje zich prima vermaakt met het volgende filmpje.
(Elma, niet voor jou!)

Tomtesterom

Een briljant programma vindt Elsje het, Tomtesterom. Hierin gaat de Vlaming Tom Waes allerlei door de kijkers aangedragen uitdagingen aan, bijgestaan door zijn collega's Pascal (geluid) en Nico (camera). Het gaat er trouwens wel om dat de uitdaging is beschreven in zo'n 'How to'-boekje.

Zo deed Tom bijvoorbeeld een poging om het Kanaal over te zwemmen. Die aflevering kun je hier zien. Ontroerend. In de eerste aflevering wil Tom in het Guiness-Record boek komen en daarom organiseert hij een taartgooiwedstrijd, die is weer hilarisch!

Zijn doel is om te laten zien of de aanwijzingen in van die How-to-boekjes nou kloppen of niet... Geweldige televisie!

En zo blijkt de klant toch koning

Soms vliegen de ballonnetjes van de NS je om de oren. Nu weer roepen ze dat de punctualiteit voortaan ondergeschikt wordt aan het op de eindbestemming krijgen van de reiziger.

Het schrappen van treinen was altijd een populaire manier bij de NS om aan de met het Ministerie afgesproken punctualiteitsprestaties te kunnen voldoen: een geschrapte trein kan immers niet als 'te laat' worden ge(sp)oormerkt en telt dus niet mee voor de meting van de afgesproken prestatie.

Maar nu wordt dat dus anders: er worden geen treinen meer geschrapt, nee, 'Bij grote storingen kiezen we nu onverbloemd voor het belang van de reiziger. We zorgen ervoor dat hij op zijn bestemming komt, ook al leidt dat tot vertragingen en daarmee tot een langer punctualiteitscijfer.' (zo meldt de woordvoerder althans). Kennelijk hebben ze bij de NS ontdekt dat ze betalende klanten hebben! En daarover heeft iedereen als kind al geleerd: De klant is Koning!

Elsje las pas een column van Ben Tiggelaar, die stelde dat in tijden van economische krimp de klant vaak ineens weer centraal komt te staan. Zou dat in dit geval ook zo zijn en is het klantgerichte idee dus van tijdelijke aard? Of heeft de NS 'gewoon' het licht gezien?

Anders

Wie het blog van Anders nog niet leest moet daar zeker mee gaan beginnen. Zelfs bij Lingo ligt zijn naam op de lippen van de kandidaten...

Elsje heeft invloed (3)!

In juli deed Elsje hier haar beklag over de geblokkeerde blindengeleidestrook bij Den Haag CS. Gisteren liep zij daar weer langs en voilá:



Goed hè?

Observaties vanuit het OV

Een van Elsjes ex-collega's noemde het het Openbaar Veevervoer. En af en toe voel je je ook net een koe, die opeengepakt met medekoeien van hot naar nog hotter wordt getransporteerd. En die maar moet afwachten of-ie daar ook aan zal komen...

Elsje houdt zich tijdens haar OV-reizen graag onledig met het observeren van het gedrag van haar medepassagiers. Als een vorm van lijfsbehoud, want als je gaat observeren, kun je je er namelijk niet meer aan ergeren.

Elsje had vandaag een OV-rijk dagje. Zo kwam het dat Elsje de volgende observaties mocht optekenen:

Bus
- Op weg naar het station is de Utrechtse bus 8 een oase van stilte. Forenzen lezen hun krantje of staren slaperig voor zich uit danwel uit het raam. Vanaf het station daarentegen lijkt de bus een kippenhok: volgestouwd met scholieren die opdrachten, leerkrachten en medeleerlingen op luide toon bespreken. Zo weet Elsje nu dat er twee docenten Jacqueline heten, dat de ene daarvan 'keitof' is en de ander een 'bitch'. Dat je beter Bas kunt hebben als gever van feedback dan Hans, en dat niemand het merkt als je je opdracht van vorig jaar in de herhaling gooit.
- Eén van hen, een stoere jongen met een half afgezakte spijkerbroek, een bomberjack en de haren in stekeltjes omhoog ineens een meisje blijkt te zijn als hij zijn mond opent.

Trein
- Conducteurs verontschuldigen zich aan de lopende band voor de omweg en de vertraging die de treinen natuurlijk hebben...
- ... maar dat zij iemand die in een eersteklas coupé zit niet geloven als die aangeeft niet door te hebben gehad dat-ie niet in de tweede klasse zat. "Dat wist ik niet, mevrouw." "Kom nou, natuurlijk wist u dat! Daar boven de deur staat een levensgrote één, die kunt u niet hebben gemist". Maar als het bedoelde cijfer er vervolgens niet blijkt te staan, blijken ze gelukkig zo sportief om maar weer eens een keertje hun verontschuldigingen aan te bieden.
- Vrijdagmiddag is dé middag om met je vriendinnen de treincoupé onveilig te maken met harde mobielmuziek en dito gelach...
- ... en als je wilt roken in de natuurlijk geheel rookvrije trein je gewoon heel hard zegt dat je ontzéttend moet plassen en dat je vriendinnen mee moeten gaan omdat je natuurlijk niet alleen durft.

Tram
- Tramconducteurs in Amsterdam reageren ronduit onbeschoft als je ze vraagt je te waarschuwen bij een halte naar keuze. Alsof je een ongelofelijke oetlul, een boertje van buuten of nog erger, een buitenlander bent die het in zijn botte hersens haalt naar Amsterdam te komen zonder zodanig zelfredzaam te zijn dat hij/zij niemand (en zeker de tramconducteur van dienst niet) hoeft lastig te vallen voor zoiets onbenulligs als de juiste tramhalte.

Een beetje beleefdheid kan heus geen kwaad!

Elsje kwam gisterenochten het kantoorpand waar zij haar werkzame leven voor een groot deel slijt binnen, toen er bijna een vrouw tegen haar opbotste die geagiteerd in haar mobieltje aan het praten was. Op beschuldigende toon beet zij degene aan de andere kant van de lijn toe: "Sta ik bij jullie aan de balie, kennen ze je hier niet!". En niet minder snauwerig vervolgde ze: "Nou, ik loop dus nu naar buiten, en ben dan dus op de markt!"

Elsje wachtte de verdere ontwikkelingen niet af, maar liep door naar binnen. Daar trof ze de receptioniste, een tof wijf, totaal verbijsterd aan. Blijkt dat de vrouw die zojuist zozeer opging in haar telefoongesprek dat ze Elsje zowat omver liep, de receptioniste die haar probeerde te helpen plompverloren liet staan.

Alsof dat geen mens van vlees en bloed is, die je best wel even kunt bedanken voor de moeite. Dat deed Elsje toen maar, tot groot vermaak van de receptioniste...

Het beste vermaak...

Dit doet au! Maar ondertussen ligt Elsje stiekem in een deuk. Met dank aan Sjaak!

Honderd procent Elsje (9)

Van Anders pikte Elsje het volgende 'lijstje'. De bedoeling is dat je van 100 dingen die vet maakt, die je ooit hebt gedaan/gezien/…. De vertalingen naar het Nederlands vindt Elsje soms flauw maar meestal wel grappig.

1. Started your own blog - een eigen blog begonnen. Duh!
2. Slept under the stars - geslapen onder de blote hemel
3. Played in a band - gespeeld in een band
4. Visited Hawaii - op Pampus geweest
5. Watched a meteor shower - ‘n vallende sterrenregen gezien
6. Given more than you can afford to charity - meer dan je kon missen aan een goed doel geschonken toen Elsje net gescheiden was moest ze echt leren met de nieuwe, smallere, beurs om te gaan
7. Been to Disneyland - de Efteling bezocht. Vreselijk!
8. Climbed a mountain - het drielandenpunt beklommen
9. Held a praying mantis - een sprinkhaan gevangen
10. Sang a solo - een solopartij gezongen (voor publiek). Diverse keren bij het afscheid van collega's, telt dat ook?

11. Bungee jumped - gebungeejumped
12. Visited Paris - Parijs bezocht. Wie niet?
13. Watched a lightning storm at sea - in een onweersstorm op zee gezeten
14. Taught yourself an art from scratch - jezelf een kunstvorm aangeleerd
15. Adopted a child - een kind geadopteerd
16. Had food poisoning - bij Van der Valk gegeten. Vriendinnetje werkte hier ooit als serveerster. De meest walgelijke doperwtjes kregen we. Yuk! Never again!!
17. Walked to the top of the Statue of Liberty - Op de Domtoren gestaan. Als Domstadbewoner kun je natuurlijk nooit met droge ogen beweren dit nooit gedaan te hebben.
18. Grown your own vegetables - je eigen groenten gekweekt. Voor haar afstudeeronderzoek kweekte Elsje radijzen.
19. Seen the Mona Lisa in France - de Nachtwacht gezien
20. Slept on an overnight train - ’s nachts in de Intercity naar Groningen zitten dommelen

21. Had a pillow fight - een kussengevecht gehad
22. Hitch hiked - gelift. Met vriendin M., van Cothen naar Langbroek, bij gebrek aan busverbinding.
23. Taken a sick day when you’re not ill - je ziek gemeld, terwijl je alleen een kater had…
24. Built a snow fort - een zandkasteel gemaakt
25. Held a lamb - lamskoteletjes gegeten
26. Gone skinny dipping - naakt gezwommen in ‘n lichtende zee
27. Run a Marathon - een (halve) marathon gelopen
28. Ridden in a gondola in Venice - gepunterd in Giethoorn
29. Seen a total eclipse - een maans- of zonsverduistering gezien. Wat een belevenis!
30. Watched a sunrise or sunset - de zon zien opgaan. Als student, na het uitgaan...

31. Hit a home run - gescoord met korfbal
32. Been on a cruise - een rondvaart gemaakt in Amsterdam
33. Seen Niagara Falls in person - op de Oosterscheldedam geweest
34. Visited the birthplace of your ancestors - de geboorteplaats van je voorouders bezocht
35. Seen an Amish community - ‘n echte Staphorster familie gezien
36. Taught yourself a new language - jezelf een vreemde taal geleerd
37. Had enough money to be truly satisfied - genoeg geld gehad om tevreden mee te zijn
38. Seen the Leaning Tower of Pisa in person - de Westertoren gezien
39. Gone rock climbing - op een klimwand geklommen. Vraag vooral niet hoe hoog Elsje kwam...
40. Seen Michelangelos David - het vrouwtje van Stavoren gezien

41. Sung karaoke - meegelald met Jantje Smit
42. Seen Old Faithful geyser erupt - de geiser uitgewaaid gehad tijdens het douchen
43. Bought a stranger a meal at a restaurant - iemand een frietje mét aangeboden
44. Visited Africa - America bezocht (in Limburg, of Drenthe)
45. Walked on a beach by moonlight - bij maanlicht langs het strand gelopen
46. Been transported in an ambulance - in ‘n ambulance gelegen
47. Had your portrait painted - je portret laten schilderen (géén karikatuur in Parijs…)
48. Gone deep sea fishing - wezen zeevissen
49. Seen the Sistine Chapel in person - de Grote Kerk (in ‘t echt) van binnen gezien

50. Been to the top of the Eiffel Tower in Paris - op de Eiffeltoren geweest. Wel naar Parijs en niet de Eiffeltoren op? Dat kan toch niet?

51. Gone scuba diving or snorkeling - gesnorkeld in het golfslagbad
52. Kissed in the rain - staan bekken in een bui
53. Played in the mud - op Lowlands geweest met regen…
54. Gone to a drive-in theater - naar een openluchtfilmfestival geweest
55. Been in a movie - in een film- of televisiescène verschenen
56. Visited the Great Wall of China - over de Afsluitdijk gefietst
57. Started a business - een eigen onderneming begonnen
58. Taken a martial arts class - ooit ‘n kunstwerk gemaakt
59. Visited Russia - In Rusland geweest
60. Served at a soup kitchen - soep geserveerd

61. Sold Girl Scout Cookies - kinderpostzegels verkocht.Vreselijk, dat langs de deur gebedel. Dat doet Elsje haar kinderen niet aan!
62. Gone whale watching - op zeehonden tocht geweest. Van de zomer nog, vanaf De Cocksdorp op Texel.
63. Got flowers for no reason - zomaar tulpen gekocht
64. Donated blood, platelets or plasma - bloed gedoneerd, of een ander orgaan…
65. Gone sky diving - parachute gesprongen
66. Visited a Nazi Concentration Camp - in Westerbork geweest
67. Bounced a check - met een geblokkeerde pinpas bij de kassa van de Albert Heijn gestaan. Genante boel!
68. Flown in a helicopter - in een wentelwiek gevlogen
69. Saved a favorite childhood toy - een dierbaar speelgoed van vroeger bewaard

70. Visited the Lincoln Memorial - het graf van Willem van Oranje bezocht. Geboren in Delft, he?

71. Eaten Caviar - kibbeling gegeten
72. Pieced a quilt - een sprei gehaakt
73. Stood in Times Square - Midden op de Dam gestaan
74. Toured the Everglades - gekanood in de Weerribben
75. Been fired from a job - ontslagen
76. Seen the Changing of the Guards in London - op het Binnenhof bekende politici gekeken. Elsje kwam pas Frans Weisglas tegen op het Plein, telt dat ook?
77. Broken a bone - iets gebroken
78. Been on a speeding motorcycle - achterop een snelle motorfiets gezeten. En toen direct besloten haar motorrijbewijs te gaan halen!
79. Seen the Grand Canyon in person - aan de Mirnsemer Klif gestaan
80. Published a book - een boek uitgebracht. Haar proefschrift dan wel he? Alleen voor ingewijden interessant. Toendertijd. Nu niet meer.

81. Visited the Vatican - de Basiliek van Breda bezocht
82. Bought a brand new car - een nieuwe auto gekocht. En nog steeds blij met die Mol!
83. Walked in Jerusalem - in Jeruzalem gewandeld
84. Had your picture in the newspaper - in de krant gestaan
85. Read the entire Bible - de gehele bijbel gelezen
86. Visited the White House - Palijs Soestdijk bezocht
87. Killed and prepared an animal for eating - je eigen eten geslacht
88. Had chickenpox - de mazelen gehad
89. Saved someone’s life - iemands leven gered
90. Sat on a jury - in een jury gezeten. Een promotiecommissie, spannend was dat!

91. Met someone famous - een BN-er gezoend
92. Joined a book club - lid geweest van de ECI. Tot haar grote spijt in die val getrapt door de leuke verkoper-langs-de-deur. Duurde járen voor ze er weer vanaf was!
93. Lost a loved one - een dierbare verloren. Te vaak al.
94. Had a baby - een kind gebaard. Meer dan eens.
95. Seen the Alamo in person - Adamo in levende lijve gezien
96. Swam in the Great Salt Lake - gezwommen in het IJsselmeer
97. Been involved in a law suit - een rechtszaak aan de broek gehad
98. Owned a cell phone - een telefooncel gehad
99. Been stung by a bee - door een bij gestoken
100. Read an entire book in one day - een heel boek in één dag uitgelezen. Is dat zo bijzonder dan?

De homo consumenticus

Woedend zijn ze, de supermarkten, want ze moeten gaan betalen voor de inspecties door de Voedsel- en Warenautoriteit! In hun woede willen ze ons, de gewone Joe&Jane the Plumber-consumenten die bij hen onze voedingswaren kopen, voor hun karretje spannen. Dus heeft hun branchevereniging, het Centraal Bureau Levensmiddelenhandel, een persbericht doen uitgaan waarin gedreigd wordt dat haar leden de kosten voor de controles wel door moéten berekenen. Aan hun klanten, aan ons dus. En dat dat ons wel enkele centen per product gaat kosten.

Wat ze natuurlijk hopen is dat wij met z'n allen gaan protesteren en dat de inspecties voor de levensmiddelenbedrijven gratis blijven. Deze redenering is natuurlijk zo krom als die komkommer die tegenwoordig weer toegelaten is.

Wij consumenten betalen die controles al, via de belastingen. Dus als de supermarkten ons er nu ook voor laten betalen zijn we dus dubbel de klos! Tenzij natuurlijk de belastingen omlaag gaan door de besparingen die het doorberekenen van de inspecties aan de ondertoezichtstaande supers opleveren. Dat ziet Elsje niet gebeuren.

Belangrijker is namelijk dat het hier om de kosten voor hercontroles gaat. Dat zijn controles die de VWA moet doen als bij een supermarkt tijdens een reguliere, voor hen gratis (lees: uit de algemene middelen betaalde) controle, de boel niet in orde was. Slechte presteerders durven dus nu hardop aan te kondigen hun straf aan ons te gaan doorberekenen. Lekker is dat!

Elsje roept haar lezers daarom op om allemaal die supers te gaan mijden die hun prijzen verhogen want dat waren dus degenen die het NIET goed doen! En daar wil je als homo consumenticus je spullen toch niet vandaan halen.

Denk eens zwart-wit

Elsje was als kind al dol op zwart/wit. In van die pastilles, maar vooral in van die rietjes, met aan elk kant een rood stopje. Waar je er dan een vanaf haalde en aan het rietje lurkte tot er zo'n nattig salmiakpapje achterbleef dat je er alleen nog maar uit kon krijgen door het rietje open te knippen.

Bl@nkie is ook dol op zwart/wit. Maar dan niet op de salmiak-variant maar op de fotografische variant. En daar heeft hij een leuk projectje van gemaakt, met medewerking van andere bloggers. Het plaatje bovenaan dit berichtje was de bijdrage van Elsje. De andere inzendingen vind je hier. Inzenden kan trouwens nog steeds.

Advocaatje, leef je nog

Tegenover Elsje in de trein zat een jonge man. Je kent het type wel: zo'n snelle jongen, met een maatpak en glimmend gepoetste zwarte schoenen. Zo'n goed geschoren, keurig gekapte jongen met gadgets. Niet iemand in de IT (zijn pak zag er te duur uit), noch uit het bankwezen (het pak miste het in die branche bijna verplichte krijtstreepje). Elsje vindt het altijd leuk om te te gissen wat mensen in de coupe doen voor de kost. Bij deze jonge man was ze er nog niet uit toen zijn telefoon ging.

Het was iemand van zijn kantoor. Een advocatenfirma, zo bleek uit het gesprek. Uitgebreid besprak hij een nieuwe client:
"Ja, ze heet Van ...., met dubbel ee inderdaad. Voorletters .... Geboortedatum ..... 1980, ja, net als ik 28 dus. Ze moet vanmiddag om 3 uur voor de politierechter verschijnen. (...). Rijden onder invloed. (...) Kunnen wij haar representeren? (...) Nou, ik moet nu naar Den Haag, maar als ik op tijd terug ben wil ik de zaak wel doen. Nee, anders moet je Huppeldepup maar vragen. Daar bel ik straks nog wel even over."

Schandalig hoe deze jongen de privacy van zijn client schond! En eigenlijk minstens zo erg dat Elsje daar niets van zei. Die mogelijkheid bedacht ze zich pas later die dag. Iemand niet aanspreken op schending van integriteit is een schending van integriteit op zich. Elsje schaamt zich.

Blinde sympathie

Afgelopen week zat Elsje in de trein. Buiten de spits, wat niet zo vaak voorkomt. Het gedrag van mensen buiten de spits is aanzienlijk anders, zo mocht zij concluderen. Lange telefoongesprekken over allerhande zaken nemen de plaats in van korte mededelingen over vertragingen en verwachte aankomsttijden.

De man achter Elsje bijvoorbeeld, voerde een gesprek met waarschijnlijk een van zijn medewerkers, die hij de hemel in prees voor het werk dat die had verzet voor de een of andere bijeenkomst. Dit deed hij op zo'n enorm aardige manier dat Elsje een blinde sympathie voor hem opvatte. Daarna belde hij met een zakenrelatie (schat Elsje in), die hij eveneens op vriendelijke, maar oneindig veel zakelijker toon te woord stond. Zo'n baas zou Elsje ook wel willen!

Pas uren later drong het tot Elsje door dat de man net zo'n stem had als Mark Rietman, je weet wel: Kiet Bussink uit Oud Geld. En dat lijkt Elsje in interviews altijd een heel sympathiek mens. Kennelijk vindt ze daardoor iemand met een gelijksoortige stem direct ook sympathiek. Is dat jullie ook wel eens overkomen?

Altijd het zonnetje in huis

Stond er toch van de week een berichtje op het net dat verklaarde waarom Elsje zo'n vrolijk meisje is! Dus weg met dat spreekwoord 'an apple a day keeps the doctor away'! Gewoon doorgaan met elke dag een puzzeltje op te lossen.

Opvolgers

Vandaag in de krant een heel stuk over de opvolger van minister Ella Vogelaar, Eberhard van der Laan. Strekking van het stuk: een ijzersterke mediator maar ook een keiharde onderhandelaar. Het zal vast. Elsje dacht vooral: een noodgreep.

Direct links daarvan een stukje over de mogelijke opvolger van staatssecretaris Ahmed Aboutaleb, die burgemeester van Rotterdam wordt. Voor de functie die hij verlaat circuleert de naam van Jetta Klijnsma, die jaren lang gemeenteraadslid in Den Haag was en daar ook al weer tien jaar wethouder Cultuur en Financiën is.

Het was natuurlijk al langer bekend dat Aboutaleb opgevolgd moest worden. En dus zal de PvdA, die voor beide posten aan de lat staat, al veel langer aan het werven zijn voor dat staatssecretariaat dan voor dat ministerschap, waarvoor men pas deze week aan de bak kon.

En toch durft de schrijver van dit krantenartikel te beweren dat er, omdat Vogelaar door een man wordt opgevolgd, op de plek van Aboutaleb een vrouw moet komen. Daarmee gelijk suggererend dat, mocht Klijnsma benoemd worden, zij als een soort excuus-truus mag worden beschouwd die niet om haar capaciteiten maar om haar geslacht uitverkozen is.

Terwijl de situatie natuurlijk net zo goed omgekeerd gepresenteerd zou kunnen worden. Omdat Aboutaleb door een vrouw zou worden opgevolgd, moest men in allerijl op zoek naar een mannelijke vervanger van Vogelaar. En zo kwam men uit bij van der Laan, niet omdat die nou zou goed is, maar omdat het een kerel is. Maar dat hoor je nou niemand zeggen. Het is ook altijd hetzelfde.

Elle ne l'a plus

Ella, elle ne l'a plus... ze had toch niet dat 'je ne sais quoi'

Ik kies bewust...

Vandaag zijn de waterschapsverkiezingen begonnen. Een paar jaar geleden lag niemand daar wakker van. De opkomst van vaak onder de 25 procent bij de vorige verkiezingen, in 2004, is daar het levende bewijs van. En dat terwijl het stemmen supersimpel is: je hoeft er de deur niet eens voor uit, maar kunt het stembiljet gewoon aan Tante Pos meegeven. Wat moest er dus gebeuren om de opkomst op te krikken? Nou ja, er moest gewoon wat spanning en sensatie ingebracht worden!

En dat heeft men met mens en macht gedaan. Met als gevolg dat het dit maal bijzondere verkiezingen zijn. Voor het eerst kunnen politieke partijen meedoen aan deze verkiezingen. Maar vooral is water op het moment erg hot: de verwachte stijging van de zeespiegel als gevolg van de klimaatverandering zorgt daar wel voor. Sla er de kranten maar op na: het is wateroverlast voor en stormen na, Deltacommissie zus en dijkverbeteringsprogramma zo.

Elsje wilde dan ook een wervend stukje schrijven om haar lezers in Nederland aan te sporen toch vooral te stemmen. Maar ja, zij heeft nog geen stembiljet mogen ontvangen... kennelijk willen de waterschappen het de kiezers vooral niet te makkelijk maken om gebruik te maken van hun stemrecht.

De verkiezingen duren nog tot en met 25 november. Wie weet komt haar stembiljet nog voor die tijd, dan zal Elsje alsnog al haar Nederlandse lezers oproepen te gaan stemmen.

Smiley

Vandaag reed Elsje tussen Utrecht naar Wageningen over de A12. Natuurlijk heeft ze zich weer verbaasd over die vermaledijde regenboogstickers, maar omdat ze daarover op deze plek al eens haar hart gelucht heeft, zal ze jullie daar niet weer mee lastigvallen. Maar waarmee dan wel, Elsje? Vurtel, vurtel! Nou, vandaag gaat ze een blogje schrijven over smileys.

Want wat is het geval? Aan diezelfde A12 wordt bij Wageningen druk gewerkt. Heel druk. En dus zijn kilometerslange stukken weg met pylonnetjes afgezet. Vroeger reed je daar dan langs, hopend dat er binnen niet al te lange tijd een eind aan de vertraging zou komen, maar meer dan hopen kon je niet.

Maar tegenwoordig, in het tijdperk van het publieksgericht werken, plaatst Rijkswaterstaat elke kilometer een bordje langs de kant van de weg met daarop de mededeling dat over x kilometer de ellende voorbij zal zijn. En die mededeling wordt opgeleukt met een smiley, die aan het begin van de afzetting erg triest kijkt maar, naarmate het einde in zicht komt, steeds vrolijker.

Raar toch, dat ook verdrietig-kijkende smileys 'smiley' heten: het zijn immers allesbehalve lachebekjes. Elsjes collega J noemt die dat soort smileys 'treurie'. Een navolgenswaardig iets.

De richting kwijt zijn

Op de radio is momenteel een reclame te horen, waarin verteld wordt dat Robeco een hulpmiddeltje heeft ontwikkeld om hun voor de luisteraar meest geschikte spaarvorm te kunnen bepalen: de rentenavigator.

Maar dan komt het: 'Doe de rentenavigator en ontdek blablabla'. Wat een onzin! Het is net alsof je zou zeggen: 'Doe de conducteur', 'Doe de wielrenner', 'Doe de kok', 'Doe de ambtenaar'. Je reinste flauwekul.

Nee, de crisis zit bij deze financiële instelling niet alleen in de centen. Ook in de reclameteksten is men daar de richting volledig kwijt.

Relaties in liedjes - 7

Gisteren met Anja de Nijmeegse binnenstad onveilig gemaakt. Elsje en Anja kennen elkaar inmiddels al 27 jaar. Ze hebben een vriendschap die zo vanzelfsprekend is, dat, hoewel ze elkaar niet vaak zien, ze de draad altijd weer zo gemakkelijk oppakken als ware het gisteren dat ze elkaar voor het laatst zagen.

Niet alleen kocht Anja bij deze gelegenheid een puik paar schoenen maar gewoontegetrouw kocht Elsje een handtas. Waarop ze al even gewoontegetrouw uitriep "Annie,hou jij me tassie even vast!"

Enne, Anja, Elsje vond het zo gezellig, moeten we vaker doen ;-) !

Ze liet een spoor achter

In de trein terug ging er in het zitje achter Elsje een stel zitten. Ze babbelden zachtjes met elkaar, te zacht om het gesprek te kunnen volgen, zeker gezien het boek dat Elsje aan het lezen was. Tot de conducteur kwam. Tegen haar hield het stel een heel verhaal dat ze toch zo'n fijn uitstapje hadden gehad. Aan hoe ze daarover spraken, kon Elsje afleiden dat het om een ouder echtpaar ging.

Toen de conducteur naar de volgende coupé doorgelopen was, werd dit vermoeden bevestigd. Het stokoude mannetje liep op wiebelbeentjes door de coupé, en zei tegen zijn vrouw: "Het is díe kant op!". De minstens even oude vrouw begon de aangewezen kant op te schuifelen, maar het bleek te laat. Ze liet een spoor van druppels in het gangpad achter. Toen ze terugkwam en zich voorzichtig op haar plek liet neerzakken sprak ze zacht tegen haar man (maar hard genoeg voor Elsjes oren): "Ik moest echt zó nodig plassen...".

Elsjes hart kromp ineen van mededogen.

Geef ons heden ons dagelijks brood...

Deze week stond in het teken van Waterproef, de groots opgezette oefening waarmee duidelijk wordt in hoeverre wij Nederlanders voorbereid zijn op een rampzalige overstroming. Er werd geoefend met een dijkdoorbraak langs de kust, langs de grote rivieren en langs de grote meren.

Afgezien van het feit dat de gekozen overstromingsscenarios absoluut niet geloofwaardig waren (zo was Flevoland in slechts een paar uur helemaal volgestroomd door een relatief klein gat in de dijk: onzin!) leverde de oefening wel heel veel mooie beelden op van heen en weer gesleep met zandzakken en helicopters die boven uitgestrekte plassen (zogenaamd) mensen aan het redden waren. Alle betrokken (overheids)partijen deden hun uiterste best te laten zien dat ze goed voorbereid zijn op een ramp van dergelijke omvang.

Maar ook was er veel aandacht voor hoe je je als Gewone Burger het best kunt voorbereiden op dit soort situaties. Minister ter Horst presenteerde het noodpakket dat iedereen in huis zou moeten hebben. Hebben jullie het al? Nee?

Met al die aandacht voor hoogwaterveiligheid lijkt het erop alsof het gebed van de waterbeheerder is verhoord:

Geef ons heden ons dagelijks brood
En eens in de tien jaar een watersnood

Zijn wij nou zo briljant of zijn zij zo dom?

Vandaag het concept-eindproduct van een intensief project opgeleverd voor de grote bazen. Elsje en haar collega-projectgroepleden hadden er tegenop gezien: hoe zou het vallen? Want hiermee moest de basis gelegd worden voor een reorganisatie die deze groep bazen tot ongeveer de helft zou moeten terugbrengen.

De ontvangst die hun plan kreeg was echter zo lovend dat het bijna beangstigend was. Slecht op enkele details werd de projectgroep gevraagd de boel te verduidelijken of iets aan te passen.

Eerlijk gezegd viel het de projectgroep een beetje tegen. De vraag die zij elkaar na afloop stelden was: "Moeten we elkaar nu feliciteren? Zijn wij nou zo briljant of zijn zij zo dom dat ze niet doorhebben dat er nog plenty zaken maar half uitgewerkt zijn?"

Voor nu houdt Elsje het op een geslaagde presentatie. De komende weken zal blijken of ze het echt zo goed vonden of dat ze gewoon snel naar de borrel wilden. En die gaat ze zelf ook maar nemen.

Life sucks

Afgelopen week zat Elsje voor haar opleiding lekker voor deze open haard:


... en de komende dagen zit ze voor haar werk dan weer in deze omgeving:


Life sucks, zegt men. Maar Elsje vindt zichzelf een bofkont.

Een stokske

Van over de grens is Elsje bekogeld met stokjes: Veerle en Cursief Huigje deden dat actief en vele andere bloggers lieten 'm voor het oprapen achter. Het gaat erom dat je zes onbelangrijke/onbetekenende of onbenullige dingen over jezelf meldt. Poehee. Op zich niet moeilijk, maar ja, welke lezer interesseert dat soort dingen nou?

Daarom, for what it's worth: zes onbelangrijke dingen over Elsje.

1. Elsje gaat het liefst elke dag naar de kapper. Het laten frutten aan haar haar vindt ze werkelijk het einde. Slechts de tijd en het geld dat daarmee gemoeid zou zijn, weerhoudt haar ervan.

2. Vroeger had Elsje een poster op haar deur met daarop de tekst: "Heavy metal-fan", gekregen van haar zus om het feit dat ze een beugel droeg.

3. Als Elsje niet leest in bed, kan ze niet in slaap komen.

4. Elsje heeft een enorme hekel aan uien. Jakkes! Vooral als ze rauw zijn (door de salade bijvoorbeeld). Regelmatig zit ze ze dan ook uit het eten te vissen.

5. Zowel de handen als de voeten van de oudste zijn inmiddels groter dan die van Elsje. De voeten van de jongste zijn al bijna even groot (en die is 8). Trek je eigen conclusies.

6. Het enige dat Elsje doet in het huishouden is de was.

Zo, tot zover dit stokje. Ik heb nog niet veel Nederlandse bloggers aan dit stokje gezien en daarom probeer ik het eens. Bl@nkie, Anders, Ina, Branwen en Gerhard, durven jullie de uitdaging aan?

En mocht je nieuwsgierigheid nog niet bevredigd zijn, kijk dan ook eens hier, daar staan namelijk nog zes zaken over Elsje, maar dan in de categorie weird.

Wet wet wet

Mama, als je van die gel in je haar doet, betekent dat dan dat je je aan extra veel wetten moet houden?

I'm not an addict

Bl@nkie kwam met een testje: hoe blogverslaafd ben je? Nou, zo zit het met Elsje:

81%

Wil je het testje ook doen? - Klik dan hier (en bij de uitslag geen lid worden maar rechts onderaan de pagina klikken voor de uitslag)

En omdat dat nog net geen 100% is, durft Elsje de stelling aan: I'm not an addict.

Inspiratie zát!

De lage verschijningsfrequentie van berichtjes op dit blog wordt op het moment niet veroorzaakt door gebrek aan inspiratie, welnee! Het is nu tijd die Elsje tekort komt. Nog een paar weken, dan is er een aantal dingen achter de rug: opleveren van het concept eindproduct een groot project, de inleverdatum van de eindopdracht voor de opleiding die Elsje volgt en het afscheid van de baas. Als Elsje dit alles achte de rug heeft komt er hopelijk weer wat meer blogtijd, want dan heeft ze voor zichzelf een week vrij ingepland. Tot dan zal ze zich waarschijnlijk beperken tot reageren op andermans/vrouws schrijfsels...

"Jezus redt" mag niet

Het bovenstaande berichtje in Binnenlands Bestuur bracht dat liedje van Robert Long in Elsjes gedachten. Geweldig! Op youtube staan wel filmpjes hiervan, maar niet met Robert himself, dus vandaar dat Elsje het hier bij de tekst van dat liedje houdt. Want wie weet mag dat binnenkort ook niet meer gedraaid worden!

Toen het Christendom op aarde kwam
En ieder mens het recht ontnam
Om zo te leven als hij dacht dat het goed was
En heel de aardkorst dik bevlekt met bloed was
Werd het meteen de hoogste tijd
Dat heidenen na zware strijd
Door legers door de kerk geleid
Van hun cultuur werden bevrijd

Dat hield men eeuwenlang in stand
Vol liefde werd de rechterhand
Van dieven, slaven, kinderen en vrouwen
Als zij een misstap deden, afgehouwen
Men zorgde voor een schuldcomplex
Wanneer je rondliep in iets geks
Of je ten buiten ging aan sex
Je stond al snel bekend als heks

Jezus redt, Jezus redt, alle mensen opgelet
Jezus redt, Jezus redt, enkel door 't gebed

Soms wordt een land vol hongersnood
Bezocht door weer zo'n vrome kloot
Die steeds dezelfde ouwe kool komt stoven
En roept, vanuit zijn draagstoel: "Blijft geloven!"
Die zegenend naar mensen zwaait
Voor ieder lijk zijn hoofd omdraait
Elk argument van tafel maait
En steeds opnieuw de mensen paait

Al jaren gaan er stemmen op
Voor pil en voor geboortestop
Maar Rome weigert steeds om te beperken
Dat zou de zedeloosheid maar versterken
Elk recht wordt u nog steeds betwist
En sex blijft steeds de anti-christ
Hij die door zijn orgaan slechts pist
Heeft steeds voor duizenden beslist

Jezus redt, Jezus redt, alle mensen opgelet
Jezus redt, Jezus redt, enkel door het gebed

Maar kijk, men is veranderd want
Rooms-katholiek en protestant
Begonnen toch hun grip wat te verliezen
Men moest dus wel een andere koers gaan kiezen
Men was geweldig in zijn sas
Want wat ontdekte men alras
Toen men nog eens de bijbel las
Dat Jezus ook een hippie was

De wereld kraakt aan alle kant
En grote delen staan in brand
Je zou dus zeggen, helpt het onheil weren
Gehuichel moeten wij de rug toekeren
Maar niets daarvan, vergeet het maar
Het is Boedha hier, Jahova daar
Men draaft getuigend door elkaar
En heeft de oplossing al klaar

Jezus redt, Jezus redt, alle mensen opgelet
Jezus redt, Jezus redt, enkel door het gebed

Het is maar al te waar helaas
De Paus, de Kerstman, Sinterklaas
Ze zijn al eeuwen lang de baas
En eeuwen lang al even dwaas

Jezus redt, Jezus redt, alle mensen uit de nood
Jezus, red Jezus, red Jezus uit de goot!

Een sterk nummer

Deel twee van de vakantie van toen. Elsje heeft inmiddels ook uitgerekend dat het 1989 moet zijn geweest, maar dat terzijde. Ze reden ergens op een regionale doorgaansweg in Midden-Frankrijk, toen dat sterke nummer het begaf.

Het was in de eerste vakantieweek. Terwijl zij achter het stuur zat en zuslief de radio bediende (in die tijd had je nog geen eens autoradio's met cassette-spelers erin, would you believe it?) merkte Elsje dat, hoewel zij het gaspedaal voldoende ingedrukt hield, de auto snelheid minderde. Eerst weet zij dat aan het lichte hellinkje waar ze tegenop reed, maar toen gas bijgeven als enig resultaat had dat de auto begon te schokken en te bokken, wist ze dat er iets mis was. Direct zette ze de auto aan de kant van de weg.

Zuslief opende de motorkap en keek erin. Zij had ooit een kokende motor gehad en was ervan overtuigd dat dit net zoiets moest zijn. Beetje water erin en hoppa, je kunt weer verder, voorspelde ze. Maar de motor zag er volkomen gezond uit. Een blik onder de auto deed haar echter schrikken: er lekte vloeistof.

Een stukje verderop bevond zich een dorpje waar gelukkig een garage was. De garagehouder keek eerst even moeilijk toen Elsje in haar beste middelbareschool-Frans probeerde uit te leggen wat er aan de hand was, want het was een oldtimer-garage. Maar toen een Nederlands stel van middelbare leeftijd dat zich in de garage bevond ging tolken, was het hem duidelijk: hij sprong in zijn sleepwagen en reed mee naar de plek waar ons autootje nog steeds met open motorkap stond te wachten op redding.

Met de sleepauto werd het sterke nummer meegenomen naar de garage en op de brug gezet. En in no time was de diagnose gesteld: een lek in de benzineleiding, die in in minder dan 5 minuten dusdanig met tape omwikkeld was dat de meiden weer verder konden.

Toen moest er natuurlijk afgerekend worden en daarbij was er nog een probleempje te overwinnen: de beste man wilde eigenlijk geen ANWB-Reis-&Kredietbrief aannemen. Ander geld hadden zuslief en Elsje echter niet op zak. En ook hier bracht het Nederlandse stel uitkomst. Zij verzekerden de man dat dat een bonafide betaalmiddel was. En zo werd ook dat probleem opgelost. Ze konden weer verder!

Was het maar zo. Want pas nadat het Nederlandse stel hen nog zeker een uur had uitgehoord over waarom twee jonge meiden in juni door Frankrijk reisden en hen danig had verveeld met lange verhalen over dat ze er zelf waren omdat ze op DS-jacht waren (jonge lezers onder jullie, in die tijd bedoelde je met een DS een auto en geen spelcomputer) kon de sleutel weer in het contact worden gestoken. Dankbaarheid kost veel tijd, zeg maar.

Eind goed, al goed. Wat betreft de auto wel, de tape hield het de rest van de vakantie prima en het sterke nummer ook. Maar hetzelfde Nederlandse stel kwamen de meiden later in de vakantie trouwens opnieuw tegen, toen ze op de camping in Versailles stonden om in hun laatste vakantiedagen Parijs te verkennen. Het stel bleek niet geslaagd in de zoektocht naar een rode DS (welke details een mens al niet onthoudt!) en was de teleurstelling in Parijs aan het wegdrinken... wat een dusdanige gemoedstoestand opleverde (melancholisch gepraat) dat zuslief en Elsje er die laatste paar dagen zeer alert op waren om hen te ontlopen.

You lose

Agossies, Elsje vindt dit toch zo'n zielig filmpje. Die ogen, dat mondje!

Een megamug

Elsje heeft zoals iedereen, behalve wellicht een enkele fanatieke entomoloog, een bloedhekel aan muggen. Want niet alleen zoemen de krengen irritant om je kop heen, soms zelfs zo erg dat je als je al in de gelukkige omstandigheid was om in slaap te vallen voordat de mug je op zijn netvlies kreeg... Wacht even, het zijn insecten en die hebben geen netvlies. Nou ja, de pokkenbeesten zoemen je dus gewoon wakker.

Op de een of andere manier is Elsje ook altijd de pineut. Terwijl mensen in haar omgeving een ongeschonden vel houden, lijkt Elsje tijdens de zomer vaak meer op een krentenbol, tenminste, als je van rode krenten houdt in een ongebakken broodje houdt. Die ene mug die zich na de zomermaanden weet te verschansen in het huis, weet Elsjes aderen ook altijd feilloos te vinden. En nee, in de opmerking dat ze kennelijk lekker bloed heeft, vindt ze geen troost.

Een kop in het personeelsblaadje met daarin het woord megamug trok dan ook direct Elsjes aandacht. Nou is het meestal zo dat hoe groter de mug, hoe onschadelijker. Zelden gestoken door een langpootmug. Bij lezing bleek dat het artikel niet draaide om een echt mug, maar om een IFO (intelligent flying object). Dit minihelicoptertje met daarin een cameraatje wordt gebruikt om het ontstaan van files te onderzoeken.



De andere benaming voor de Megamug is Filevlieg. Daar krijgt Elsje associaties bij die passen bij die tongbreker: "als vliegen achter vliegen vliegen vliegen vliegen vliegen achterna". Ze pleit voor een insectvrije benaming voor dit type IFO. Iemand een goede suggestie?